Alle inzendingen over moeder OR hart

Een moeder is een baken een thuis in elke leeftijd een moeder is je troost en toevluchtsoord een moeder kent je vragen al heeft ze de antwoorden niet een moeder doet gewoon haar best ze heeft je allang gehoord een moeder heeft geen regels ze voedt op, vanuit haar hart en niemand weet beter dan zij, wie je bent een moeder heeft kracht…

Wanneer ik weeldedronken mijn rozig kind beschouw en die ‘t mij heeft geschonken, mijne aangebedene vrouw, zo vraag niet wie van beiden mijn hart het meest bemint… Mijn hart en kan niet scheiden de moeder van het kind.…

Zing van de man zijn naam: Willem Nijholt in retro spectivo klopt tussen levenslicht en littekens zijn bonzend hart Zwartoog tussen vrouwenstemmen begin en afloop van een tour de pays d'or in een haiku van geluk verzoend met zijn muze Zing van de man Dennis' hybris dadendrang en zijn pandemisch geluid turelurosso die op strooptocht…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Voor mijn moeder In al je eenvoud Was je liefde, Ernst stond op je Voorhoofd geschreven Met in je hart altijd Vrede en verdraagzaamheid…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter in de beslotenheid van zijn of haar cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar doordrongen is, als ware taalopzichter is dat de stroom van zijn of haar gedachten gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…

Dat was ook logisch, want je blijft de allerliefste moeder, ook in dat mooie plekje in mijn hart. Moederdag was een prachtige belevenis voor jou en mij. Wij konden het heel goed vinden met elkaar. Moederdag: aan iedere moeder moet gedacht worden, of ze nu wel of niet meer bij je is.…

Voor altijd dragen we je mee in ons hart. Lieve moeder, oma, overgrootmoeder, wij houden van je. Veel liefs, je kinderen, klein- en achterkleinkinderen…

Die mensen, moeder, hebben dan geen hart? de moeder. Kind, gij zijt mis: God geeft ons warme kleren Van hunne wol, daar hun de scheer niet smart. het kind. Maar, moeder, vast vervriezen zij, och armen! de moeder.…

Dat zij, wat ook het kind haar aandoet, van ganser harte steeds bemint. Nooit vergeet ik in mijn leven, wat moeder voor mij heeft gedaan. Dus wil ik ernaar streven, dat het haar altijd goed zal gaan.…

ze zou gaan sterven deelde wat omging in haar hart open ze werd mens leeft voor altijd in mijn hart een vrouw…

Hoe je vooral buiten weleens zei die couperose zo vervelend zichtbaar te vinden, want ijdel tot het eind. De snottebel die tijdens een wandeling soms aan je neus kon blijven hangen, ergerde je, want 'van oude mensen'. En nu is het drie jaar geleden dat je ontleefde lichaam onder een zwart granieten plaat verdween. Agnus Dei, dona nobis…

Toch mag je huilen lief kind want ze is altijd bij je om je te troosten als je het moeilijk hebt kijk maar in je hart, daar is ze…

weten alwaar de zakdoek van toewijzing ons de tranen van verdriet droogt moeders zijn van bonte bloemen het boeket dat een schilderpalet toveren kan om kleurrijk het leven te vrolijken met de prachtige lach van vreugde moeders zij zijn als de zee van het leven een eindeloze bron van liefde de met meren van hartstocht ons het hart volstromen…

Moge Allah over u waken Moeder. U heeft een zwaar leven gehad…..en daar ben ik mede schuldig aan. Het spijt me zo Moeder om al de vergoten tranen. Weet dat ik aan u denk en vanuit dit land u al mijn liefde schenk. Mijn hart is bij jullie.…

zoveel moeders en zoveel vaders zoveel meisjes en zoveel jongens zijn gestorven aan een gebroken hart ik denk aan hen en hoe ze luisterden naar nog een laatste liedje in de kerken brand je dan een kaarsje steeds verwonderd over licht dat valt gebroken hart ik denk aan ons gebroken hart…

Inmiddels is mijn moeder 35 jaar geleden overleden, het is voor mij een heel andere Moederdag geworden, maar voor altijd draag ik haar mee in mijn hart. Moederdag vier het als je je moeder nog hebt, want je hebt maar één moeder.…

Moeder doet het, wie anders, wie, wie?…

Moeder, ik ben nu moeder, ik heb een kind! Warmte zoekt een weg door mijn hart op mijn borst naar mijn kind, ons kind! Ik koester het glibberig warme kleine lichaam emotie golft van huid tot huid de navelstreng verbindt tot mijn liefste trillend ons verlost. Ons kind, vanaf de eerste ademtocht intens bemind.…

waar het niet kreuken mag duizelingwekkend is de rol van moeders als kameleon die verblikken noch verblozen als zij meer nog dan dit alles met een hart vol liefde doen…

vanuit mijn oma hart uitleggen jouw moeder houdt zo veel van jou geef haar en jou een kans je oma zegt: doe dat nou....…

Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uw ogen, fontein die zindert in de zonne van de smart, - gij die het martlen kent van 't dorre mededogen en 't hunkeren naar de liefde in hoogmoed uitgetart; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts…

Wie in de straten van Rome of Londen enkel nog dwazen en spraakmakers vindt, wacht op het Hart dat, met doornen omwonden, vlammend de dwazen en spraakmakers mint.…

Wat moet ik nou, vraagt hij zij zegt: volg je hart. Is dat niet hard vraagt hij? nee, antwoord zij. Wanneer je 't hart laat spreken kan 't nooit verkeerd zijn. En als je niemand benadeelt moet 't wel de juiste keuze zijn.…

mijn moeder was iemand uit de duizend. zij kon vergeven maar ook blijvend vergeten. nooit kwam ze nog op die spijtige feiten terug! mijn moeder was iemand uit de duizend. al had zij het zelf niet te breed toch wou ze met haar hart van goud diep geslagen wonden zacht helen. mijn moeder was iemand uit de duizend.…

In het hart van onze moeder, die ons haar leven gaf. Harten, die niet denken kunnen. Harten, waarin de liefde leeft.…

Moeders zijn....moeders zijn... Ik ben op mijn hart getrapt misschien ook wel op mijn ziel, ze zijn op mijn lijf gaan staan, want moeder kreeg ( en heeft) kanker. En ga me niet vertellen dat het voor kinderen moeilijker is dan voor mij, ga me niet zeggen wat of ik moet doen!…

Hoor de dragonders de schreeuw van een arend stil blijft de wereld de zon voelt geen schuld moeder van zonen telt wanhopig de kinderen waarvan eens warm haar schoot was met hun leven gevuld krampachtig gevouwen haar handen tot bedes als brandende lava de pijn in haar hart gesluierde vrouw moeder van zonen stilt met haar tranen de dorst…

wil die grenzeloos en ontoereikend door worstelde met Brabants verleden van eindeloze bossen vol gewonde soldaten doodsgedichten prevelend afscheid nemend van moeder die moeder, die verpleegster met het hart altijd paraat op de zinloze momenten ver verwijderd van de schizofrene geest van die aanvliegende man een melkboer of een zeepiraat…