Alle inzendingen over momenten OR nodig

Zoals de gele plomp zo nodig ik je uit om ook te drijven zo op een vijver zorgeloos en straks te bloeien weergaloos…

Zorg dat ze je nodig hebben dat ze een klein beetje niet zonder je kleuren tijdens het zonderlinge woordgebeuren want ben je overbodig dan geven ze taal komt er zonder te weten een einde aan ’t verhaal verdwijn je langzaam uit zicht van je laatste droef gedicht verlies je langzaam het moraal door het geweten van de taal troef ze…

Neem mijn hand en neem me mee naar een plaats die ik nog niet ken Laat me zien waarom ik alles heb getrotseerd om hier te komen bij jou te zijn Houd me vast als mijn hart naar jouw ogen weglekt en ik mijn ziel laat kloppen met jouw zijn Ben voor mij wat ik voor jou wil zijn zorg dat ik alleen kan zijn met jou Blijf bij me als…

Lees niet de grote dure woorden Lees de stilte en de pijn Ook de grootste wonden Verdwijnen niet in rijm Laat de grootheidswaan verdwijnen Het minderwaardigheidscomplex verliezen Leven is ook strijden We krijgen genoeg voor onze kiezen Schrijven is spelen met de geest Jezelf vergeven Maar nog het meest Naar buiten en weer gaan leven…

Wat heb ik nodig? Weinig. Helaas is er veel -- te weinig weinig.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Je geeft me al je respect en liefde Het maakt je nog mooier dan je al bent Uniek ben je en dit in al je eenvoud Je lach ieder moment maakt het me nog makkelijker Om jou te geven wat je verdient of verlangt van me De rust die je uitstraalt wanneer het nodig is Of de passie en verlangen op het andere moment Geeft me de wil en kracht om verder…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Engelen bestaan wel degelijk, dat heb je zelf bewezen Niet in de laatste plaats door je geduld, maar ook Gaf je me de ruimte en de liefde die ik nodig had Elk moment van de dag voelde ik je aanwezigheid Louter warmte was het, wat jouw vleugels me gaven…

Ik zie de puntige realiteit en vlak deze zo nodig af, op dit moment is het niet veel anders.…

raak momenten aan die liefde spreken maar in vertalen sta ik toch alleen heb je nodig niet om uit te leggen maar je hand om samen weer te gaan te vergeten wat woorden hebben aangedaan in niet begrijpen wil je voelen ervaren in bedoelen ga met mij vannacht en alle morgens aan…

Afscheid nemen doet pijn, Maar er zijn momenten waarop het moet, Iedere stap verder van elkaar is niet fijn, Je weet het is voorgoed. Er start een nieuw begin, Je weet niet hoe het verder zal gaan, In nieuw geluk daar geloof je niet meer in, Je wilt immers het liefst ver weg van iedereen naar de maan.…

Je slaat je armen om me heen praten tussen ons is overbodig, je kijkt me aan, en laat me weten dat je van me houdt, meer woorden hebben wij niet nodig.…

Je hebt veel mensen nodig om te juichen Atleten om voor het applaus te buigen Je hebt regels nodig om je aan te houden Een goede jury wars van elke fraude Maar de groep die 't allerhoogst presteert Is de Thuisgroep die 't allerzwaarst ontbeert!…

bedwelmende achtergrond op het grafschrift van dorpen op de grens van vers gedolven licht, spuwt erosie en tijd hun merktekens uit, herplaatst zich in een ander perspectief en vergezicht, rozet van tijm en lavendel gedragen schragen, monument van rozemarijn, ontvreemd aan elke dood, tijdloze schoonheid te laten heeft geen woorden nodig…

je lief had en wist dat je het meende onder het maanlicht van jouw gedicht dat in de onderwereld geen noodzaak had er waren geen kapers of dieven aan de kust het enige dat telde was jouw waarheidsbegrip over leven en liefde, genegenheid en lust en de brief was als een gedicht vanuit het duister tot het leven belicht nadoen was niet nodig…

In de medische mallemolen waar geen mens in zitten wil, daarin zit jij nu en weet je: die mallemolen staat niet stil. Je zult mee moeten draaien als is 't tegen je zin, je zult 't moeten doorlopen en hopen dat je uiteindelijk wint. Want zitten in die mallemolen is echt helemaal niet fijn: want het enige wat we allen willen is toch om…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

een hart kan zwijgen zolang dat beter is een tijd een hart kan bloeden als dat nodig is in strijd een hart kan spreken maar zij bepaalt het juiste moment zij zal nooit liegen zij weet alles zij is het die jou kent een hart kan breken en weer helen zij kan niet delen in liefdeloosheid…

Het is alsof je nooit wegging, maar toch waren er momenten dat ik niet aan je dacht Het is alsof ik vergat dat ik je stem had onthouden, die fusie van strijkers en een harp, met de nodige drum Het lijkt alsof het donkere bos van houtblazers nooit heeft bestaan en de wind van akkoorden en noten je niet wegvaagde Als dat maar zo zou zijn…

Net als al die momenten die er waren, die je alleen met gesloten ogen terug kunt halen. Och mocht ik maar eens de tijd vasthouden met mijn ogen open, even voor één keer, ’n seconden, nog eens doorlopen. Tijd is een relatief begrip, een punt aan het einde van een regel, ’n stip.…

Lief zusje, Onderdeel van mijn bestaan Zal ik altijd bij je zijn In gedachten Blij, verdrietig, boos zijn voor je Kom ik naar je toe Wanneer dat nodig is Een schouder Een lach Of even niets Om jou op te beuren Of Zoals vandaag Een knuffel Er zijn Gewoon om mee te maken Jouw gelukkigste moment…

Heel even maar Dat ene moment De stilte om ons heen Zonder woorden Dat ene moment Dan weet ik meer dan woorden ooit zullen zeggen...…

Als ze maar momenten hadden dan was het nog te doen Momenten zoals pas geleden toen ik jou zag in het plantsoen.…

Het klaart op, de storm gaat liggen, de wind neemt af. Wolken breken, de regen, moet het opgeven. Grijs wordt blauw, De gouden zon, wordt geboren, ik voel de stralen, op mijn gezicht en sluit mijn ogen. Direkt voel ik weer kou, het betrekt, de zon vervaagt. Ik voelde me, intens gelukkig, ...heel even...…

ze er nooit geweest hoe dan ook ik blijf schrijven zolang als woorden raken dus je glimlacht en je denkt maar ik bewaar zeker dit moment…

Jouw stille woord van angst dwingt mij tot nader denken over het verstrijken van de dagen, terwijl nu, op dit moment, de tijd langs het balkon vervliegt, in de ijle, kringelende rook van onze laatste sigaret. Iedere dag ligt vast en strak verankerd, in het eeuwig herhaalde ritme dat onze dagen deelt.…