8756 resultaten.
Daartussen parelt leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 ik eigen blauw
als basis voor
helderheid en kou
het donkere
geeft diepte in
mysterieus verdwijnen
door het lichte
sprankelt zon
zijn magisch schijnen
op pril groen
en later schaduwrijk
koel zomerloof
dat herfst belooft
in vrucht en kleur
een volle rijke oogst
groen en blauw
daartussen parelt leven
als schitterend gegeven…
Volle oogsten
netgedicht
4.0 met 73 stemmen 94 ik wil
dat de zon
gaat schijnen
maar zij
breekt haar
stralen tot een
zielig kwijnen
verlang naar
een strelend plagen
door de wind die
als warmtedrager
met verrassend
koude vlaagjes een
frisse balans hervindt
geef mij maar
de zomer
met stukjes
prille lentebloei
groei die nog
seizoenen mee gaat
en ons volle oogsten laat…
vier zomer haiku
gedicht
3.0 met 371 stemmen 62.556 waar groot hoefblad groeit
is de oever verdwenen
daar schuilt de kikker
als de avond valt
en de bloemen zich sluiten
danst de mug zich warm
lisdodde kijkt uit
langs weiland en waterkant
doodstil vlucht een vis
nauwelijks merkbaar
drijft het waterlelieblad
maar de tijd verstrijkt
-------------------------
uit: 'Bladeren', 2007…
Najaar
gedicht
2.0 met 78 stemmen 21.301 Zij voelen koud op stille banden.
Wie met een wagen bomen kruit
voert niet te tillen stilte aan.
-------------------------
uit: 'Tirade', nr. 200.…
winterkleurenpalet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 het donkere hout
de dreigende lucht
het vlammend rood van beuk
het zilverwit van berk
de oranjerode zon
het winterharde groen
het bleekroze van helleborus
de paarse sierpeperkorrels
het geel van winterjasmijn
het geelbruin van zwammen
de rode besjes van hulst
het amandelroze van primus
het winterkleurenpalet
van moeder natuur
ongeëvenaarde…
De Winterkoning
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 684 Wees niet een ongenode gast
wanneer de dagen stralend vertellen
dat ze nooit anders zijn geweest, maar lach
uitbundig, samen naar de zomer
daar stralen ze het meest.
De lente is duidelijk begonnen,
zijn maartse staart zal hij opsteken
want niet iedereen is het passend eens,
met te zingen ik ben de Winterkoning
toont hij zijn dwarse verenkleed…
Vroege herfst
gedicht
2.0 met 26 stemmen 10.584 Geen nieuw seizoen maakt het nog ongedaan,
geen schaduw valt meer om in schuil te gaan:
de herfst is over heel het jaar gekomen.
--------------------------------
uit: 'Krullen van jezelf', 1993.…
Annonce
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.315 Bevend inderdaad zonder twijfel
wakkeren de herfstvuren aan
zodat geurige harten
licht laten spelen
in de mossige schaduw
aan weerszijden loef en lij
Onvernieuwd danst het water magnifiek
de reflectie van ongerepte schoonheid
als de natuur in groen verschiet.
-------------------------------------
uit: 'De tonen van de replica', 1999.…
Witte deken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Witte deken wijkt
voor kleurig bloementapijt
De natuur ontwaakt…
Herfst III
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.033 De wind waait langs de heide,
Waar 't korte daglicht vliedt,
En donkre wolken glijden
Langs 't zilvergrauw verschiet.
Op verre molen draaien
De wieken loom ál-door;
Er zwermen bonte kraaien
Om 't kronklend wagenspoor.
Nu zal het najaar rijzen
Met droevig doodsbegin
En spinnen, met zijn grijze
Lijkwade 't landschap in.…
zomernachten in Juli ( 2013 )
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 156 beloftes werden gedaan
op windstille dagen
gepassioneerde nachten
laten ons nu geeuwen
steden betraden we met
gretige nieuwsgierigheid
ik herinner me de dame met
een zwarte hoofddoek
bijna ongepast in de felle zon
ze verkocht rozen in een mandje
jij kocht ze gul
strooide ze over mijn lichaam in de
nacht die kwam
ach, ze waren…
TAFELTJE DEK-JE....
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 322 Mijn lentes
zijn gevuld
met zang
van merel,lijster
.....vink en mees
Het zijn kille winters
die ik vrees
hun stille afwezigheid
in tuinen,langs bermen
Het zijn m'n oren
die ik wijd open zet
zo ook mijn hart
bij klanken van voorjaar
Hoeveel herfsten....
dalen vogels neer
om zich te voeden
aan het rood van bessen?
Niet alleen…
PATRONEN & PRENTEN VAN WINTER
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 En dan drukt
winter
zijn stempel
op pad en perk
in mijn tuin
Jaagt wind
en metgezel sneeuw
tussen struik en boom
hun laatste blad verloren
De prietpraat
tussen fris groen
van bol en knol
met stilte bedekt
De tafel voor vogels
door mij
gedekt, de vetbollen
gehangen
Dempt even...
even maar
mijn verlangen
naar voorjaar, lentelicht…
KOMST VAN LENTE....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Misschien
hoef ik me
geen weg te banen
Geen pad
of steeg
meer in te slaan
Om lente
met het blote oog
te zoeken
Misschien
komt lente
op m'n pad
Ontmoet ik haar
als ik langs
veld en akker dwaal
Van het seizoen
de taal
leer spreken.…
EEN VROEGE LENTE....?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 Een vroege lente
kunnen we
op onze buik schrijven
Op het terras
geen enkel glas
met ijsblokjes
Geen blote lijven
van de meisjes-van-de-bank
van een argeloze studente
Geen stukje bloot
van de heer-op-leeftijd
de dame-van-stand
Mijn ochtendkrant
meldt een wind
die aanwakkert
De tulpjes
en narcissen
gaan tegen de grond…
Herfst van het leven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 800 Dat zijn de wetten van de natuur,
de vier seizoenen,
de wet van het leven.
Dus nee, we sterven niet.
We laten onze bladeren los,
we bezinnen,
we vernieuwen,
en bloeien weer op.…
Twee februari
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 264 Het licht wordt sterker
de dagen blijven lengen
tot het hoogste punt.…
Dagen later
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 222 De langste dag van het jaar
is voorbijgegaan
bijna onopgemerkt,
ook de bladzijde die werd omgeslagen.
Nu, zesendertig dagen later
is dat goed te zien,
de zon staat graden lager.
Het blad van de bomen is dieper groen,
de eerste bruintinten laten zich ontwaren
het krentenboompje, 't eerste rode blad.
De bessen geplukt en tot jam verwerkt…
Avondstemming
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 126 Traag dagen wolken elkaar kolkend
Uit en aanéén verluiden zij meerstemmig
Het najaar aanstaande bij ondergaande zon.
Nasaal verkleuren ophogende tonen
Het westen, een dolende hemel aan flarden
Geblazen door heel het omheuvelende orkest.
Zo raakt ook het oosten in de weerschijn
Beschonken met de aanhef van ochtend
Gloren, oogst het Mozart…
De seizoenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 313 De herfst zoekt zijn weg tussen zomerse buien
Een enkel blad valt op het bruingroene mos
De wolken bedekken de zon die wil schuilen
De dauw legt een zilveren gloed op het bos
Opnieuw weer een ochtend, een middag, een avond
De nacht maakt de vier dagseizoenen compleet
Zes uren per dag voor een lente, een zomer
Een herfst mondt uit in wat…
Sluitingstijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 Het zonneseizoen is voetje gelicht
en tussen plons en rimpeling
in de lotusvijver verdwenen,
ondergedoken in het broedwater
van de jaarwentelingen.
Wolken als kantwerk zijn het
epicentrum van zomerwellust
reeds voorbij gespoord,
wildzang en krekellied
tot zwakstroom gereduceerd.
De subtiele uurwerkmechaniek
van insectenpootjes valt stil…
Eerste winterstriemen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 93 De levensspiraal plooit zich terug,
voldaan geworteld knijpt de natuur
reeds één oog dicht, een innerlijk
smoren in koperglans hangt als
stille nevels boven het stiltedomein,
waarin schaduwen als zwarte monniken
het beeldsnijwerk voorbij schuifelen,
een sterfzee van handgeschept bladpapier,
met ontblote ruggen moedig wachtend
op de eerste zweepse…
het overbodig takken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 320 je hebt het blad
weer omgekeerd
het groen van lente
is verteerd
in warmte
van de zomer
nog rest het oppervlak
dat rijpen mag
naar geel en rood
zij dwarrelt straks
een trage dood op
winden van oktober
je knopt al
waar je losgelaten hebt
de bast vertraagt
de stromen en wortels
sluiten af voor de
winter die gaat komen
nog ruist…
Waterplas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 79 Hier
wordt zand opgezogen
maakt plaats
voor water
Diepte... dieper
liep er
eerst roodbont vee
binnen draad en hek
Nu....
is er de zomer door
trek
aan en op 't water
Winters stil
op deze winterdag
geen kijkers, geen spel
de plas verre van in trek.…
Einde wintertijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 423 Het is nog even stil, ook
voor de bloemen die als eerste durfden komen.
Een voedselstroom is nu aan 't werk gegaan
en tal van knoppen zwellen.
De vogels houden tot hun tijd de adem in
wij wachten op de eerste klanken.
Maar zien ook mos in het gazon, een stille roep
dat zachte handen eerst daar werken.
De wachttijd is van korte duur
ook…
Sprookje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 'Het lelijk eendje'
nog onder moeders vleugels
schuchter, schroomvallig
valt niet op....
Maar wacht een wijle:
haar hals zo sierlijk
'n lieflijke kop
en dan die verenpracht
Een zwaan...
tot in haar vleugels
een bruid
om weg te geven
In het kort:
een leven
als
in een sprookje.…
Handwijzer....
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Het bord, wit geverfd
-van eigen makelij-
wijst me de weg
een pad
geplaveid
van deze tijd....
De weg
hoef je hier
aan 'geen kip' te vragen
Alleen voor
fietser, wandelaar
mij stoort het niet
Ik ben te voet
-wat geen twijfel leidt-
m'n fiets, thuis op slot
Nu niet gedraald
niet langer dolen
de weg naar huis ingeslagen…
Paard of Knol?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Paard of Knol
dat
is de vraag
'k wil geen verwachtingen wekken
Goed...
ik ben wat traag
wat dikker
dan m'n soortgenoten
Ik liep
nooit
in zeven sloten
tegelijk
Neem me
niet in de zeik
ik ken 't verschil
tussen kluiten en kloten
Het is de vraag
of paarden.....
zoveel en zo goed
kunnen trekken.…
Wandeling
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 94 Die bosviooltjes
met hun diep paarse tinten,
fijn dat ik ze zag.…
Ik zag
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 de prachtigste kleuren
door de natuur geschilderd
met fijne penseelstreken…