Alle inzendingen over niet OR meer OR rimpelloos

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

De maan rimpelloos in het zwarte water bezweert het geheim van de komende dag Gesteund door de sterren verduistert zij de zon nog een nachtvol tijd voor zij genadeloos verbleekt tot een schim (…

Op Allerheiligen verjaren, met de jaren minder rimpelloos tussen wensen en chrysanten. Een bittere pil om te slikken: doe dit met een zoete dronk om niet te verzuren. Het is nog te vroeg om de bodem te zien.…

Door waterdichte garantie bij falen van dolfijn glijdt Martin scheldend op Dolfi zelf rimpelloos te water, snorkelend en snuffelend moppert hij: dol fijn, door m’n grote mond dolfijn te zijn. U kent mij als onverbeterlijke leugenaar die Martin kent heeft dat gelijk begrepen rimpelloos is hier natuurlijk niet waar.…

het donkere water blijft vooralsnog rimpelloos…

Rimpelloos licht weerspiegelt een schilderachtige land. Aan de oever lonkt een boomstronk haast welbewust. De tijd zwijgt. Ik heb het begrepen...…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Toch voelt zij zich nog twintig, rimpelloos en blond.…

hartstocht moord in ruige riddertijden een sombere burcht in dichte donkere wouden de wenende zwarte weduwe verteerd door liefdessmart en ruw gedoofde hartstocht dolend langs de duistere slotgracht nauw verhuld door nachtelijke nevels tussen statige eeuwenoude eiken zacht snikkend verdwijnt ze elke nacht in het zwarte water dat rimpelloos…

Helblauw de luchten in rimpelloze vijver tot plots een gans duikt.…

de kleine zonnetafel was immens waaraan ik als kind mijn dromen speelde de bergen hier de dalen daar en het gevaar daartussen met zijn woeste baard alles was toen geel onder gelukkige ogen geen schaduw werd er ingedeeld zelfs de despoot bleef onbewogen en in stilte aan de altijd zingende slaven uitgespeeld -------------------------------…

De geladen nachtlucht hangt onaangeroerd in mijn gemoed Verstoken van de tinteling stroomt het innerlijk als een spiegel rimpelloos over Dus wereld werp uw steen vang reflectie in de golven en bezink in mij Staar mij in de ogen en laat mijn verwondering de vrije geest…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

opgeblazen kikkers verscholen achter het riet en de roze waterlelies dobberen blauw tussen zwanen weerspiegeld in het zilver licht met jouw gezicht zo rimpelloos vrij met mij onder milde zon nu de jasmijn zijn wit zo geurig uitbraakt in de wind…

zonder rand of kant zo rimpelloos en glad leg ik mijn handen rondom palmenstranden voel warm zand en zoek zijn ogen onder de schaduwrand van een strooien hoed ik draai hem rond en rond drink die blauwe zee als een cuba libre van zijn mond de bal rolt…

stil legde zij zich neer ze krulde niet meer na een golvend leven van geven en nemen nog schuimde zij de oogst van alle bezigheden maar dat is verleden tijd het wit is weg nu spiegelt ze zon in rimpelloos weerkaatsen pas als er kinderen komen zullen zij weer golfjes maken…

Rimpelloos water weerspiegelt de witte maan licht in duisternis Ongeziene wind laat bladeren bewegen bewijst haar bestaan Roos, bloem van liefde alom word je bezongen je doorns doen mij pijn De rododendron laat na een fikse regen de aarde blozen…

Gedachten kun je in het water, rimpelloos gespiegeld zien. Hier, aan het rimpelende water, besef ik hoe ik vrijer leven kan. Zoals een speelse kat die jaagt. Of het spinnen van een oude kater.…

Ik ben een meer Een rimpelloos water Waarop blanke lelies tronen Het ruisend riet Laat zich niet storen En neuriet zacht haar lied Een zonnestraal Breekt door mijn water En golvend groeit Haar warmte voort Geen zuchtje wind geen vogel zal deze droom verstoren Want God heeft er met Zijn handen de stilte uitverkoren…

nog even toont september een rimpelloos en zacht gezicht kijk nóg eens en je ziet stoffigheid en barstjes van de lange zomer druppels op spinnenwebben vertellen elke ochtend de nadering van herfst de bomen kleuren al wat bruin in het jaarlijkse verwelken ik ruik de geurigheid van vele paddenstoelen…

alles kun je maken jezelf, de toekomst, een fout de nachten zijn oneindig, een diepte van de vijver rimpelloos het waait behoorlijk zonder dat de lucht beweegt dan grijpt een hogerhand in en valt alles terug naar het oude de ochtenden stinken naar ketelsteen middagen naar zweet met de schemer proeft het zout nog voor de avonden…

Eenzaam staart een vrouw Naar het rimpelloos water Van een plas in het veld Vocht vult ook haar ogen Waarachter herinneringen Zich geleidelijk opdringen Het verleden rust als as Op de vruchtenloze bodem, Haar hemel blijft zwart Als de rook van toen En haar tweede afscheid Fluistert lieve woorden: “Dag moedertje…”…

zie de spiegel groeien waar golfjes net nog water bloeiden verstillen zij tot ijs ingelijst door wit bevroren riet met als decor de dicht berijpte bomen koning winter is gekomen nog liggen meer en vaarten open maar de nachtvorst streelt ze dicht rimpelloos met vriezend licht…

je zingt vrolijk over pro's en contra's en wat niet meer blijven zou ik slik restjes zinnen in en met mijn wijsvinger beschilder ik je gezicht met uren die rimpelloos verliepen terwijl je handen hangen aan mijn billen sokken en slipjes glijden als liefdesletters tussen lakens ik kondig een nieuw nummer aan 't begin al gemaakt…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Waarom mensen liegen, geen idee, maar er zijn mensen, die zitten er niet mee, die doen het gewoon! Waarom mensen haten, geen idee, er zijn er zat, die zitten er niet mee, maar doen het gewoon! Waarom mensen moorden, geen idee, maar er zijn mensen die zitten er niet mee, die doen het gewoon! Ik zal nooit begrijpen waarom mensen…