Alle inzendingen over mythen en sagen

een sterfelijke god die niet sterven mag slingert een vuursteen naar de hemel vanaf de Heuvel van het Werk de zon staat laag het licht legt een lange weg af een god zonder stem ver van zijn stam hij is de waanzin nabij telt ontelbare sterren van gouden oker op de Heuvel die Bidt de wereld wordt stil als een god met bedaarde hand de wolken…

Mind your step jouw reiziger gaat vertrekken maar jij komt liever ergens aan. Watch out voor het leven zonder liefde een bodemloos bestaan. Je zwaait hem uit misschien In sluiers van verdriet een gat in je hart. En je slingert tussen zwijgen en spreken zwijgen mythische tranen komen van ver. Alles is ver en verhalen nog verder…

Tranen in verhalen verdriet in de mythe leed in het echt….. Druppels in de zonbeschenen zee.…

Equus caballus edel dier werd al vroeg veel eer bewezen neem Midas koning te paard van Phrygië die in zijn garelen van de disselboom kunstig alle vertwijfeling wikkelde over zijn kans op meer heerschappij Alexander van Macedonië werd te Gordium in het voorbijgaan gewezen daar zit 'em de knoop van de bij Jupiter geëerde wagen al eeuwen…

Ver verdwaald in het oppermachtige ego zoek ik een pad door de mistige mythe van mijn bestaan Voorbij alle ontberingen sluimeren gedachten Die wederom met het ego oog in oog komen te staan Hoe bewust ik ook ben van deze kracht De mist is te dik om het pad te vinden De mythe is de fabel van mijn leven Het ego houdt mij sterk in haar macht…

Wat wordt de terugblik op deze tijd, en blijft de grote vraag, was dat ook de mythe van verlichting als magisch vermogen, zonder een medemens te schaden? Of blijft het, wat het is en zien we alleen wat gemorrel in de marge?…

In de Zoo zag ijsbeer het leven, men had hem tot mythe verheven. Je schrijft hem als Knut, een naampje van flut. Die is ook aan muggen gegeven.…

in de scherpe bocht oog in oog met de mythe van de Loreley © Digitale Painting van René Pauwels Painter…

De duivel was woest toen hij je naar de Doesburgse kerktoren smeet; gelukkig gooide hij mis en belandde je in de bossen bij De Steeg. In lang vergeten en vervlogen tijden brachten Ymirs verwanten je mee uit Jotunheim, als altaar voor het offermaal gewijd aan Wodans raven. Althans volgens de oude verhalen; zelf ervaar ik je meer als…

Hij bond de strijd aan met de Saracenen De koene koning uit het Roelandslied Wie van hem afstamt zegt de sage niet Hij liet een harem delen in zijn genen De Christen-koning werd gekroond tot keizer Door zijn minuskel werd Europa wijzer…

ik geef de tijd aan een kunstenaar als fijn zand dat schuurt over stilte hij vraagt welke waarde ik wil geven aan enkele uren houdbaarheid wijzers en woorden stromen mij voorbij koud en warm en af en toe een traag verdriet ik zie beelden bewegen de zon komt op en gaat weer onder waarom antwoord je niet, vraagt hij ik wacht op de…

De Mannschaft hat uns Fussbal sehen lassen nun sage selbst, das waar kein loos gepiel. Nach Pause nochmal zwei hereingesmassen; als Trostpreis doch noch eine für Brasiel. Die Manschaft hat uns Fussbal sehen lassen Ja saag nun selbst, das waar kein loos gepiel.…

ut was diep in du poldur waar sij furscheen nei, ut was geen koldur un mait tur been gehil bloot en fel ovur beein iederu somur as du son saktu kwam sai tu vorschain alwaor sij du avont paktu int dorrup nabaigelegu groeidu un grottu freeis sou sij du mannu verlaiju en du klainu kinderu un sortement van weeis? du waiven settu un…

Wie luistert naar Grieg, denkt aan Noorse sagen. Hij ziet fjorden en bergen. Hij hoort water stromen. Hij ruikt sparren en dennen. Hij proeft de zilte zee. Noorwegen is avontuur. Noorwegen is natuur. Noorwegen is muziek. Muziek van Grieg.…

hij, onkwetsbaar achter de lens tast, tuurt en wacht om haar te vangen in een mozaïek van mythe en magie zij, staart stil in een boog om hem heen onaangedaan blijft ze staan een ogenblik denkt ze: zie maar, ik ben niet wat je ziet…

“Toen Zeus de vrouw Europa had gespot, besloot hij met een list haar te verleiden...”, vertelt de mythe uit vervlogen tijden. Wat wil je, met een potentaat als god. ’t Laat onverlet, ook nu de unie beeft, dat ons Europa Griekse wortels heeft.…

witgerande vissen showen sierlijke mythen langs warrelend oevergroen de thuis van de mangrovereiger die aan de spiegel nipt van de onderwaterwereld hij ziet immense sereniteit met als sluitstuk roggen die flirten met hun vinnen boven water…

Madame, wacht u alstublieft nog even de broospapieren ziel van deze vrouw is diep gezonken, ze kraakt plooiend, alternatief en monotoon kapot. Ik weet u ziet haar liggen, verstaat u me niet verkeerd zoals haar dood. Ze verbergt de gevallen stilte achter een bos bloemen. Haar tranen doen hen goed. Lange snikken rekken, trekken blaadjes los…

‘Is Pasen en de wind is krachtig Mijn windsels liggen op de grond Er speelt een glimlach om mijn mond Er zijn weer vele schapen drachtig Het is en blijft toch raadselachtig Ik fluit mijn trouwe herdershond Die blij is nu hij mij weer vond Hij likt mijn wonden, het is prachtig Ik was slechts enkele dagen dood Het is met recht waarlijk een…

het sterven herkent zich in de kleine dood van afscheid, elk moment van minnekozen verlegt de schaduw van de tijd gesmoord in twijfel lijkt alles subjectief, het pad alleen te gaan over een blanco pagina van het laatste hoofdstuk eeuwenoud geluk geëtst op perkament wordt het snel een eigen mythe, maar altijd weer cursief,…

hij belandde in de godenhemel stotterend maakte hij daar zijn innigste wens kenbaar: roep mij uit tot god! de goden lachten smakelijk ze namen eindeloos de tijd lieten alle wreedheden de revue passeren kortom: de apotheosis zat er niet in een enkele reis naar de onderwereld werd hem gegund alwaar hij een baantje als eenvoudig…

ochtendritueel van de heilige dieren de vrije herten nemen de stad in in het vroegste ochtendlicht de verlaten stad voor zichzelf alleen alle straten van Nara de vrije herten ze steken over bij aangelegde plaatsen de stad is van hen snuffelend op zoek naar zaken van hun gading al het eetbare ze worden verwend boodschappers…

ik wandel door sprookjes met een lach op mijn mond kijk ernstig bij legenden en sagen omdat zij een kern van waarheid dragen word licht in het hoofd als mystiek aan komt zweven geniet van zinnen waarin deze sferen zo goed worden beschreven het zijn paradijzen voor letters en woorden die al generaties mochten bekoren…

Ze zei op de tv: “Ik ben geen heks,” en evolutie vindt ze maar een mythe. Uit kuisheid laat ze masturbatie schieten. Zo zegt ze elke dag wel weer iets geks. In de VS tel je zo volop mee. Dat land is daarom niet mijn kopje thee.…

Elke sage En legende Ieder sprookje Elk verhaal Gaat uiteindelijk over liefde En het menselijk te kort Vroeger is nu een vreemde ster Een vreemd vijandig land Met vreemde harde mensen Harde stemmen Harde hand En de schatten uit mijn kindertijd Als wrakhout op 't strand…

“Sag ihr, daß sie das schafft; laß sie herein.” “Maar je beseft toch dat het Duitsers zijn?” (Angela Merkel en Beata Szydlo: de leiders van resp. Duitsland en Polen)…

doortastend ook teder en afwachtend na eindeloos draaien verraadden je ogen de finale waarin spanning was opgebouwd vol liefde kleurend als goud in volledige overgave keerde jij naar binnen ik begeleidde en verdronk in je ogen toen wij samen gingen omdat geven en nemen in balans was gedanst accentueerde dat schoonheid het applaus gaf de mythe…

Hij bond de strijd aan met het eind en het begin. Hij daalde af van 't licht op zoek naar oorsprong en naar zin. Maar al wat hij vond was as en sintels van een dovend vuur, geen Olympische god die hem genas van deze queeste zonder duur. Uit sterrenstof is hij weer opgestaan, achtervolgt de Stier als nooit tevoren, maar tevergeefs tracht…

Verhaalt tot op het heden braaf vanuit het gekuiste dicht, blijft ik slaaf van literaire daad, wars van moraal en plagiaat, zich op het hele scala van de negen muzen verlaat, de mythe van de eenvoud in de overdaad, waarin ik hopeloos verdwaal, meer was niet te geven, ik vond het gewoon op straat maar daar is mee te leven.…

Ik wakker eeuwen achter mij in een land dat afwijst met een glimlach doe ik alle moeite om lief te hebben men verstaat mij niet omdat ik de taal niet spreek wegdrijvend in het moeras van hun woestenij ik wakker naakt in opnieuw ontwaken als kaalgeplukte domme gans omdat er niets te halen viel behalve dan een simpele veer.…