Alle inzendingen over mystiek OR liefde OR taal

Alle mystiek is draaiduizeling in het licht van de ontmoeting. Van godsontmoeting, mens- en liefdesontmoeting, zelfs zelfontmoeting. Pure bevrijding van alle rituelen en procedures. Echt mededogen met die nog onderweg zijn naar volle liefde. Het zalige wegdromen in het verliefd geliefd zijn.…

ik heb zinnen gebroken die nooit goed wilden lopen klanken gingen langzaam dissoneren wat ik ook probeerde het leven dat ik de taal had gegeven leidde een eigen bestaan was uit haar sociale setting gegaan in pure rebellie omgeven met mystiek en magie was er altijd al repliek maar een totaal nieuwe richting was baldadige brandstichting…

ik zie hoe zij met een lach en harig mohair dromen breit met een vage kleurrijke mystiek die in de lange wol tal van ontknopingen ziet tijdens het spinnen mompelde zij al vele teksten uit het repertoire van vergeten heksen haar schatten zijn licht te dragen roepen vele vragen op uit het genre van doorluchtig plezier juist…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

In het voorbijgaan van het praten in zuivere liefde hebben we elkaar in duisternis zonder iets te zeggen de geheimen van een droom gegeven het mystieke liefdeslandschap verstilt zich in zacht ruizen van dromen achter de horizon intimiteit is in zwijgtaal bekomen van alle onrust die zo voelbaar was.…

je lach heeft al de vleugels van een wonder als zij ontsnapt uit je gezicht met ogen die het hemelsblauw weerkaatsen van het miraculeuze licht vleugels op hun vlucht boven een herboren aarde in de zonverwarmde lucht dit mystieke tafereel maakt woorden overbodig ook magie heeft liefde nodig…

ik dicht de woorden voor jou aaneen omdat ze verwoorden wat ik voel jij laat mij zweven in de taal die ik beschrijf zonder enig doel soms rijmen ze aan een stuk door soms zijn het teksten voor jou alleen de genegenheid is er dankzij jou nu weet ik dat ik niet ben van steen woorden gaan en woorden voelen alles dat de liefde kan beschrijven…

Ik zeg je niets toch hoor je me en snapt wat ik wil vertellen Je belt me of sms't me ineens Als ik je net wil gaan bellen Onuitgesproken woorden tussen ons vinden toch altijd wel hun weg Wij spreken via onze harten en je hoort zo wat ik je zeg Nooit eerder kon ik zo duidelijk zonder woorden communiceren Deze taal der liefde tussen ons…

Gisteren las ik het mooiste gedicht 't stond geschreven in liefde, een taal vol geheimen die ik, na lang lezen, denk te beheersen. Toch twijfel ik soms, als 'k de zinnen ontleed blijf ik zitten met de vraag wat voor voorwerp liefde nou is is het lijdend of meewerkend? Ik weet het niet...…

zonder spreken verkenden ze elkaars wereld zij smolt weg in zijn armen en ze verdronken in een wolkenzee dauw drupte in de glans van ogen die spraken de taal der liefde…

De blik in jouw ogen verraadt mij je gedachten De glimlach rond je mond laat me weten dat je gelukkig bent Jouw handen in de mijne laten me voelen wat je voelt Zonder één woord begrijp ik jou Het is de wonderlijke taal van de liefde die jij spreekt…

Alle clichés aan jou gericht: Julia, Roxanne, Regenbogen, ja, alles wat ik ooit gedicht heb over jou, ooit overwogen, is te goedkoop en te oneigen, ik gooi het weg, wanneer ik in een hartslag voel hoe puur en zacht jouw ziel zich buigt over de mijne.…

In gedachten voel ik al genietend hoe ik de liefde met je bedrijf. De wereld is even vergeten, jij en ik, in dít moment één!…

even oplichten de klanken emotioneel maar in hun gebeden aan god is liefde als taal universeel…

Luister naar de liefde in je hart, die elke keer aan komt kloppen in een woordloos komen en gaan. Zij spreekt duidelijke taal, waar woorden alleen niet toereikend zijn dat mede te delen, maar waartoe een gebaar van liefde, zoals het kloppen van een mensenhart, in staat is.…

Enkel en alleen: laat zuivere liefde spreken!…

't al bespraakt, De leden tot haar tolken maakt; Wen 't zacht gelispel wordt verstaan Geen fluisterwoordjes 't oor ontgaan, Wen alles teken is en doel, Voor het vertederend gevoel; Zeg, heeft de liefde dan geen taal, Schoon 't haar aan pen of klanken faal?…

gevoelens kon je niet vertrouwen mijn kansen kwamen in de jaren van verwarring toen hormonen je vertelden dat relaties eisen stelden vrouwen werden leuk voor jou ik mocht weer spreken met je ogen en je handen de taal van liefde was toen in contacten vriendschap werden liefdesbanden met je mond mocht ik de liefde proeven maar je…

ach u weet welke taal ik bedoel die enige echte ware taal zonder leugens – die van de liefde * *gemaakt n.a.v. de uitzending van ‘De Verwondering’ waarin Tanja Jadnanansing te gast was.(19-1-2020)…

de liefde zingt in muzikale tonen de taal van het hart…

je hebt je handen laten zien waar in verboden schrift de lijnen van je leven staan gegrift de magie van tekens bracht iedereen het hoofd op hol occulte ceremonies onthulden eeuwenlang de toekomst uit een glazen bol die mystiek in nu verdwenen we weten uit de taal der genen wat mogelijk de toekomst brengt jij hebt jouw handen…

ik niet moest gaan toen ik in haar ogen keek wij het mystieke deelden wist ik dat ik verder kon met leven…

is het niet bijzonder dat wij onderuitgaan door schone tonen wegebben in streling en stroming van innig hoge gevoelsband onze emoties niet meer beheersen en laten meeslepen door zwevende liefde als zalig diepste wezen van mijn zijn in verrukking der gevoelige wetenschap muziek en mystiek keten mij voor eeuwig in uw gevang…

De rust is ingetreden Roerloos liggen bladeren Windvlagen zijn verleden Lage wolken naderen De takken bedekt met dauw Aan mist overgegeven Schimmen achter in het blauw Met het uitzicht verweven Twee bomen door de tijd heen Naar elkaar toe gebogen Hun twijgen vlechten ineen Nevelige atmosfeer Het stenen erfgoed geeft weer Symbolen…

leiden zonder zijn visuele strakheid te verkleinen waar lijnen elkaar raken in de horizon weet zij in licht de ruimte nog te vinden voor een zitje met schitterend vergezicht daar kaatst in grijzig groen het blauw van hemel terug verwatert zon in een heldere bries en kijken ogen nog straal verliefd jij had vroeger al dat mystieke…

ik ben geen sprookjesverteller van huis uit ik kies de stilte droom mijn wereld die binnenin ontluikt natuurlijk tuig ik de kastelen op met koning en wat prinsen aan het hof maar hun gebakken lucht slaat aan en laat het mystieke voor altijd gaan ik wil spelen de ergste confrontaties tussen groepen liefdevol helen in een wereld…

van verre ten hemel rijzend het einddoel van de pelgrim die onder in de stille reus schamele heilige resten aanbad engelen van de kerk daarboven die met hun zachte glimlach de oude mystiek beschermden tegen barbaarse granaatscherven in de hoge gewelven is de schemer speelt het orgel een tere fantasie daaronder fluisteren kleine mensen…

er hangt een aureool om jou heen als jij de kamer binnen komt straalt het licht uit je ogen jouw bewegen geeft warmte aan leven omhult ons met de magie van samen die mystiek van geborgenheid willen wij niet kwijt…