17707 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
dag liefde
hartenkreet
3.4 met 8 stemmen 438 zoals tijd
in het licht
vervliegt
zoals liefde
verschijnt
in het maanschijnsel
van de tijd
zie ik in het oog
van de regen
een zonneboog
vol geur
ruik ik
de regen
vol warmte
voel ik
de zon
regen en zon
breng mij terug
waar ik begon…
Waar blijft de regen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 563 Zon, brandende zon.
Frisse, verkoelende wind.
Een eindeloze lucht,
strakblauw en zinderend.
Heel in de verte
piepkleine wolkjes.
De aarde zucht,
de aarde smacht
met al haar poriën naar regen.
De zon vervolgt zijn weg,
zich niets aantrekkend
van ons verlangen,
onze inmense behoefte aan
regen en nog eens regen.…
Nazomer
gedicht
3.5 met 46 stemmen 22.897 ik heb in het gras mijn wapens gelegd
en mijn wapens gaan geuren als gras
ik heb in het gras mijn lichaam gelegd
mijn lichaam is geurig als hout bitter en zoet
dit liggen dit nietige luchtige liggen
als een gele foto liggend in het water
glimmend gekruld op de golven
of bij het bos stoffig van lichaam en schaduw
oh grote adem laat de stenen…
Nazomeren
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 302 geuren
Voor ons is er geen treuren
Over wat niet was
Het prille herfsten
Doet de bladeren kleuren
Jichtige gewrichten zeuren
Hoog staat het oude gras
Loom strek je lijf en leden
De ogen gesloten in stil genot
Verbonden zijn wij, dicht bij God
Tweezaamheid kleurt ons bestaan
Eens komt de tijd, dat wij tezamen
Aan het warme nazomeren…
nazomer
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 833 De weergoden zijn ons
gunstig gezind
nog even zindert de zomer na
met blauwe hemel en
zacht fluisterende wind
en je zonnestralen die
de aarde hebben gekust
zinderende nazomer
blijf nog even
voordat je bent
uitgeblust…
nazomeren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 322 er zit een dame op een kreupele bistrostoel
haar weerspiegeling breekt in het gescheurde glas
ik zie enkel stukken dame want waar haar ogen moeten staan
zit er een gat in het glas van het raam op het terras
met de kreupele bistrostoel waarop een gekreukelde dame zit
met een glas
witte wijn…
Nazomer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 160 De zon laat haar warme blik
over haveloze huizen
en verlaten land gaan
Ze zegeviert
Aan lege stranden
liggen eenzame handdoeken
felgekleurde resten
in een uitgeleefd land
Vertwijfeld roept een man
bebaard en gekleed in lang
Vrouwen schuifelen
onverstaanbaar mompelend
aan mij voorbij
Ik sluit mijn ogen
en voel de laatste zomerwarmte…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 Gouden rijp hangt zwaar aan takken
Kreunend onder gedragen last
Als de oogst weer is geleverd
En de zon verzwakt in glans
Zullen de bladeren verkleuren
Om te sterven in hun herfstdans
Verstild gehouden de belofte
Van na nachtelijk verwijlen
Nieuwe dracht in zacht bekoren
Waarin het nieuwe leven lacht…
Nazomeren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 alsof het hoogseizoen
nog moet beginnen
ons dorp in zon en zeebad
het strand tot de laatste dag genoten
onverstoorbaar bloot en bruin
op slippers door reeds afgevallen blad
ons dorp is nog even badgast
morgenvroeg is weer fris september
en ben ik aangenaam verrast
dan verwelkom ik de mooie herfst
met haar kleuren en haar rust
dan…
Nazomer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 43 Een schitterende dag in
het vooruitzicht en ook
enkele dagen erna.
Dankbaar mag je zijn,
als je zulke mooie
dagen in je leven krijgt.
Koester het, geniet
zoveel je kunt.
Septemberse
zonnestralen, uniek voor
ons allen. Wie had ooit
gedacht dat we dit nog
zouden krijgen?
Mooie dagen allen…
Nazomer
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.328 Lang voor ’t verdorrende seizoen beginnen moet,
speuren haar scherpe ogen naar de onderhuid.
De bloemen van haar bloed schreeuwen haar kleuren uit.
Ze gaat uitdagender dan ooit van hoofd tot voet.
Er is een leven dat zij in den spiegel voedt.
Haar ogen drinken het tot zij ze topzwaar sluit:
dronk zó een ander haar nu tot den bodem uit,
of doofde…
Nazomer
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 96 In een witte sloep in de haven lig
ik te soezen in de lome stilte van
het late zonlicht, de nazomer legt
haar vermeende onschuld af, trilt
in mij na, de zoele wind die boven
het brakke water waait, kleeft mijn
gedachten aan de vlindervleugels
van een langsfietsend meisje vast…
Nazomer
poëzie
4.4 met 5 stemmen 606 Vaag drijft door de open deur
De bleke avondwind
Een bitter kille geur -
Alsof de herfst begint.
Vaag, als een vallend blad,
Daalt door mijn lege geest
Herinnering aan wat
Wel eenmaal is geweest.
't Is of mijn hart verstomt
En of ik stil verga,
't Is of de herfst al komt -
Hij komt weldra - weldra!…
Nazomer
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 403 gesloten
bij de bakker en de slager hangt het bordje "open"
ook het verkeer wordt steeds drukker op de wegen
de mensen naar het werk,de kinderen aan school afgezet
iedereen heeft zijn taak met vernieuwde energie hernomen
mooie zomerdagen laten nog even van het verlof dromen
en de tuinstoelen op het terras zijn 's avonds druk bezet
tot de zon…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 100 Behalve de seizoenen die wij kennen
Kwam er een vijfde bij ons aangewaaid
Dat heeft de andere vier voorgoed verfraaid
Het was voor de bevolking even wennen
De indertijd inheemse Indianen
Waren met het verschijnsel opgegroeid
De landverhuizer werd erdoor geboeid
En droomde al van roodgeelgouden lanen
De Indian Summer, langzaam dringt het…
Nazomer
netgedicht
2.2 met 9 stemmen 99 iemand vroeg om ademruimte, vloedlijn en
grensvlak tussen voorbij en toekomend
naar vlechtpatroon van het absolute nu en
het ultieme ter plekke, naijlend als nulpunt
doorschijnend als middaguur, met een
zachtheid die woorden vloeiend maakt
in verlengde van voorbode, sluitstuk van
voorbijgaande aard, zolang het nog kan…
Nazomeren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 De bomen vertellen het
ze laten los wat bloeiend nat werd
ze hebben tijd nodig voor rust
De ondergaande zon weet het
ze gaat eerder weg
ze verlaat onze mooie zeekust
De frisse ochtenddauw
doet spinnenwebben glinsteren
het voelt vochtig en klam
De zomer kan niet eindeloos duren
zoals ze gaf in onvoorspelbaarheid
zo vleugellam
laat…
NAZOMER
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 162 maïs wordt geoogst
de bloeiende aardperen reiken
nog even wuivend richting hemel
sommige vogels dreigen al te vertrekken
hierover vergaderend met
hun jaarlijkse gezemel
iedereen probeert deze nazomer
zo mogelijk nog even te rekken
dit jaar is ze weer zo mooi
maar toch vormt ze al voorzichtig
haar kleurrijke hoofdtooi
op het bankje…
Goede zin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 op mijn balkon
in d e zon
krantje, koffietje, boekje
in een zonnig hoekje
een nazomers
genieten
vanavond nog even
de plantjes
begieten
van beneden
aan de weg
komt verkeersgeluid
naar boven
gaat dat mij van mijn genieten
beroven?…
PRACHT EN VUIL VAN DE ZOMER
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Hete nazomer:
dicht loof verbergt nog een bloem
van de magnolia.
In al zijn pracht rust de pauw
tevreden op een mesthoop.…
Huilen in Parijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Het weer in Parijs,
voelt aan
dat de zon nu met schijnen
volop zou misstaan!…
[ Mensen onthouden ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 38 Mensen onthouden
al het moois dat ze denken:
in Pakhuis Weemoed.…
Geen adres
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 De briefkaart vergeelt
al zo lang
Geen contact
Ik heb geen adres
om er iets aan te doen
Bovendien, in gedachten gezegd
slibben mijn woorden dicht
met voorzichtigheid
Wij delen alleen de wind
die ons bedekt
met zand uit Zuid
pollen uit Oost, regen uit West
en uit Noord komt de kou
Dan trek ik een trui
over mijn hart, strijk
met…
Overal want nergens
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Mager, handen ruwe huid
een schorre groet met gaten
tussen mijn zandknarsende tanden:
iemand om van te schrikken
Ik ben overal want nergens
mag ik zijn, geef me schoenen:
zolang ik loop leef ik
Noem me Job, ik geloof
niet dat God me zal redden
uit de onderwereld
waar het 's winters warm is
tot midden in de nacht
de deuren sluiten…
Schaamgedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Jij, omdat jij er bent
je mij dus kent
help me
Zie je, heel de dag
ben ik van slag
van alles klopt er niet
Ik heb geen fut, geen zin
ik heb haren op mijn kin
en vlekken op mijn bloes
Er is geroezemoes
het maakt me zo moe
ik ben er slecht aan toe
Ik droom fragmenten
ik heb geen overzicht
help me…
Onzichtbaar eenzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Eenzaamheid, dat gemis
had ik niet goed begrepen:
het is geen gevoel
maar een neiging
die ik misschien heb
ondanks mijn goede leven
Het is zo ongrijpbaar
hoe belangrijk ik ben
voor de lieve mensen
die belangrijk zijn voor mij
maar hun eigen leven levend
afwezig zijn voor mij
in de avond, de nacht en
wanneer de dag begint en
ik…
[ Eenzame mensen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Eenzame mensen
lopen tussen de mensen --
stil te verlangen.…
Je wordt niet gemist
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Na dagen van miezer, harde stralen en langzaam
druppelende buien, is dan ineens de dag daar:
na wat mist, komt ze tevoorschijn in al haar warmte
in al haar pracht, de zon:
Wie had het afgelopen week ooit verwacht?…
Levensloop
hartenkreet
4.5 met 35 stemmen 959 De zon...!
Maar, hij gaat weer weg,
tot hij helemaal verdwijnt
achter dikke, donkere wolken.
Druppels, regen....
Zo is het leven ook
met zijn vreugde en verdriet.
Maar de regen zal niet blijven....
De eeuwige Zon, ligt in 't verschiet!…