Alle inzendingen over november OR herfstzon OR natuur

Het najaar was gekomen, De wind was guur,’t was koud ’t Blad viel van de bomen ‘t Was overal dood hout. Maar bij die trieste beelden Van najaarsnattigheid Werd ik toch ook weer even Door iets heel schoons verblijd. Want ziet, daar in de bossen Die mooie kleurenschat Van ’t van de bomen vallend Lichtbruin gekleurde blad Het spel der…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

voorbije dagen verwaaien als bladeren kleurrijk in herfstzon…

beneveld sluiert het weiland in de herfstzon dronken van de nacht…

zilveren draadjes glinsterend in de herfstzon spin maakt zijn kunstwerk…

Lichtmast in herfstzon twee ooievaars in conclaaf blijven of weggaan?…

vroeg stapt de pelgrim met herfstzon door het doolhof en vraagt naar de weg…

In donker naaldbos glanzen lariksen goudgeel, geraakt door herfstzon.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Herfstzon vult plasjes licht in avondstil moment en het blad verdwaald…

Overmand in stille verwondering van een weeldepracht, die door een herfstzon mild werd beschenen. Waar de kastanjes lagen verscholen tussen de bladeren van de bomen spraken wij geen woorden, de natuur liet zichzelf door schoonheid verwoorden…

De donkere verroeste blaren maken Aarde in november weder vruchtbaar. Alom gespreid liggen de plassen bloed, De ritselende bloedstroom ruist, Wanneer de wind de gele bodem veegt.…

nootkleurige nukkige novembermaand najaarsschoon natuurlijk nokvol nevels nimbuswolken natten nieuwbouwgevels nagloeiende namiddagzon nuwt neergaand nachtvorst naakt nu novembernadag niettemin neuzelen nietsvermoedend neerfladderende nijlblauwe Nehalennia noegend nabij natuurgetrouwe natte neerslag…

Herfstzon streelt mijn huid Het licht van de dag waarop jij de dood opzocht…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Als je zon niet meer wil schijnen en je regen druppelt neer. Denk dan aan die lente tijden. Dan verander je je weer! Laat je zon die wolk doorbreken. Laat je warmte tot je toe. Dan komt vanzelf jouw teken, Ik ben mijn regen moe!! Ga dan zonnen tot het duister en warm je bij het vuur. Dan blijft vanzelf het duister een verleden avontuur…

Herfstzon op bladeren, glinstering in rust verzonken. De dag komt langzaam op gang, gestaag gaan mensen over straat en plein. Iedere adem, hun gedachten en ogen die lonken naar het schone dat hen omrandt in het bos waar gekleurde bladeren van bomen verspreid liggen op het zachte mos.…

Als je schaduw langer wordt de voetstappen vertragen namen je soms ontglippen, hoor je taalgebruik veranderen omgangsvormen zich wijzigen waarden aan de kant gezet. In dit licht past de vraag; waarom hoor ik ook nog, pijnlijk zwijgen.…

Omdat ik voel dat we op afstand nog wel van elkaar houden durf ik het na het rondje door de tuin de laatste kamperfoeliegeur en in de herfstzon samen troebel appelsap drinkend aan jou te vragen: Hoe is het nu met ons, onze liefde hoe dichtbij zijn we nog van hart tot hart?…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

November, november en het is pas september…

November is een schorpioen. Ingeklemd door een kreeft met gouden scharen. Noch de beweeglijkheid van een vis, noch een pantser van kracht beschermt november tegen gevaren. November mist de vruchtbaarheid waarom oktober wordt benijd. November is evenmin de maand van het feestelijk licht. Dat vooral aan december wordt toegedicht.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Voor letterlijk Wat warmte Laten we De Waddenzee In de kou staan Maar de Waddenzee ligt Dus laten wij Voor die Waddenzee Gaan staan Met liefde voor die natuur Zaterdag 26 november 2022 Grote demonstratie “Blijf met je poten van onze Waddenzee af” DE WADDENZEE: ONS WERELDERFGOED!…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…