Alle inzendingen over morgen OR avond OR schoon

Voor mij is hij rond de wereld is een afgrond en, natuurlijk het regent elke dag Waar leef ik morgen? Waar op de wereld zal ik zijn en leef ik morgen? Hoe ver zal ik kunnen kijken of ben ik nog nodig hier?…

waar de nacht de ochtend raakt en de middag de avond naakt daar strijdt de tijd naar een nieuwe morgen…

wetsverandering poepluier géén schone ook geen douche wacht maar tot morgen! schandalig…

de morgen verwarmt – de middag in een hunkerend beminnen het bespeelt de liefde in een gekmakende (s)extase samensmeltend vloeit de middag over in de avond in een voorspel van opwinding in liefdesvuur van genot de avond vergaat in de nacht van een zalig verlangen het laat de wereld stilstaan in de passie van ongeremde lust de nacht…

Als er nooit een morgen is, zal er geen avond meer volgen. Wanneer je me niet mist, heb ik je nooit wat geboden.…

Het werd avond en het werd morgen zes dagen nu al zonder jou ben misschien wel niet belangrijk maar ik maak me toch wel zorgen om jou...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Die ekster-ogen heeft, al treedt hij schoon wat zacht 't Is teken, dat hij is een man van groter macht. Want hij mag zeggen ('t welk wij ook bekennen moeten) Dat hij zijn vijanden heeft onder zijne voeten. ------------------------------------------------------- uit: Over-Ysselsche Sangen en Dichten (1630)…

Ze staan er te schoon om niet bij elkaar te zijn vier boerenpaarden…

Hoe geladen ook en hoe buitengewoon schoon dit lied zonder woord…

onder het licht van een zwakke lamp trachtend de roes van liefde te ervaren vlindert je adem licht onder de drang naar vertederingen talmend traag streel ik de muren weg het ebbend licht drijft op je waterige stem onstilbare bronnen ontspringen uit onpeilbare diepten van verwildering bevrijdt milderen je zuchten waarna we slapen in elkaar…

ik vergelijk je met de zomer maar jij bent zonniger en milder en nooit in glans voorbijgaand ik bemin je in het stofgoud van de zon het is mooi om je aan te raken het is zoals het voelt, het is liefde harten op drift volmaakt in een schoon licht…

vluchtig dwarrelt zand over duizend sporen geselt palmen waaronder psalmen ooit zijn geboren een geitenhoeder lacht als hij de kudde drijft grijnst als wind de hoofddoek van een schone verwaait een vredig dorpsdecor waarin tijd de ogen langzaam heeft gesloten voor vernieuwing buiten pas avonds als ouderen de luiken sluiten verheft…

Voor M. L. R Wat hebben wij ontzettend veel gemeen De zware, onderdrukkende gebeden Wat wij met onze knuffelberen deden De kleine dorpen, God die niet verscheen Een dierbare die op een dag verdween De plannen om te vluchten die wij smeedden Wat hebben wij ontzettend veel gemeen Een keel tot aan de rand gevuld meteen Toen bleek dat Sint…

Het viel tegen de avond leunde aan tegen de nacht stond op in de morgen en sliep na de middag in m`n armen voordat ze viel liefste…

Kus de morgen. Met een lach. Koester de middag De avond wacht. Schenk je liefde. Voor de nacht.…

alsof de morgen niet bestaat alsof het nooit meer kan zingen en hossen los gaan alle trossen we vinden daar wat van want als de morgen echt niet volgt kun je dan zeggen wie je bent tegen hen die nog vechten was het de avond waard gezellig in de feesttent? alsof de morgen zonder zorgen normaal weer verder gaat..…

De avond verzwijgt het dansen verlangend naar troost en zotte echo van jouw lach daar in het land van de brief waaruit je iedere avond voorleest schilder je maanlicht en nachtgeboomte onder het plafond van het hemelbalkon hark je de onrust als slappe gladiolen tot over de rand van een afgrond, zo schoon en je betaalt soms tol aan geestverwanten…

als de morgen huilt een traan laat om de wereld zijn ogen openslaat gadeslaat neerslaat op het verborgene in de dag wat zichzelf zo duidelijk laat zien als de morgen huilt om de wereld de dag vol zelf vertrouwen is om de avond die gaat vallen wetende dat de nacht zal volgen dat alles weer goed zal komen totdat…

Deze morgen heeft de nieuwe dag gekust door de ochtendnevel in een zachte gloed gelijk een schone bruid haar liefste ook doet hun toekomstig zijn en samenzijn bewust tezamen één in ’t vuur van liefde en lust zoals een verbonden echt met hart en bloed in schijnend licht lieflijke hartstocht ontmoet tot de dag vermoeid in schemerlicht berust…

Romes wachtend arena 's hebben 's avonds in hun stenen kelderkamers lange rijen tafels waarover schaduwen uit fakkels en olielampen wild soms traag heen en weer dansen de zwaardvechters van morgen eten en drinken zich propvol genieten allemaal met smaak kauwen en slokken gulzig brullen grove grappen uiten speelse dreigementen vergeten…

zomerzonnen kleuren avonden in rood vandaag maar morgen nog mooier dan ooit alles vergeten zonder kwaad met zuiver geweten kleurt zij de dag met rood en roze voor mij…

woorden als de nacht van ons weerklinken tot de avond de schemer verliest de nacht het donker verlaat de morgen het licht ontwaakt tot de tijd woorden als de nacht van ons vergeet…

Toen de nacht de morgen met vogelgezang wekte, luisterde ik en verheugde me op een nieuwe dag vol leven.…

Zij tilt zich overeind en in het licht en maakt een stil begin stil met zich zelve, langs het smalle lijf liet zij het hemd afvallen, dat zakt tot in een dunne kring van plooien, een weinig mijmering zet zich, zij ziet naar beneden de blootheid van haar eigen leden, het vreemde van het nu gebleken lichaam en de schemerbleke…

morgen zij de schone dag, dat ik eindelijk sterven mag... Lieve Heertje, maak mooi weertje!…

Ik zing en dans op de puinhopen Hef het glas Zet het aan mijn mond Ik zuip Me klem Wijn stroomt als bloed Morgen Wast de regen alles schoon En ik begin opnieuw Ik, Urs Graf…

de zee woelt kust de branding zo verzandt de schemer die nacht doet stranden de avond graaft kuilen in sterren tot diep in de ochtend om morgen te scheppen…