Alle inzendingen over ogen OR spiegels OR dwalen

Geef jouw hand laat je leiden door de stilste, steriele wildernis aller tijden waar alles wit lijkt flora is verdwenen fauna als albino, maar niet leeft liefdeslijnen doorgesneden juist zijn hand volgt het goede spoor geen oost of west, maar het intuïtiespoor zwevend in dit witte tussenland zonder nacht, oost of west geen anker…

Langzaam maar zeker zijn wij bezig om terug te keren huiswaarts zonder herinnering, Van donker naar langer licht vanuit open ruimtes gevlogen een horizon wijst de weg met op onze rug een windroos geschilderd, Zouden wij niet liever vergeten en verder dwalen zonder diepe verhalenstof met een dagelijks zweven langs maskers die ons van alles…

schimmen die tussen de wolken dwalen. De sterren wijzen hun de juiste weg naar een plek ver van het aardse bestaan. Naar een plaats waar ze kunnen rusten, tot dan dwalen ze verder tussen hemel en aarde. Tot ze de plek bereiken waar het eens begon dan de eeuwige rust vinden bij De bron van ons bestaan……

In de heldere nacht staan duizend sterren ogen die vertellen hoe mooi het leven was. Nu dwalen ze tussen hemel en aarde met hun eigen verhalen daar in het heelal. In een ander bestaan ver van de aarde, maar ze geven ons kracht als er is een sombere dag.…

Ik dwaal in ’t donker, het zwart van de nacht. Als ’t ochtendgloren zich aandient, dwaal ik nog steeds, met al het licht, dwaal ik.…

een lange hete zomer door al je gedachtegangen om af te dwalen naar je hart en daar blijf ik dan zitten als het mag…

Tijd, streelt van ver De hoop die schuilt Opzoek naar de ster Een jij die niet huilt Kracht, vecht voor erkenning Een masker af te zetten Uit de cirkel van gewenning Om altijd maar op jezelf te letten Wil, om bestemming te halen De ster in de spiegel te herkennen Niet langer in vervreemding te dwalen De weg van waarde te verkennen…

ik fluister met schaduwen dwaal met de lichten die blauwachtig schijnen op zerk en graf luister naar stemmen die tijd in mij doden en steeds blijven vragen om wie ik echt gaf ik strijd met de geesten vlucht in gedachten die trouw aan gewoontes vervliegen als gas ontwijk alle spiegels die mij confronteren met wie ik moet zijn maar eigenlijk…

De stem die ik verloor was een stem die de stilte niet meer kon brengen waar ik sprak en wilde fluisteren naar de schaduwen die mij wilden zijn en niet meer zwegen.…

Dwalen door de straten in de avond zonder doel zonder taak dwalen door de straten in de avond. Horen schreeuwen in de straten in de avond zonder doel zonder zin? Dwalen door de straten in de avond.…

Ik wil een excursie door je hart en al je plekjes daar bezoeken Voelen en zien wat jij nu voelt waar kan ik een reisje boeken Ik wil eens kijken door jouw ogen kunnen zien hoe jij me echt bekijkt Even de scherpte en de diepte in of alles werkelijk is zoals het lijkt Ik wil eens voelen met jouw lichaam hoe het is mij steeds weer te beminnen…

Vol met stemmen die me zoeken als ik verder dwaal op hetzelfde koord en evenwicht zoek maar niet weet of ik mag vallen met de woorden die breken omdat ze mij alleen nog de pijn van stiltes gunnen. Want ik ben jou en jij bent mij maar we delen alleen een verdwaalde werkelijkheid.…

herken het maar al te goed vooral uit films waarin ik niet meespeelde herken het dolen wel door de mist al dacht ik vaak: heb me vergist het kan niet waar zijn maar herfsttijd staat voor alles vaak door vocht en kilte of luchtdruk tegenelkaar slapeloosheid die dan overvalt vertel mij maar niks over gekleurde bladeren: ik heb er wat…

Ik ben op weg naar vroeger om de kilte in mijn hart te bestrijden. Hier heb je vleugels, zei mijn vader. Vlieg niet te hoog, vlieg niet te laag, riep hij toen ik vliegend voorbij fladderde. Buiten de hoge heggen gaat de wereld verder. Ik wil alleen horen hoe jij naar me riep: volg de vogels, volg de vogels. Dolend in mijn dwaaltuin verlang…

Want ik wil anders, ik wil dwalen op plaatsen waar nog niemand kwam. Ik schep mijn wereld in verhalen waar ik even wonen kan. Want ik wil anders, ik wil dwalen waar ik nooit ben geweest. Ik schep mijn wereld in verhalen tot ik het laatste teken lees.…

Dwalen, eeuwig zwervend al lijkt al, 't oneindig vlak Toch zoeken, hoop dervend als varend op het zinkend wrak en dan op land, geen zicht verwervend maar voor 't besef, de moed te zwak...…

Dwalen... dwalen is wat ik doe. Op zoek naar de kracht. De kracht om te sturen.…

als ik voldoende weet als ik er klaar voor ben al wil ik niet leef dan je liefde in nieuw geboren geluk lief leven haast je niet berisp me als ik je veroordeel laat me je ontdekken in al je facetten maar laat me soms even heel even, lief leven een paar momenten zinloos dwalen…

Dwalend door jouw gedachten de mooiste bezielde vlinders verzin jij in geheime fantasie alleen in een ongeremd leven waarschijnlijk minstens veertig vlinders allemaal op zoek naar jouw schoonheid! Je weet het misschien al het is een gevoel diep in jezelf een eeuwigdurend welkom als je eindelijk loskomt handen zwaaiend zonder woorden…

angst wat je in iemands ogen ziet Je ogen geven een weerspiegeling van je gevoel Je ogen zijn een spiegel van je ziel…

Gedachten dwalen af. Ogen zijn gericht naar het graf. Hoe was het toen zij danste en sprong te midden van ons. Zij verdient een levensecht beeld van brons. Gedachten dwalen af Vogels zingen hun lied Mooier kan het niet. Hoe was het toen zij danste en sprong. Daar klinkt de gong. Voorbij, maar de vogels zingen hun lied.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

dwaal in stilte rond want levensangst snoert mij de mond…

dwalen…

Wat ik teder vraag is een glinstering in je wachtende ogen die verlaten zwijgen en dwalen waar ik nog niet ben geweest of je nog niet kan aanraken.…

Ogen die dwalen waar ze eenzaam lijken op de liefde die zichzelf zoekt en de blindheid vreest omdat ze machteloos naar alles wil blijven kijken…

En waar haar scheidende ogen verzinnen wat ze zonder mij genezen als een wond die zijn pijn in woorden verliest en echo's weer laat dwalen en ontwaken in het ritme van het het gebed dat ze zelf het meest vreest.…

M’n ogen, Dwalen over het oneindig Verre landschap, Naar de horizon, Van over de zee naar de bergen, Door valleien naar een huis, En in dat huis, .... Zit jij!…