Alle inzendingen over nacht OR eenzaamheid OR narcisme

De nachten zijn vaak zo eenzaam zodat ik mijn eigen adem hoor net of ik alleen op de wereld ben met soms het treingeluid op het spoor En dan opnieuw is het weer donker lijkt het of de dag niet komen wil dan kijk ik even naar alle foto's en nog steeds is het stiller dan stil De eenzaamheid, soms niet te harden het maakt me moe en vaak…

Narcisme delft het onderspit. Het ligt verlaten in de struiken; 'Pappie wat is dit? Bello zat er aan te ruiken...'…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

eenzaam in de nacht geen ster die knipoogt of even naar me lacht geen maan van goud die mij begroet of van mijn schaduw houdt er is enkel het zwart verbannen door duisternis voel ik me zo eenzaam in de nacht!…

daglicht breekt de nacht in bleke stukken waarin schaduwen onwennig concurreren met door de duisternis prijsgegeven beelden geluiden even nog te onderscheiden voor de kakofonie van leeg lawaai de stad in dendert de dichter wacht tot ook deze dag weer donkeren zal…

hij laat ons de stilte verwonderd leegte met werken gevuld raakbaar eigenwijs ongenaakbaar in scherp formuleren altijd jong erudiet en belezen zijn jeugd zat wat tegen flamboyant in optreden het lichte narcisme was deel van zijn flirt met ons heden in de wereld van mensen gaf hij zich bloot in geschenken waarvan hijzelf het meest…

in opperste volmaaktheid ligt hij verwaand in 't nest bewondert hij zijn naaktheid en vindt zichzelf het best in opperste verrukking neemt hij zichzelf ter hand ziet zijn gelaatsuitdrukking in de spiegels aan de wand in opperste verbazing blijft bevrediging lang uit beseft hij zijn verdwazing als hij zijn ogen sluit? in opperste verwarring…

Ergens begrijp ik het wel een beetje Iemand moet het doen Jou vertellen hoe goed je bent Alleen zijn dat nou juist de mensen Die jou nooit hebben gekend Ooit komt toch wel je zwakte Langzaam maar zeker aan het licht Tot die tijd houd ik me op de vlakte Want nu ben je nog te veel op jezelf gericht Voorlopig laat ik je in je waarde Maar…

Mijn lege ik vult zich met haar. Je kent me vast wel: ik houd luiken gesloten en speel. Het is jammer dat honger naar eigenliefde zich niet laat stillen…

terwijl hij haar drapeerde in wazige beloften de zachte judaskus nog op lippen brandde legde hij de leiband losjes om haar nek en maakte zich op voor een volgende encounter en daarna nog een en nog een en langs andere wegen nog meer.. het kon hem nooit genoeg…

Als de nacht weer valt, wil ik - eenzaam als ik ben - met iemand dansen.…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

van onmacht doen haar verdrinken ze slikt en vlucht in de eenzaamheid van de nacht.…

In de stille nacht roept het geluid van een trein eenzame echo’s…

Een kop draait op germanismen, narcismen, zonaanbidders, ze steken net zo lief jouw voet als een theezakje in kokend water. --------------------------------------- uit: 'De laatste metamorfose', 2004.…

Ben al een tijd niet meer verbonden met de wereld om mij heen, maar om dit nu narcisme te noemen of een gebrek aan medeleven, nou nee, eigenlijk niets van dit alles, het is meer een bedradingsprobleem, die hele lichte vorm van Asperger waaraan ik zo zwaar til, t’is niet niets, in wezen alles voor mij, een nieuw geloof dat ik graag met verve…

zoals elke nacht eenzaam en alleen in het grote bed en wakker worden door het gelach en gepraat van de buren. elk woord van mij is er een te veel dus daarom niet gesproken maar onuitgesproken eenzaam en alleen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van kilte, kou en zorgen, van regen en van storm. Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van pijn, verdriet en eenzaamheid, van honger en van dorst. Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van eenzaam en alleen zijn, van tranen en van woede.…

de sterren huiveren blauw in een poolkoude nacht zelfs de vele warme kussen die jij op mijn lippen achterliet kunnen mij niet warmen in deze eenzame nacht…

U bent de armste mens, al bent u rijk aan goed wanneer u in uw bed 's nachts eenzaam slapen moet!…

Het was zo’n eenzaam donkere nacht waarin sterren weigerden te schijnen Zo’n nacht, waarbij het noodlot lacht en waarin je ’t liefste zou verdwijnen Het was zo’n verlaten donkere nacht waarin mijn ogen urenlang schreiden Zo’n nacht waarop je ultieme kracht samen met jou de dood in wil glijden Het was zo’n naargeestig kille nacht waarin…