Netgedichten

netgedicht (nr. 11.932):

taal der liefde was toen in

jij was vertederend
ik moest alles doen
ademde en groeide
zo veilig groot tot dat
het willetje er was
je dacht en werd toen boos

mijn rol werd kleiner
toen je groter werd
beheersing denken en studeren
werden opties om mij kort te houden.
gevoelens kon je niet vertrouwen

mijn kansen kwamen
in de jaren van verwarring
toen hormonen je vertelden
dat relaties eisen stelden
vrouwen werden leuk voor jou

ik mocht weer spreken
met je ogen en je handen
de taal van liefde was toen in
contacten vriendschap
werden liefdesbanden

met je mond mocht ik
de liefde proeven
maar je woorden
bleven kil en koud jouw
hart werd niet vertrouwd

lang heeft onze strijd geleden
onder wederzijds protest
toekomst is nu heden en
hand in hand doen wij ons best
om ruimte aan elkaar te geven
en volwassen verder te gaan leven