Alle inzendingen over nacht OR donker OR duisternis

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

lied ruisen in de parelmoer gekleurde schelp, voel de frisse wind en hoe het woeste schuim vervliegt op het donkere water voel de rust in mijn hart dalen de vrijheid, en de wijdheid, en de nieuwe kracht; blij te zijn ontkomen aan de duisternis van de nacht…

met de vreugde van kinderen die spelend hun dag beginnen zo zijn ze hier gekomen reizigers als wij van zover weg en ons nabij met de adem die draagt wees welkom onder ons stem die ons aanspreekt tot leven gericht op ons hart weet van verborgen pijn in donkere nachten als duisternis de aarde dekt in morgenlicht verlaat…

de duisternis valt als een deken over mijn wereld, mezelf beschermend voor mijn gevoelens de duisternis van de nacht laat me even de rust vinden, mezelf bevrijdend voor een dag de duisternis trekt weer op na een eenzame nacht, mijn gevoelens onthuld, waar ik mezelf heb achtergelaten in een zee van tranen…

Hij kneep de kat in het donker, was beter ook Zo stond hij niet in de duisternis en als iemand hem nu mist, kneep hij niet op tijd.…

wil 't zingend hart in vreugd en smart dat schone druppels vangen mag och zie de sombere bossen waarom de ranke bomen zwiepen de vijver bedekt met mos en waterlelies in koele gouden dagen van juichend welbehagen de stille ongerepte plekken dat mij rukt uit bange overheersing van digitale wanen waar links en rechts 't ijle donker…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

waar eens het donker lichaamswarmte schaduwde hangt nu de duisternis koud in de hoeken van de kamer onstoffelijke silhouetten besluipen intrinsieke wegen zuchtjes tocht kieren onzichtbaar infiltrerend door de schuiframen kaarsen verlichten nog zwak de opgebrande avonduren de dag glijdt als een geest in de schaduw van de nacht waar…

Helemaal alleen In het donker van de nacht Rillingen kruipen langs m’n rug Alsof er iets op me wacht Het licht van de wereld Het lijkt vergaan Alleen boze tongen van vuur Schijnen te bestaan De stilte van mijn angst Valt samen met kreten uit de duisternis Mijn hart hoopt alleen Dat het licht weer snel terug is…

Grenzende gedachten bij de tijdloze schemering, geroepen door prachtig donker, mooi als het licht Zonder spreken dichtbij de oudste waarneming, het niets een omhelzing van eeuwig vooruitzicht Terug zonder traan naar de zwarte filmrol, verzadiging van elk hunkerend begin In een duidelijker aards rock & roll, op een toneel zonder podium gewin…

In het donker was ik verloren in het donker was ik verdwaald nooit dacht ik iemand meer te bekoren jij hebt mij uit het donker gehaald door jouw liefde werd mijn hart verlicht de duisternis doorboord jij hebt mij weer in het zadel gelicht en mijn verdriet gehoord…

De schemering schuift de dag opzij Duisternis druipt langs het vensterdak Kaarsen flikkeren de nacht tegemoet Visioenen fladderen door mijn hoofd Dromen openbaren zich weer niet De klok tikt donker urenlange slapeloosheid tot De ochtendzon struikelt over haar stralen De dageraad dringt zich op De donkerte voorbij Een dag lang wacht de schemer…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

het vuurtje in de donkere dagen om je te warmen en nog even iets van licht te mogen ervaren voordat de duisternis vat op je krijgt…

Een lange dag baart de nacht. De donkere duisternis dwaalt dadelijk door de straten en over de velden. Alles slaapt, niemand schijnt wakker te zijn. Stille slapende mensen in de zwarte duisternis doodse rust, stilte en leegte bevestigen de duistere nachtelijke aanwezigheid. Alles slaapt, en toch iemand die wakker is.…

Een nieuwe ster schijnt krachtig; vanuit de duisternis schijn een licht. Kom! Droom je door de nacht. Kom! Droom, en morgen zal je hart het weten: je dromen zijn kostbaarder dan goud. Je dromen zijn kostbaarder dan goud.…

Ik weet wel dat het Licht er is achter de donkere Duisternis blijft het verborgen voor mij.…

de dag verdwijnt in stille zuchten verdiept het heelal door een spectrum van gedichte kleuren zwarte veren van de droomvogel klapperen nog zij dragen het leven in ivoren tinten verheffen de nacht…

Oh de koude nacht dat het is de ochtend komt nog van ver en kon ik maar reiken tot de sterren, weg uit deze duisternis. Maar de nacht en ik, wij zijn verbonden ik moet hier leren leven, zou wel anders willen maar ben omgeven door duisternis door zonden.…

Oh begin van de nacht Ik heb op je gewacht Laat de dag nu beginnen Laat mij de duisternis beminnen Een tijd van rust De telefoon blijft stil Velen in slaap gesust En ik die niet wil Ontvlucht de realiteit Morgen heb ik weer spijt Na het verstrijken van de tijd Weer ben ik verleid Om tot het gaatje te gaan Zie de zon aan…

Dreigend kondigt de nacht zich aan een nacht vol van pijn en haat niet wetend wat je te wachten staat een nacht die niet zomaar voorbij zal gaan. Eenaam loop je verder de duisternis in op zoek naar een plaats om te schuilen geen mens die jou ziet huilen wat heeft het leven verder voor een zin?…

ik sloot mijn ogen in een zware donkere nacht ik voelde me alleen maar heel onverwacht voelde ik een warmte in me het kwam ergens vandaan het voelde goed ik ben toen opgestaan hij was er in dit moment van eenzaamheid hij legde de warmte van een deken om me heen in die eenzame tijd hij was er niet en toch was hij bij mij ik voelde het…

Het duister van de nacht intense pijn in mijn hart mijn ziel uiteengereten allesoverweldigend wanhoop donker en diep eindeloze spiraal een bestaan zo donker is de nacht hart zo diep tergend door mijn ziel…

Als het koud en donker is, met sterren aan de hemel. Krijg ik een alleen en bang gevoel. Bang voor alles wat er komen gaat, of wie me bij daglicht weer verlaat. Bang voor koude donkere nachten, waarin ik eenzaam en alleen, om alles wat ik in mijn hart heb, stiekem en heel zachtjes ween.…

Als ze ligt te woelen in een donkere nacht heeft het verleden haar weer in zijn macht. Wat er is gebeurd lang geleden, dat komt niemand te weten. Ze bewaart haar geheim heel diep in zichzelf. Naar buiten toe is ze flink, in haar hart huilt het kind.…

De nacht is zwart ik wandel over de verharde paden en de grond doet veilig aan lantaarns die ontbreken elke stap is leren staan. Donker alles voor mijn voeten is het tasten waar te gaan verderop daar zijn de huizen nu verlicht mij slechts de maan.…