Alle inzendingen over nadagen OR zon OR spuit

De zon glimlacht allang niet meer spontaan, maar is op doktersadvies aan de antidepressiva. Bovendien is de zon zwaar aan de drank en spuit hij geregeld heroïne in zijn hete lavastromen. Ik heb de zon geadviseerd om eens te komen kijken hoe de aarde zijn zonnestralen misbruikt, maar dat vond hij te rigoreus gevaarlijk, wat hem siert.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

In de nadagen van mijn leven zijn er stille uren waarin ik overdenk dat ik niet meer de baas ben over mijn lichaam dat een ander het lijkt te sturen. Ik heb me er bij neergelegd maar daarmee is niet gezegd dat ik de geest ook nog weg geef.…

Gezicht in de zon, uitkijkend over een bron, omsluierd door gewelven van steen grijnst hij om zich geen. Zijn ogen nors Zijn neus glimt Zijn wangen fors Zijn mond wijd open alsof hij alles in zijn geheugen prent. Hij aarzelt niet en braakt liters water, terwijl iedereen het ziet spuit hij onverminderd voort, de sater.…

noen in de kliniek - het koffiekarretje smeekt om een spuit olie…

Een vuurzee van een niet te stuiten brand Met laaiende likkende vlammentongen Daar hoor ik reeds het brandalarm En spuit de eerste tankauto De Brandweerkazerneweg uit Met grote spoed en tuimelende vaart Blijf rechts, waarschuw de spookrijder met licht Haal nergens in, zeg anders dat je dicht Een tweede tankauto spuit weg Keert als…

Stelt ook een graf ons nadien nog vragen, die voelbaar zwaardere om soms te verdragen. Woont hier bij de steen slechts rust na ijver en vlijt zien zij bedolven nu zwijgend dat 't goed mag zijn het was hun tijd en een leven samen zonder spijt . Geeft een gegraveerde steen ons beelden, iets van vrede 'n geboetseerd herinneringslied, er zingt…

in een voorwoord van nadagen in vloeiend, sprankelend water knisperend taalloze letters op ongeschreven blad de glinstering van oprechtheid of diepte van kleinigheden gebeeldhouwd dromen, zowel ongeletterd vergeten, het onthouden van een dag, als een zinderende ruggengraat, meegevoerd in een bries, in de bijziende verte denkbeeldig…

Het besluit is gevallen Het boek is uit Zomaar dichtgeslagen door hem Of heb ik stilletjes gewacht tot hij het boek zou dichtdoen? Het besluit is gevallen Ik moet mijn pad Weer alleen gaan kiezen Zal ik dat snel met plezier weer kunnen? Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die…

Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon Heb ik jouw warme, lieve blik Op mijn netvlies gezet Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon Straks zie ik jou daar weer Vragend zullen mijn ogen De jouwe gaan ontmoeten Ze zullen vragen naar meer Zal jij al open staan voor nieuw leven Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd Heeft zij jou achter…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…

Geschonken kusjes door jou op gestolen slapende momenten bewaar ik in een laatje bekleed met jouw tederheid vannacht verlangend naar meer véél meer……

Sommige momenten zijn onbetaalbaar onberekenbaar onbewaakt onbepaald onbeschrijfbaar onverklaarbaar waardevol tastbaar goud zo’n moment was zaterdag Café Esprit Amsterdam Jij en ik ook ik besef dat ik met jou met ons voorzichtig moet zijn en zal zijn…

Kom geef me je hand en laat je gaan ontdek wat liefde echt kan zijn dat liefde oprecht kan zijn Kom geef me een kus en laat je gaan proef wat liefde fijn kan zijn dat liefde klein kan zijn Kom geef me je hart en laat je gaan voel wat liefde goed kan zijn dat liefde moed kan zijn Kom kijk in mijn ogen en laat…

Hij zag me wilde mijn stem mijn liefde, mijn zorgen voor hem Ik gaf me Heel mijn stem Al mijn liefde Iedere morgen aan hem We gaven elkaar haat en nijd dagenlange stiltes bitter verwijt dus na maanden verdriet van te verkeerd geven ben ik weer rustig en blij In mijn jonge leven geef ik de mooiste stem de beste zorgen,…

scharrelen en dwarrelen bedekken en bevlekken jagen en vervagen geuren en verkleuren verzachten de gedachten omwoelen het gevoelen Fel gekleurd bij zonneschijn vervagend door de nevels Winden vol venijn plettend op de gevels spiegelglad op wegen zacht glinsterend in de regen ik tol mee in ieder blad het ritselende leven door zo…

nu nadagen naken, koud onzeker tastend naar een vlaag van warme wind zie ik een kind, het speelt met zand en water waar het slechts zijn handen vindt herinnerend aan later daar zal hij op wasdom stuiten doorgeleefd in zijn ballon rood, geel, goud de dag is oud nog voor zijn ogen sluiten…

Je rolt je mouwen op, En plaatst de spuit. Voor even geen zorgen, Voor even de zon. Voor even dromen, Dat je altijd zo leven kon. Je denkt terug en moet huilen. Zo had het niet mogen gaan. Je hand gaat naar je wang, En je voelt een vertrouwde traan. Je jeugd was niet perfect, Maar dat mag de reden niet zijn.…

De losgeslagen zon jongleert met gillende kometen, oceanen spartelen verbijsterd op de wind. De lente komt en komt alweer, nu spuiten de vulkanen en witte wolken druppelen hun lading op het land.…

woorden stokten gevoelens wrokten langzaam van binnenuit stemmen kleurden naar een hoger timbre met een blikkerig geluid de zon scheen vaal warmte leek met een wolkende wind te verdwijnen door mistige flarden jankte het blauw gele licht in een plotseling verschijnen de schreeuw is gekomen een genadige spuit gaf rust in een glimlach…

beiden geven ze een beschrijving van de boom en vooral de vergankelijkheid ervan zo blijft de mens (en zeker de dichter)in de nadagen van zijn bestaan altijd in de weer met een mogelijk afscheid…

de sterren vallen dit jaar uit een vroege hemel, daartussen voorjaar als nadag van wintertijd en ondergeschikte slaap, hoorbaar rondzingend op kristallijne toon; 'duizend zwaluwvluchten', zei je nog tijdens dit hoogteritueel zonder daarbij van persoon te wisselen -een woord ontstijgt papier en er is overal werkelijkheid maar dan gedroomd…

daar de viruswap mee in O Zuster, pak je goedgevulde spuit En steek je naald er vastberaden in Je mengsel, druk dat krachtig door de huid (Hoewel het uiteraard op weerstand stuit) En spuit daar dan de viruswap mee in…

't Zou heilzaam wezen voor de kindergeest Als in Het Jaar der Waarheid meegedeeld wordt Dat Sinterklaas door een persoon verbééld wordt Maar dat het geen persóón is, maar een feest Bestaan kan als begrip zoveel bestrijken Zulk inzicht kan de geest altijd verrijken…

Verblijd door zang binnen kloostermuren peutert een vrome, ingetogen heer aan stevig ijzerwerk en broze veer, zit op schijfjes en schroeven te turen. Tijdens de stille, werkzame uren denkt hij aan zijn taak en reizen van weleer; vanuit het paleis riep de verte steeds weer, vroeg rechtspraak en daadkrachtig besturen. Het rustige klokken…

van en zing een vrolijk lied en hoop dan dat de zon je ziet dat maakt je blij en zorgt dat je geniet…

alsof de wereld vleugels heeft gekregen zo spoedt zich mijn leven door het dagelijks bestaan nog kan ik gaan maar heb het branden van de hel al gevoeld als waarschuwing bedoeld er zijn geen nadagen nog is er lente in verwondering lokt verbazing vragen uit over ontstaan en welk pad te gaan de stress is weggeëbd in ruimte van het overzicht…

volgende nacht - de langverwachte spuit komt - één uur dichterbij © Foto van Dirk Mertens…