Alle inzendingen over natuur OR ouders OR genraties

Ouders moeten ouders zijn voor kinderen begeleiden en waar nodig corrigeren leraren moeten leraren kunnen zijn van wie kinderen, wat nodig is, kunnen leren Aan de basis van een verantwoorde ontwikkeling staat, eenvoudig gezegd, rekenen en taal natuurlijk, ook sociaal gedrag is belangrijk maar dat is, in eerste instantie, ouders verhaal Je…

Heel veel ouderen zitten in een vergeethoek, hoe spijtig dat ook vaak is. Gelukkig geldt dat niet voor ieder ouder persoon. Natuurlijk wordt eraan ze gedacht, maar veel te weinig. Bij velen komt er wel bezoek, maar dat zou bij anderen eigenlijk ook moeten gebeuren.…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Ouders begeleiden kinderen liefdevol naar zelfstandigheid vol ingeschapen optimisme verlaten die het ouderlijk huis Na de middelbare leeftijd zit mijn taak erop als schalm in keten van oercel naar heden cyclus is rond, taak volbracht Na illusoire suggesties dat het goede in de toekomst ligt laat de natuur me in de steek vier…

vibraties zijn over in het geluid van het lover hoor ik niet meer je bloei in het tasten naar warmte voel ik rust en gelatenheid in de groen bemoste basten nog staan ze fier torenen hoog boven mij uit in het samen beleven van tijd is ook voor mij de spirit voorbij het zachte avondrood legt lieflijk de waarheid bloot van een ouder…

de natuur gaat gewoon zijn gang…

het zingen van vogels in de morgen het is elke keer een wonder hoe de natuur zijn gang gaat, belofte van een nieuw begin.…

natuurgeweld de rooiende winden zijn langzaam bedaard weer staan vele bomen scheef in het gelid struiken die snel uit de kluiten groeien een soort dat kort na het eerste bloeien wordt gekapt omdat de stam op dikte zit ik zag je vallen in een sterke vlaag gestrekt moest je de natte aarde kussen je kruin ging voor de eerste keer omlaag je ouders…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Met uitzicht op overlijden gaan ze ruhrren, bijna rellen over hun relatie met hun ouders de kinderen nu volwassenen als ouders, grootouders met hun verwekkers ‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’ maar ik zeg als broer Jan Jacob van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood) “jouw ouders zijn de mijne niet” ik heb mijn ouders…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

In vijf minuten ga ik Met mijn ogen dicht De vroegste episode van Mijn leven door - Herbeleef ik tot in Het miniemste detail Alles dat mij in de Eerste vijf jaren van Mijn leven overkwam; Vijf minuten lang ben ik Dat kleine bange kind dat In verwondering om zich heen kijkt En op zijn ouders na niemand heeft Om bij te horen…

Zo gaarne, moeder, wou ik zoveel weten wat in de hemel en de grond gebeurde wat in het gras geboren werd en geurde en onbedachtzaam overdag vergeten. Ik wou de achterkant zien van de wolken de wind in zijn begin, horen vertellen hoe lelies overwinteren en libellen. Sinds mocht ik veel vernemen nopens volken verovering verval, maar weinig over…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Is het raar dat kinderen opgroeien in de wetenschap dat " het zo hoort" is het vreemd dat ze, terwijl wij ouderen weten dat het anders moet, de normen en jawel, ook de WAARDEN, niet automatisch vastliggen bij de jeugd van nu? Natuurlijk niet, want de tijd van toen staat in geen verhouding tot die van nu.…

Muziek der sferen pak uw lier en de auloi wij bespelen de natuur zingen van Panta Rhei zo de mens op zijn wereld is Helios beschijnt in grote genade Gaia, ontstaan uit aarde water lucht en vuur is gracieus genereus tezamen bieden zij Euriplates zijn jeugd hoe de liefde tussen ouders en kind bloeit hij, Euriplates…

Woensdagmiddag schoolvrij de wereld was even volmaakt tussen toen en versnipperd heeft alles anders gemaakt in het midden voelde veilig links van mij innemend sterk rechts zijn liefhebben geprezen beiden ook te lezen op één zerk ouder zijn is in veel opzichten de verklaring van herinneringen mijn eigen volgorde daarbij past al lang…

in het verleden was het heden nog mijn toekomst maar vandaag ben ik al blij als ik morgen niet van gisteren ben ... en jij?…

Er zijn natuurlijk ook ouders die het veel minder goed hebben gedaan, Nu zien we jullie pas werkelijk staan. Waarschijnlijk beter laat dan nooit, Bedankt dat jullie het vertrouwen in ons, nooit hebben weggegooid.…

Pff, mijn leeftijd word ik nu gewaar, alweer ouder... nu 35 jaar!…

Je hele leven ervoor zorgen nooit wordt het te veel de hele dag vandaag en ook alvast voor morgen Hoe zou het gaan voor onze kleine wordt het een jongen of een meisje Gaat alles goed wordt ons kind gezond Zorgen voor een dak boven het hoofd en als het nou niet in God gelooft? Zorgen voor eten wat zal het worden? Ik zou het niet weten…

Mijn moeder zei op een keer Ik wil niet oud worden Ik wil niet meer Ik ga nog liever dood Al die rimpels Zò veel en zò groot Haren verven voor een grijze pluk Ik ben aan 't bederven Is dit nou geluk? Maar het leven Komt zoals het komt Het is nog maar voor even Zie je verdriet Kijk naar binnen Je innerlijk verandert niet Dus…