Alle inzendingen over naast elkaar

net als vorig jaar vroeg ze ben je gelukkig naast elkaar liggend wiegend het Prinsengrachtconcert toen hij niet antwoordde voelde zij zich alleen verlangend naar de stilte hoog in de bergen los van alle denken besef van eeuwigheid vrijheid…

zag je wilde ongedwongen zijn en vrij je vroeg mij om je los te laten mijn vriendschap voelde te dichtbij maar je wilde mij niet raken weer lopen onze wegen naast elkaar jouw weg is nieuwer dan de mijne ik zie je ogen en je donkere haar voorbij de horizon verdwijnen…

ze kijkt hem van onder haar brilletje minzaam aan terwijl ze met haar lepel kieskeurig haar eenkleurig vanilleijsje voorzichtig proeft beide tachtig jaar grijs en krom maar naast elkaar misschien heel wijs ze kijkt hem zo nauwkeurig aan niet op zand gebouwd maar op het ijs.…

Daar staan ze dan: als bomen, los naast elkaar tekenen zich af op en in het veld waar pronken opvalt hun stammen worden bijna niet meer aangeraakt hun wortels kronkelen nu in het net leergierigen willen ze nog wel graag binnen handbereik omdat hun gewicht alles zegt…

Ze stonden daar getweeën wat te praten Versoepelingen krijgen nog geen vaart Het nieuws op deze persco had zo’n baard Maar anderhalve meter wordt verlaten We mogen straks dus naast elkaar gaan lopen Ik moest maar weer deodorant gaan kopen…

Is het liefde als je elkaar graag ziet Is het liefde of is het dat juist niet? Is het gevoel van vlinders dan soms liefde Of is dat de voorbode van honger? Is liefde naast elkaar slapen, is dat liefde of is ’t dat juist niet? Is 't dan liefde,om te accepteren Is ’t dan liefde en blijf ik ervan leren?…

Twee paarden stonden tegenover elkaar. Het was lente en zomer tegelijk. Tegenover en naast elkaar lente en zomer tegelijk. Twee paarden met het hoofd tegen de hals van de ander. Verloren in de warmte van het andere lijf kijkend naar de horizon. Zo staan en het gras vergeten. ------------------- uit: 'Memo', Plint.…

Licht in mij als de sneeuw buiten in deze donkere avond vloeien in elkaar over De kracht van de golven in mij in het verlangen naar jou als vrouw in je volle kracht te meten met mijn machtige smachten De golven die op het strand beuken het zilver zonlicht besmeuren In mij naast elkaar in vervloeiing in mijn zijn in en zonder jouw…

Twee paarden stonden tegenover elkaar. Het was lente en zomer tegelijk. Tegenover en naast elkaar lente en zomer tegelijk. Twee paarden met het hoofd tegen de hals van de ander. Verloren in de warmte van het andere lijf kijkend naar de horizon.…

Mijn vuurtoren ik mis je zo, vriend van mijn kindertijd, zo vaak stonden wij naast elkaar, stonden naar de zee te kijken, naar de wijde horizon, naar de hoge,grijze hemel. Dicht bij elkaar stonden wij, naar de zeevogels te luisteren, hoe ze afspraken maakten voor hun aanstaande reis ten zuiden.…

Dit wordt vast weer geen gedicht er staan wat woorden naast elkaar en horen niets eens daar daarentegen horen wij wel bij elkaar dat is een wet van meden en perzen jij leeft in ieder van mijn verzen zie je wel, dan wordt het toch nog een vers alleen omdat jij erin leeft omdat jij mij de kracht van het schrijven geeft.…

Ze zaten even naast elkaar, genietend van de hei. ' 'k Ben hetero,' sprak hij tot haar. 'Ik ook,' bekende zij. Gebroken was hierdoor het ijs: het schiep meteen een band. Hij zei: 'Ik wil met jou op reis' en vroeg 'r om d'r hand. Hun huw'lijksvlucht ging naar Japan. Ze zaten naast elkaar. Ze was gelukkig met d'r man.…

Alweer een week gesprekken over stemmen Want Frans en Froger gaan nu naast elkaar In stilte naar 't eind van 't Rembrandtjaar Wat mij haast in een houdgreep weet te klemmen Eén plaat blijft overeind voor iedereen: A. Hazes en 'Met kerst ben ik alleen'…

naast elkaar op de bank kijken in dezelfde richting het zoveelste jaar ongenadig eensgezind houden hun mening voor waarheid volgen blind de vlag voorzichtig op een afstand statler en waldorf hoofdschuddend van op het balkon zij kunnen het weten verdreven de vijand vechtend van op hun balkon…

Hij twittert eerst naar Kim: "Ik kom eraan" De staven van de mannetjes gaan bellen De borsten van de mannetjes gaan zwellen Om lekker knus weer naast elkaar te staan Zo gaat dat in de wereld volgens Trump Een kleine stap, maar toch één met een thump…

De wandelstok schuifelt met hem mee rubber voor rubber door de lange gang de rollator haar houvast, volgt wieltje voor wieltje zijn slepende pas lang is de gang langzaam hun passen de weg naast elkaar is gelopen tijd nu zwijgend achter elkaar terwijl ooit hun voeten gelijk liepen met de Liefde…

diep doortrokken klankwoorden die naast elkaar bestaan totaal verschillend trekken zich los uit een wirwar van draden zonder jaloezie kleurend van wit naar hemelsblauw in het blanke licht uitgestrekt tot tevredenheid herken je meerdere signalen waar de meerwaarde zit van het leven overduidelijk……

je wist me op te rapen uit de goot met handen die enkel geven kenden bedaarde stemmen in mijn hoofd zonder te verdoven mijn eigen geest kwam schuchter in de stilte boven samen hebben we de ruimte afgetast om naast elkaar te leven zonder chaos delen ze mijn hoofd dat hebben ze beloofd…

op het kerkbankje zitten ze naast elkaar zij in klederdracht hij in spijkerbroek zang en gebed onverstoorbaar gebogen hoofden naar God op zoek buiten is er oordeel om overtreden van de wet maar van het virus worden zij toch immers gered laat ze dan maar bidden op het bankje in de kerk als ondenkbaar onschendbaar want samen zijn…

Een lichtpartikel die over en onder me golft ben je ooit geweest Steeds vorsend naar de perfecte superpositie bevinden we ons op twee plaatsen tegelijk in een wolk van onwaarschijnlijkheid waarin onze impulsen uiteenrafelen en naast elkaar tunnelen zonder ontsnappingsroutes uit dat mooie kaartenhuisje van ons Onze liefde is…

die Romeinen hebben ondoordacht onze letters vastgebonden op een extra extra large alfa-bed ze liggen onderkoeld vervreemd en wezens-eenzaam naast elkaar H I  J is de enige met samenhang maar dan nog is hij alleen want Z ligt veel te ver hij droomt van haar voortdurend…

Naast elkaar, Met elkaar, Samen zo lang Al, die elkaar Woordeloos verstaan, Een blik is genoeg Een wenkbrauw die Nauw'lijks waarneembaar Beweegt, genoeg voor Jou om mijn antwoord Al te weten Op de vraag die Je nog niet eens Gesteld hebt - Ik zwijg, jij Zwijgt terug In liefde doen Wij er het zwijgen toe, Onze liefde…

Katwijkers aan zee zwoegend in de zee Algelovig, hardwerkend en duurzaam tevree Tegenover de City That Never Sleeps met daarin Wolkenkrabbers, Wall Street, Queens en Brooklyn IJverig leven de twee werelden naast elkaar Komen nooit samen; er is geen fusiegevaar…

Er is geen kans op voortbestaan nachtelijke wandelingen in het donker overwelmd door de zachte wind lopend naast elkaar niemand zien op eigen doel gericht en toch gewaar dat er iemand is handen die zijn samengevouwen houden elkaar stevig vast in de hoop niet te verlaten niemand ontsnapt iedereen gaat mee nachtelijke wandelingen,…

Nooit schrijf ik geen gedichten meer heb ik mezelf ooit beloofd en inderdaad ik doe het weer van al mijn rust beroofd ik plaats de woorden hier en daar maar waar ik ze ook zet het blijven woorden naast elkaar niveau niet je van het toch heb ik dit voor jou geschreven en als groet aan jou bedacht in de hoop dat je heel even of iets langer…

ik lach ik huil ik lief ik vloek en dat hele dagen door ik zweet ik krimp ik waak ik groei en luister met een half oor hoe lang duurt die overgang dan ma vraagt mijn gezin als een front naast elkaar en ik gil terwijl ik net naar boven stijg moeder moet nog een paar jaar…

Kitsch verstaat de schoonheid van twijfel die is toevertrouwd nu uren in zinloosheid zichtbaar zijn naast elkaar verzameld in ivoor en porselein geldt de wet van herhalen dit is alles wat we zagen even die aarzeling daarna honderd vragen dit is alles wat we zien opnieuw die twijfels zonder antwoorden die zondagmiddag bij de regenbode…

jij gaf het zuiverste kristal ik raakte aan de hoogste tonen was slechts glas geblazen in een vorm die voor jou bijzonder was zag je langzaam mijn kleuren breken jij glinstert nog volop maar in samen weten staan we naast elkaar kristal en glas doorzichtig als een paar…

Hoe eenzaam kan je samen zijn Twee levens naast elkaar Twee golven uit fase Hoe leeg kan samen zijn Hoe kan je praten met elkaar Zonder ook te luisteren Zonder begrip of inleving Hoe kom je tot elkaar Opeens kan je vervreemden Twee handen op twee buiken Twee zielen twee gedachten Opeens ben je twee vreemden Een samenspel twee keer…

Maar als we naast elkaar staan dan zeg ik niks en klap ik dicht. Ik weet niet waarom... Als ik je zie wil ik van alles zeggen of uitleggen, maar ik doe het weer niet. Ik weet niet waarom... Soms denk ik: wat doe ik toch weer dom.…