155 resultaten.
zie de mens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 de mens een samenspel
van atomen en moleculen
laveert in het onmetelijke universum
de mens een vernisje ratio
balanceert op dunne draden
van verbreken en verbinden
de mens een druppel bewustzijn in de oceaan
slingert heen en weer
tussen verheffen en verlagen
de mens het bange dier
dat net zo lang om lichtbundels blijft vliegen…
wonderlijk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 278 't mag dan een chemisch stofje wezen
in je brein of in je bloed
maar wie zet dat dan in werking
als je zomaar iemand ontmoet?
't is een wonder, wonder, wonder.....…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Rohrsach
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 39 ik decibel
over heerlijke
ronde tonen
een spel dat
ik vroeger al
naamloos droomde
buiten
genieten van
moleculen lucht
die in hun wind
gevlaagde vlucht
muziek maken
meegaan in
de flow van
abstraheren
tot de bron
waar zon haar
storm laat keren
zoals rohrsach
zijn vlekken niet
benoemd zijn er
geluiden dat energie
ons…
De nul
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 in de zomer
bij de allereerste molecuul?
of is er geen begin, alleen
honger
en een verslindende mond
die de staart van het oude
verteert tot eeuwige slang –
de symbolische nul
die niets symboliseert
wat werkelijk bestaat
of het zou mij moeten zijn
en jou, wij mensen
die niet meer zonder kunnen?…
Het laatste oordeel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 49 ik zag je
lopen met
voetstappen
die de aarde
raakten en
in contact het
schijnsel van
verbondenheid
afgaven door
licht te geven
door
veranderingen
van de spanning
lichtten moleculen
op als zij elkaar
raakten en zo
een mensen
spoor achter
zich lieten dat
langzaam doofde
en in de loop der
tijd opgeslagen
werd in het
silicium…
In stilte is de kamer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Een stofje dwarrelt,
voor de rest geen zucht.
Op de kast een foto
van omhelzen, van jong geluk.
Een lage zon leest langzaam
zijn en haar gezicht,
vol hoop en verlangen.
Twee levens uitgehangen:
het ging nooit stuk.
Stilte heerst vandaag.…
luimige lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 Lente is opnieuw ter wereld komen
met een slag van de klepel
galmend uit het zenit
de trilling die je moleculen herschikt
je lichaam uit zijn schamperheid schudt
En hoe honend bijna de zon schelms
schaamteloos ligt te bronsklokken
uitdagend op haar zij rolt
ze weergalmt en weergalmt
de lokroep
je kunt nog net
een kukelekuu onderdrukken…
Religie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 155 Moleculen bestaan niet zonder atomen.
Weefsels niet zonder cellen.
Er bestaan gelovige mensen,
die religie niet begrijpen.
Zij voeren een zinloze strijd
tegen vredelievende medemensen
die geloven in de werkelijkheid.
Het feit dat alle mensen
van medemensen afhankelijk zijn,
is een heilige bron van vrede.…
Grondtonen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 695 In willekeurige patronen
vallen flarden van gedachten samen
alwaar moleculen samensmeltend
hun verbond bekronen.
Grondtonen kleuren het leven,
stemmen de mens mild
zodat zij eensgezindheid
een gezicht hebben gegeven.
Gedreven op schrift gesteld,
een gevoel gevangen
gevat in klinkend woord
vanuit het hart verteld.…
Ik rook
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 293 Ik rook dus ik verteer
alle foute moleculen
word sterk en recycle
alles wat mij ontzet.
Ik rook dus ik heb sfeer
steek kaarsen op voor jou
lig aan je voeten en dans
de Vitus en de wals.…
Liefdesklimaat
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 603 eens stuwden zij ons voort naar later
op golven van genot en hoop
maar weerstand brak hun vloeien
in een verkillende samenloop
nu zijn de woelige woorden van jouw hart
verstard als moleculen in bevroren water
ik ril alsof – in enkel tule
de kou ervan mij ijzig vat
en hunker eens temeer
naar het vertrouwde geklater
van jouw bruisende…
swipen
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 44 zien is evenbeeld
van gaan geworden
we zijn overal en
waar geen weerstand is
blijkt ook afstand
te zijn verdwenen
in de wereld is
delen van die wereld
zonder enige limiet
van de kleinste
moleculen en atomen
tot megazonnestelsels
maar zonder werk
hoopt de energie
zich op in de status
energetica die
potentieel geladen is
met…
Frontaal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 123 wij zitten radicaal aan tafel
zoals onze flessen zich ledigen
in klanken tot woorden
van platgeslagen schuim
tijdens vetgerande glazen
waarmee taal onhoudbaar is
die eenmaal gesproken
monden heeft verlaten
zich nestelt in geheugen
en plooien van moleculen
verzadigd van onbegrip
in morfemen ondeelbaar
wij verlaten stellingen…
Rode wijn (kom laat ons jeugdig zijn)
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 216 Ik wist het al, maar onderzoek wees uit:
Geniet volop van fraaie Franse flessen
Eet pure chocola en blauwe bessen
Dan krijgt u ook een gave jonge huid
Al onderdruk ik nu alweer een gaap
Van deze wetenschap krijg ik zo'n slaap…
Reiziger
gedicht
4.0 met 109 stemmen 15.815 Aan wie behoort de reiziger
die zandkorrel op de weg,
dat stofje in de lucht?
Zijn het de hoge klippen
of diepe dalen?
Is het de walvis,
dromedaris of het land
waardoor ze gaat?
Is het de reiger
die een stukje meevliegt
of de struik
die eerst ver,
dan dichtbij,
tenslotte achterblijft?…
de abattoire mens
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 108 van de geslachtsdelen
wordt niet gesproken
de bal is rond
wat een ander betreft
is die vierkant
en is daar nog een gelijk ook
vertel me eens
wat je voelt
alsof je van staal was
laat het daar dan klinken
alsof je een koperen bel was
een schitterende leugen
waar het goed om toeven is
in het midden
ergens
tussen een paar moleculen…
queeste
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 in het onmetelijke
universum laveert
een samenspel van
atomen en moleculen
de mens
een druppel bewustzijn
in de oceaan
gewikkeld in een
dun laagje ratio
balanceert hij op
het koord van
verbreken en verbinden
heen en weer
slingerend tussen
verheffen en verlagen
bang voor
de leegte alles
waait immers
weer weg
het smeulende…
Los van alles
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 495 Waar ik was kan ik niet zeggen,
een stofje was ik, zonder 'wicht.
Om een afstand af te leggen
ging ik sneller dan het licht.
Onderweg zag ik ze flitsen,
gerekte stukjes wit en geel,
ze leken aan elkaar te ritsen,
eindeloos en meer dan veel.…
Vlieg een handvol dagen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 185 maak toekomst met mijn beelden
houw uren van de dag
totdat hun vormen mij vervelen
en ik naar morgen mag
ik droom scherven in
mijn wereldje van glas
ik breek het glazen heden
de kou komt dan niet onverwacht
je daagt me uit met jou
de vleugels te gaan kleuren
en uit te drijven op de wind
opnieuw te vliegen nu als kind
ik ben een stofje…
vlieg een handvol dagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 308 ik maak toekomst met mijn beelden
bouw uren van de dag
totdat hun vormen mij vervelen
en ik naar morgen mag
droom scherven in
mijn wereldje van glas
ik breek het glazen heden
kou komt dan niet onverwacht
je daagt me uit met jou
de vleugels te gaan kleuren
te drijven op de wind opnieuw
te leren vliegen nu als kind
ik ben een stofje…
Genesis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 341 als het heelal
wacht in zwangere niets op wat komen zal;
ruimte expandeert met baringsgolven die
als warmte door mijn lijf stromen; ruimte
condenseert tot materie, door zwaartekracht
verdicht tot hemellichamen; uit sterrenstof
van een stervende ster stolt de aarde in een
materie regen; primitief groen leven zet
broeikasgas om in zuurstof; moleculen…
Het verborgene
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 116 de nacht omsluit de gebalde geest
als een woud van varens, die regeren
door zich vruchtbaar op te stellen,
hun lichtsporen te herkennen,
onvermoeibare driften
naar een ander ontwaken
als haviken die speuren boven
een gevoelsland, hun thermiek
als hoofdmiddel creëren, soms
in de waan van tegenspraak
waar de moleculen van minuten…
The hard problem
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.662 De geest zit niet in het lichaam
niet in het brein niet in de neuronen
niet in de moleculen of atomen
de geest is buiten
waar buiten? daar buiten!…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
het evenwicht en het verbinden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 357 te wentelen
in haar moederschap
vermeerderd met essences
uit vruchten van de wereld
ze doet me nogal wat
met haar kronkelen
van oudsher is ze de aanstichter
sommigen noemen haar water
anderen rekken haar op
als een aquarellend fontein
God is ze nooit geworden
ondergeschikt zoals alle moeders
nooit alleen in haar element
houdt ze mijn moleculen…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
EEUWIGHEID
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 319 ben ik een stofje met gevoel?
een ongelezen bundel
word ik wel samengevat?
ben ik onbestuurbaar?
vluchtig zijn de akkoorden
het leven davert voort
door de cadans van de hartslag
wijzigt het ritme keer op keer
eeuwigheid, oh eeuwigheid
schaal mij in naar behoefte
geef mij de woorden
ter nagedachtenis!!!…
GEESTELIJKE HAIKU'S EN TANKA'S
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 101 De mens roept God aan
in kleine, verloren ogenblikken,
spreekt vluchtig tot Hem,
Wiens oog het wereldwoeden
als een stofje langs ziet gaan.
Wie het Woord kennen,
mochten eens een klacht uiten
in ander daglicht:
"Mijn God, mijn God, waarom
heb ik U verlaten?"…