Geestverwanten
De avond verzwijgt het dansen
verlangend naar troost
en zotte echo van jouw lach
daar in het land van de brief
waaruit je iedere avond voorleest
schilder je maanlicht en nachtgeboomte
onder het plafond van het hemelbalkon
hark je de onrust als slappe gladiolen
tot over de rand van een afgrond, zo schoon
en je betaalt soms tol aan geestverwanten
want de aarde is rond, soms aan vierkant gewoon.
Inzender: Henk van Dijk, 23 februari 2009
Geplaatst in de categorie: wereld