Alle inzendingen over moeder OR vleugels OR liefde

Ik mis mijn moeder zo alle dagen ben ik ziek en denk ik aan mama ik houd zo van haar een keer per week komt ze op bezoek dan heb ik de leuke dag van de week en kan ik met haar praten en even weg ik ben heel alleen en moet huilen ik weet zelf niet waarom ziek in je hoofd maar als mijn moeder komt dan houd ik me flink en dan gaat alles goed…

opgeklaard Het knellen van banden van de tijd Echtwaar liefde bestaat, het is nog niet verjaard…

waar het niet kreuken mag duizelingwekkend is de rol van moeders als kameleon die verblikken noch verblozen als zij meer nog dan dit alles met een hart vol liefde doen…

Een herkenning welbehagen, op mijn vleugels der wind, neem mij eindeloos mee, in liefde.. verslagen. (laat je meestromen in eigen verlangen en je komt het uiteindelijk tegen..)…

ze blijft van je houden waar je ook gaat of staat Moeder zijn is er zijn moeder zijn is overleven moeder zijn is liefde moeder zijn is alles geven…

Een lieve moeder, om dankbaar voor te zijn Die haar kinderen alle liefde heeft gegeven Behandelde elk kind gelijk, groot en klein De zorg voor haar kinderen, was haar leven Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog, en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij…

Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij heeft groot gebracht.…

Een lieve moeder, om dankbaar voor te zijn Die haar kinderen alle liefde heeft gegeven Behandelde elk kind gelijk, groot en klein De zorg voor haar kinderen, was haar leven Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij…

Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog, en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij heeft groot gebracht.…

Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog, en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij heeft groot gebracht.…

zo als nu fluistert de wind blijkt dat er alleen maar verliezers zijn moeder vader kind man vrouw zus broer de een zonder de ander geschreven woorden op papier vertellen het verhaal van gevallen vleugels een requiem in vogelvlucht een verloren schoen getuigt…

Rozebottels met rozezaden rijpen, zoals kinderen in moeders doen. Gedichten in dichters. Vaders lezen moeders gedichten voor, die over zaden van liefde gaan. Liefde voor het leven.…

blijven je vleugels fladderen en proberen maar het gaat je niet lukken prachtig mooie buizerd nooit ga je nog wolken bereiken het einde van jouw schone vlucht.…

je lach heeft al de vleugels van een wonder als zij ontsnapt uit je gezicht met ogen die het hemelsblauw weerkaatsen van het miraculeuze licht vleugels op hun vlucht boven een herboren aarde in de zonverwarmde lucht dit mystieke tafereel maakt woorden overbodig ook magie heeft liefde nodig…

laken om mijn vermoeide vleugels sluit...…

Je hebt me vleugels gegeven, je wordt mooier met elke dag die ik met jou mag beleven. Laat me op dit gevoel maar even bouwen, het is zo heerlijk om van jou te houden.…

Toen op haar bleekgekleurde vleugel toch zijn diepe winterbloesems bleven bloeien keek zij door het vale raam en zocht het lente-erf af of hij kwam. En witter dan die stille en rijpe schemering in hem aldoor, in haar en half april zo kon het nieuwe moe- geworden prille licht niet zijn.…

Ik teken mijn liefde neer, dromend van duizenden verlangens, omringd door een diepblauwe zee, ik reis met de schepen mee.…

je bent hier veilig dit is jouw nest maar vergeet niet ook jij hebt vleugels alleen nog steeds begrijp je niet hoe ze te gebruiken zo vaak heb ik je voorgedaan het uitslaan en het stijgen maar bij iedere poging die je doet ogen ze gebroken…

Als op vleugels gedragen laat ik me meevoeren op de hemelse klanken van solisten en prachtig zingende koren Hun hartverwarmende stemmen het lieflijk geluid van violen strelen m'n oren Mijn hart bonst in m'n keel emoties komen naar buiten Even wordt het me te veel En komen er tranen die niet meer zijn te stuiten Dan sluit ik m'n ogen en…

woorden zinderen na als ware ik niet hier gaat zij weer op in het wassen van het rauwe maal achter haar toren ik boven 'r uit bladeren glinsteren tussen tengere vingers m'n handen gebogen rond gouden haren kus ik haar hoofd…

Neem me mee en draag me op de vleugels van de wind over zee ver voorbij de horizon zwevend op de wolken verstoppertje spelend met de sterren als een kind hand in hand reizend door de tijd op zoek naar het beloofde land waar alleen liefde is en geen strijd…

toen te eng dwingender dan ooit hun vleugels openden zag ik ze in hun steeds verder kijken de grens overschrijden op zoek naar een tijd zonder knellend keurslijf…

Maar ik zou zoveel kostbaars verliezen als ik verplicht werd voor vleugels te kiezen. Wat zou ik schreeuwen en roepen en huilen als ik mijn armen voor vleugels moest ruilen. De Heer zou ik vragen om erbarmen want ik zou je niet eens kunnen omarmen!…

maar we weten dat je op een prachtige plek zult zijn Laat de vleugels je naar de mooiste plekken brengen..…

uit de kerktoren stijgt met engelengeduld doodstille nevel…

Geen teugels, maar vleugels die ons samenzijn steeds naar hemelse hoogte hebben verzonden.…

Ik heb mijn vleugels in mijn hand Ze liggen roerloos stil Te wachten op de wind Ik heb jouw vleugels in mijn hand Ze hebben zoveel kracht Maar beschadigd in orkaan Laat ons samen vliegen Ik houd je vleugels vast Laat de wind ons brengen Naar bestemming onbekend…

Op dit lommerrijke terras Heb ik er vandaag Een flink aantal voorbij Zien komen, stijgend, Dalend, Air Portugal, Air China, Southern Airways, Maar ook KLM en Easy Jet, Bijna aanraakbaar dichtbij, Maar die ene zilvermeeuw Die gracieus en koninklijk Over deze tuin vliegt Heeft de mooiste vleugels Van allemaal…

het drakenei gloeit in het woestijnzand Rode draak groeit krakend verbreekt het vurige wezen een weerbarstige wand zie, hoe vleugels zich vanzelf spreiden in gekende gebaren kinderen en dichters kunnen nog vliegen op rode draken…