Alle inzendingen over nietszeggendheid OR pijn OR frustratie

Een hart wat overstroomt En niemand die er van drinkt Niet in staat zijn te geven Terwijl je zo graag wilt Zou er dan niemand zijn Frustratie overheerst Bang om lust voor liefde aan te zien Kruip ik maar weer in mijn schulp…

Dat je altijd zo Pienter moet zijn Dat ergert mij Altijd maar Bezig bent Met een volgende stap mis Stap nou Gewoon eens Door Dan val je heus Echt wel door de Mand Hupsakee Geldig excuus Te weinig IQ Pep talk Laat je hersens Lekker Kletsen. Jij met je Te grote Neus.…

Vinger in de dijk van een zee. Kattend op het meerschuim van het haf. Wenkbrauwen fronsend afdruipen naar een binnenwaterend land zonder ongerijmde kusten. Lonkend naar woorden van identiek karakter, overigens geschreven met allengs verwaterde inkt. Maar ach, het blijft stil rondom de borrelpraat naar het zilte zoet. Omdat ik niet…

lekker belangrijk opklaringen, kippenbuien op- en neer-quark oppervlakkig, op termijn, op de lange baan, het eeuwige alles, alles is bedekt onder een deken van beschutte eindkleuren, alles neigt tot alles 'streetview spot naakte man' temidden van aangeslibte baardgroei ervaar ik kaalheid als een beladen leegte donkere manen verdwijnen…

je kunt het licht niet zien haat iedereen en de wereld het lot was hard en onrechtvaardig je wilt huilen luidop schreeuwen maar moet je weten kind van de rekening soms zien we zoveel meer met onze ogen… dicht!…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

door onmacht en frustratie armoede en discriminatie de golven hebben ons nog niet bereikt maar hun pijnen zullen dodelijk zijn…

Koude ijsbergen Drijvend naar een warm klimaat Kille frustratie…

Woorden komen om Maar niet aan Zoveel in je hoofd Weinig uit je mond Wisten ze maar Wat je denkt Of niet Altijd de twijfel Niets zeggen Niet zonder reden Bang om, Hekel aan Nietszeggend te zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

laat mij een druppel zijn in het vlakke nietszeggende leven de druppel die beweging maakt en breekt met sleur één druppel en er is verandering tot voorbij de horizon.…

Ze wilde gillen en huilen, van frustratie en verdriet Haar man was gestorven, maar dood was ie niet Hij was er gewoon stilletjes vandoor gegaan en zonder dat ze alleen was was ze alleen komen te staan Ze wilde gillen en huilen, van frustratie en verdriet Ze had niet eens gedag kunnen zeggen toen hij haar verliet Ze mistte zijn armen…

maar wel de tijd ver voorbij de echte diepten van de angst leidt tot hij weer de passie mist van contrasterende uitersten in de pijn en vreugde van het rauwe levenslied als solo, in duet of in koor hij schraapt zijn keel en leegt zijn strot en weet dan weer: pijn ligt dicht bij genot…

leeg, mijn dagen die zonder een woord beginnen in nietszeggend blanco dat schoon blijft van zinnen vol, mijn hoofd barstend van vragen die onbeantwoord de leegte slechts verdagen…

vader zit als een blok hout voor de haard ook nu hij met tranen het vuur in staart zie je geen reflexie in zijn ogen maar de frustratie van houterig onvermogen…

Hij haalde z'n seks bij z'n sletje, maar baalde, daar hij met frustratie naast alimentatie gemeenschapsgeld aan 'r betaalde.…

Dus enkel een nietszeggend type mensen zou zich nu nog zo'n apparaatje wensen.…

als hij mij aankijkt ‘dat zij ook vaak doet’ nietszeggend glimlacht alsof hij wil dat ik Onnozeliseer op zeepbellen gevuld met lucht geen gespiegel in blaten schaapachtig zonder inhoud zal reageren laat ik mij niet gaan in domweg schapeneren…

hij vertelt over zijn dag zij luistert niet zij vertelt over haar dag hij luistert niet hun woorden zijn nietszeggende klanken hij vertelt niets meer ze luistert toch niet zij vertelt niets meer hij luistert toch niet eenzaam en zwijgend zitten ze bij elkaar ze hebben elkaar niets meer te zeggen…

Ik zit gevangen tussen hoge muren, en voel frustratie, wanhoop, onmacht, pijn. Ik zit ontredderd voor mij uit te turen, volledig aan het eind van mijn Latijn. Het is ontzettend moeilijk te verduren, omdat ze door mijzelf gemetseld zijn, gemetseld in de niet te tellen uren, de niet te tellen uren van de schijn.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

ik keek naar mijn schoenen ze staarden terug nietszeggend gingen hun gang ik schaamde me en volgde stap voor stap tot de klap me duizelen deed ik stond voor paal die voelde ik toen ik weer helder keek…

Iemand redden Frustratie erkennen Soelaas bieden Strelen maar strijken-check Naar buiten gaan-check Tampons halen Chocola meenemen…

als ik boos ben, mijn woede zich ontladen moet, stort ik mij op mijn krabpaal in het schuurtje van mijn achtererf alle ingehouden emotie alle opgekropte frustratie krab ik weg…

jij keek niet meer mijn kant op ook al fluisterde ik jouw naam onzichtbaarheid werd voelbaar zo ging mijn frustratie op in geroezemoes van alle dag doch was de teleurstelling niet minder…

ik zie je eerder als een zwiebelvamp die witte voetjes wil laten kijken een muilezel probeert te bestrijken gekruist een punt zuigt bij een neonlamp je polijst jezelf tot in de dakgoot toch is je vocht uit de bocht gelogen tegen het klaterhout aangevlogen zoals een eekhoorn zonder staart of noot dat vooral je zweetklier allergisch wordt…