Alle inzendingen over naar het

Geef nooit het hele hart , want liefde zal nauwelijks iets waard zijn voor hartstochtelijke vrouwen, als alles zeker lijkt ; zij houden er niet van dat het van kus tot kus verbleekt ; alles wat lieflijk is, is maar een kort en dromerig genot. O, geef het hart nooit onverkort want zij, wat men ons ook verteld, leggen hun hart in het spel.…

Als de kardinaal een scheet heeft gelaten, zeggen ze: "Sjonge jonge, wat ruikt het hier lekker, net of iemand lever met uien staat te bakken." Dat soort katholieken, daar ben ik niet dol op. (1965)…

Een vrouw van Duitse afkomst die in Friesland schreeuwen heeft geleerd, is tegen het begraven met het oog op schijndood. Zij wil mij een boek in drie delen lenen waarin staat hoe alles ontstaan is. In verre droom verschijnt mij snachts de Glorievolle Maagd, die ik beloof ter bedevaart te gaan naar Lourdes. Een datum heb ik niet genoemd…

Vannacht samen zijnd als mooiste edelstenen elkaar toestralen…

Ik ben in termijnen van ijdelheid - het met verf doordrenkte vod, een aan staren verknocht lijk in morse belerende zonnen. Ik ben in verhaal het aanzetstaal dat de penselen streelt - in tekening het marginale, clichématige deel. In portret - de rimpels om flinterdunne lippen, in gevoel, koperpoets lekkend, de lijst…

Muziek slaat bruggen, van mens tot mens, van taal tot taal. Zonder iets te zeggen, wanneer muzikanten, musiceren. Zangers zingen. Geluid laat ons mensen weten, wat ons aller lieve oorsprong is. Luister naar het ruisen van bomen. Naar hoe vogels pratend fluiten. Naar hoe regen vallen moet. Luister naar het verlangen, naar ons aller…

Hij liet zich boeien door het bitterzoete van honing in de holte van de dood en drong zich in Delia's duisternis, die hem met weke webben zacht omsloot. Hij lachte toen het sterker banden bleken en scheurde ze met leeuwenmoed vaneen, liet haar achter als een uitgerafeld raadsel en ging zijn diep geheim verbergend heen. Hij meende dat…

Vandaag werd er een gevoelige snaar geraakt, ik wist niet eens dat ik deze had. Hij wierp mij totaal omver, en trok met geweld aan mijn hart. Er rolden tranen zomaar uit het niets. onvoorbereid, en onbegrepen. Hoe kan zoiets, dit vreemd gebeuren. Ik wilde er met iemand over spreken. Ik wil het kwijt. Ik moet het toch vertellen. ’…

Gevangen tussen het kader van mijn leven. Verstrengeld in het verleden. Het heden heeft geen waarde meer, op de toekomst heb ik geen verweer. Mijn ogen zijn blind geworden overschaduwd door verdriet. Mijn lach is in mist opgegaan door diegenen die mij niet verstaan. Mijn gelaat is bedekt met schaduwen Ik kan alleen nog vertwijfeld kijken…

Merels trokken van de bossen naar de steden. In parken en in onze tuinen wilden ze leven. Daar waar mensen veilig wonen. Dicht leefden we met elkaar. Wanneer merels prachtig zingen schreeuwen ze van onze daken. Houd afstand. Respecteer elkaar. Het mocht niet baten. Het Usutuvirus sprak. Usutu is een roepende in de woestijn. Merels verdwenen…

De nacht licht op in’t barre Bethlehem, daar schallen wonderschone eng’lenkoren, de boodschap dat een Heiland werd geboren weerklinkt in Gabriël’s sonore stem. Maar daar doorheen snerpt snibbig Jerney Kaagman: “Ja, stop maar, uit de maat en veel te láág, man !”…

Vandaag wordt het Olympisch vuur ontstoken Wat dan op reis gaat door nogal wat landen En daarbij heel de tijd moet blijven branden Of wordt er nog een stokje voor gestoken? Want als de storm in Tibet zo blijft razen Zou dat de vlam wel eens kunnen uitblazen…

Veilig en verantwoord, zegt Henk Kamp Al gaan we diep en chemisch injecteren En moeder aarde ernstig molesteren Millieufreaks zien in alles wel een ramp 't Is 5 jaar gratis gas, laten we klinken Hooguit is straks ons water niet te drinken (Of blijkt heel Boxtel langzaam weg te zinken)…

Wáááf wáááf wáááf - wááááf wáf wááf wáááf wááááf wáááf - wááááf - wáááf wááf etc. (Utrecht) Whauhf whauhf whauhf - whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf - whauhf whaufh etc. (Den Haag) ETCETERA…

Onstwedder Holte glooiend wijd machtige stuwwal uit de IJstijd Onder de wolken die ik zie is het landschap pure magie Aan de Holte aan de straat een huisje waarop staat 'Zadowolony' als je het niet weet neem Google translate Pools voor 'tevreden' Opbollende akkers zonneschijn in dit toverlandschap kan ik ook tevreden zijn…

hoe jij ook smult van speculaas en kikkertjes van marsepein of juist van prikkertjes met kaas en zilveruitjes in azijn hoe hard je tript op trending tweets op spotify en pinterest of juist op zo’n nostalgisch iets als een fanfare blaasorkest hoezeer je uitkijkt naar de cross met helmpje op in volle vaart of naar het rijden door het bos…

Een pracht van een pak stond er ‘s nachts voor jou klaar. De eerste Surprisepiet had het gekocht. En onder gegiechel en veel commentaar van zijn assistent die mee inpakken mocht vermaakten ze zich met de plak en de schaar. Daar stond dus dat pracht van een pak slechts te wachten om mee op het dak naar jouw schoorsteen te gaan. Toen kreeg er…

Ze zeggen dat rozen verwelken en dat bomen groeien Ook al zijn rozen het mooist wanneer ze bloeien Op een zomeravond bij een heldere blauwe lucht Die de werkelijkheid maskeert waar men voor vlucht Omdat we niet open staan voor gecompliceerde zaken Het is ons eigen om eerst te gaan voor makkelijke taken Maar als er geen zomer is genieten…

ze bekeek de catalogus het was winter er was niet veel tijd niet buigen nu voor de striemende kou hoeveel appels kan een boom dragen? welke smaken en hoeveel kleuren kan de boomgaard aan? in september smeten eekhoorns de appels op de grond ze lazen de post-its van de weduwnaar niet: pluk a.u.b. geen appels ze zijn nog…

Een vrouw belandt met auto In een sloot bij Simonshaven De lezer vraagt zich af 'Hoezo, Werd zij onwel, had zij dan dorst En wilde zij zich laven?' Schoon en amper twintig Op de voet gevolgd door raven Die niet weken, bumperklevend Tot zij plots gas gaven De lezer weet nu van de hoed Maar nog niet van de rand Hoe zij die dinsdagochtend…

Ik slaap op deze bank want thuis gaat het even niet je kent dat wel Mijn vrienden doen wat ze kunnen ze helpen me Niet zozeer om mij te helpen maar als antwoord op mijn onuitgesproken vraag Het is vanzelfsprekend dat het kan verkeren en…

( voor onze columnisten in tijden van verval ) geworden tot een onverdraagzaam volkje van ongedurigen die zich uitleven in kwetsende geschriften uiteraard lekker anoniem want heldhaftigheid moet wel behapbaar blijven welnu 'helden' van het anonieme geschrift zijn er voldoende teveel eigenlijk dat ik met een gemoed van wanhoop…

na het vreugdevuur van de dood - het leven gaat er na de dood niet op vooruit - keert zij haar gezicht naar de barsten van alledag de flakkerende veelheid van het leven kiert tussen haar woorden door zij ziet en schrijft alles op haar woorden baden in welige zomergloed het licht in haar ogen werd niet gegund zij heeft gezien en geschreven…

Heel ras in sneltreinvaart gaan beelden Die mijn netvlies bereiken voorbij. Een stille kracht ketent hen aaneen. Eerst als korte fragmenten verschillend Van aard, dan later vormen zij toch een Samenhangend geheel. Uniek zoals ervaringen worden gecreëerd En door het denken worden geselecteerd.…

in een witte bont beschilderde kist slaapt een man met het hart van een levenslustig kind de sperziebonen lagen sinds zijn komst nog nooit zo recht in het vak zei de baas van Coop Compact roerloze handen omklemmen nu de mondharmonica’s van de jongen die Henkie heet en Toots met hart en ziel bijna evenaarde…

in het onmetelijke universum laveert een samenspel van atomen en moleculen de mens een druppel bewustzijn in de oceaan gewikkeld in een dun laagje ratio balanceert hij op het koord van verbreken en verbinden heen en weer slingerend tussen verheffen en verlagen bang voor de leegte alles waait immers weer weg het smeulende…

Afgelegen in een dor land Alles strak op elkaar geplant Geen zicht van wat voor je ligt Opgeslokt in de menigte Lijkt de toekomst ver van je vandaan Weet je niet welke weg je moet gaan Losbreken van deze gevangenschap Zet je voor jezelf deze grote stap Mensen bloeien waar ruimte is Mensen groeien waar ze de ruimte krijgen Staan als…

Verlangen naar een stukje rust geheel alleen je eigen plek voor elk mens een ware must dromen van een mooie stek een waar je geheel jezelf kunt zijn die rust waar je zo naar verlangt in tijden van angst, verdriet, of pijn 'n plek waar je je hart graag mee behangt.…

Ik zie mijn hemd, maar waar is toch mijn broek, moe? ‘In ’t koffertje, dat staat al klaar voor Mali en geef die jongens stevig op hun falie en drijf ze terug tot ver achter Timboektoe! Verlies daar geen contactlens.. beste Hein! Er schijnt daar nogal wat woestijn te zijn’…

Wat is het lang geleden, dat jij nog bij mij was. Ik heb je vaak aanbeden, liggend in het gras. Soms was je plots vertrokken, zo spoorloos in de nacht. Je was zo onverschrokken, misbruikte vaak jouw macht. Hoe kan ik jou vergeven, je bracht mij keer op keer de schaduw in mijn leven, dan keek jij op mij neer. Toch kwam je altijd weder…