Alle inzendingen over nieuw OR demonen OR deur

Nacht'lijke demonen verdwenen, verloren door ontwakend gloren hun duivels gezicht.…

Er blinkt iets Een nieuwe sleutel tot geluk Maar ook een kleine traan van iedere herinnering De deur gaat dicht maar niet van het hart dat dit huis omsloten heeft De deur gaat open Een nieuw begin Geluk & liefde een traan blijdschap Vult de kamer…

Demon, engel, vakman, underdog, was al uw vredestichten dan bedrog? Heeft wie zijn bede zag verhoord de machtiging weer snel verstoord? Was soms het klokhuis van het woord medeplichtig aan zijn eigen moord? De danser op het slappe koord rouwt om de stofwolk in zijn zog van demon, engel, vakman, underdog- gevallen met hun allen.…

ontspan je verstrakte ledematen in het lome, laat alle, daagse pijn nu uit je stromen, ook dit uur blijven demonen slechts demonen, beleef, liefste, opnieuw, alle mooie, oude dromen, die in je lange nachtreis tot je komen, eens keert weer terug, wat jou is afgenomen…

ik de deur zelf wel sluiten maar ik wil nog niet dood, ik wil blijven dus hou me nog even en even niet buiten en laat me je naam mooi rond schrijven…

Haar deur heeft een bordje niet storen maar manlief wil daar niet van horen want elke keer weer komt hij zeven keer zo denkt hij zijn lief te bekoren…

Die deur hoort open of dicht, leerde je me in jouw huis. Dicht, als ik er ben, en open wanneer niet. Ik leerde de routine van open en dicht. Tot het moment van verdwenen begrip. Met mij nog op de bank, deed je de deur dicht, maar je was er niet.…

Ik heb de deur gesloten het gebaande pad verlaten een nieuwe weg een andere koers mijn voetstappen trekken een vers spoor…

Een luisterend oor waarom krijg je geen gehoor de deur blijft dicht je leven wordt ontwricht ze sluiten je buiten alleen omdat je je niet kunt uiten je bent voor hen een vreemde gast ze willen van jou geen last en hebben zeker geen tijd ze schitteren door afwezigheid eigenlijk is dit toch te betreuren dat dit in deze maatschappij nog kan…

Meneer Custor heeft U misschien ook een hond? nee, maar wel een vrouw! ik ben van de belasting dat maakt haar echt niets uit Toen ze tippelde raakte ze zichzelf aan de straatstenen niet kwijt…

Om ooit een dag nog verder te dromen dan dit, dat wat? ik ooit had kunnen bedenken om iets te kunnen schrijven, iets meer dan ik ooit had kunnen hopen, is de droom die je vertelt om maar door te gaan in geheimzinnig symbolisch verborgen woorden te geloven. jongen zij kunnen je maken jongen zij kunnen je slopen, waar de waarheid is…

ooit kan het gebeuren dat plotseling deuren die in het verleden hun werk goed deden het verdommen open te gaan zodat men slechts kan staan wachten tot St. Juttemis of voor andersdenkenden Kerssemis.…

onder de zeespiegel liegen wij vol op door om te horen wat dit geruis met ons doet de driehoek is symboliek voor de top alles is bittergarnituur maar dan zoet de zee spoelt je oren schoon tot op bot geen merk in brand het gaat maar om toeval en lot waar is niemandsland is het te lang maak het kort wordt het te klein maak het groot was…

Tot het bot door gegaan De laatste woorden ze laten je staren Nu of nooit meer samen verhalen Op de bol een gezicht je ziet Enkel nog me rug en kruin Het raakt je maar raakt langzaam op…

voor hen die struweel bezoeken takjes in het haar en hij die denkt aan de vorige waar de tijd bij stil blijft staan en morgen wanneer alleen de afdruk rest in plat gewalste laagjes gras gestaag en staand soms nog buigend als de wind er even langs heen enkel de deur nog op een kier licht scharnierend als jouw adem mij schielijk toch bezoekt…

Elk moment is een deur die openstaat of dicht valt sommige deuren staan op een kier daar is meestal iets mee Draaideuren zwaaien koude mensen naar binnen schuifdeuren lopen op rolletjes klapdeur in je gezicht De ochtend opent haar deur de middag duurt zo lang de avond is voor liegfde de nacht sluit haar dijen.…

O zee van bittere wraak witte haai door de demonen aangeraakt zwemmend zwaard van de dodenboom…

me bevrijd zo zonder zorgen dat wil ik bewaren is wat ik besluit zo ziet zij mij staan kan mij niet bereiken haar armen en benen voelen als lood en net voor “het gaan” moet ik naar haar kijken en zeg haar “niet wenen” “ik ga heus niet dood” bedriegende dromen maar zo realistisch mijn rust en mijn nachten worden verstoord vliegen demonen…

MAILER DEMON…

Terwijl wij naar Hen oprukken Zij die ons in het nauw drijven en verlamming eisen. Ze overtuigen, zuigen aan de overmoed. We vrezen voor het zuur vergaard bezit. Ze schrappen ons geprevel, happen in onze tamme gebeden. In een zaal of onder het gewelf... Wij blijven grijze krijgers. Ze wagen het ons te dwingen te luisteren naar de mokerslagen…

Ik strijd voer oorlog met de demonen in mijn hoofd zal ze achterlaten bij de opgedroogde bronnen van angst afgesneden van voeding en werkelijkheid ik klauw mijzelf omhoog uit de diepste spelonken van mijn ziel verlaat ons niet roepen ze mij na vergeet niet wie jou geholpen hebben in de strijd tegen het leven ik negeer…

Die geboren in onschuld gelooft in die ene God maar getrokken door demonen een kiezende zondaar wordt. Demonen en duivels, de dagen van de zevenkoppige draak.…

Tussen de deuren Van ons begrip Zit het slot van onbegrip vast Zullen we samen Een nieuwe sleutel maken Om de deuren naar tolerantie Te openen En elkaar beter te begrijpen…

De deur van slot zie nieuwe horizonnen Vergeet het niet de toekomst is vandaag begonnen Achter de deur vind je de vleugels voor je dromen. Je weet best hoe je daar moet komen Trek de stoute schoenen aan wagenwijd moet die deur opengaan Je zult als een compleet mens door het leven gaan…

keken naar de deur die er niet was en we liepen naar de pont de deur stond open en we lieten alles toe zo over het IJ zo voelt een nieuwe deur die altijd open staat vriendschap van jaren…

Gaat er een deur dicht Gaat een andere deur weer open Want we willen natuurlijk wel weer Naar buiten kunnen lopen Dus we openen die andere deur Wat zou erachter zijn We zijn daar nog nooit geweest Dus is het daar wel fijn Dat weten we pas als we door die deur gaan Oef, weer een nieuw avontuur Was nog even aan het bijkomen Van die andere,…

open verbannen kwaad en zijn demonen Brengen eens een Koninkrijk op aarde en de mensen naar het lam terug…

Ze ziet geen ramen, sluit deuren met verwrongen sleutels. De zwarte klei zit als een blinddoek om haar ogen geboetseerd. Ze heeft zichzelf gedeporteerd naar kelders van verleden. Met afkeer en vol doodsangst dwaalt ze door voorbije levens, haar handen grijpen grauwe lucht. Schaduwen van demonen dragen haar lichaam als een trofee.…

En 'k moet je zeggen, het helpt oprecht een simpel bloemetje maakt dat ik opnieuw weer vecht, tegen de demonen die me moeten blijven achtervolgen!…

Als een deur geen deur is maar schilderkunstig oogbedrog dan waardeer ik dat nog maar schulden als erfenis of een romantisch huwelijk in 'Paris l'amour' dat mislukt zijn zeker geen dromen die ik uit wil laten komen De sprookjes houd ik liever in stand Dus wijs…