Alle inzendingen over ogenblik OR onverwacht OR tijd

Dan is er geen geloof meer in dat onverwacht, Maar blijf je alleen maar achter met smart.…

totaal onverwacht het lijkt magie of zelfs een klein wonder dat hen zomaar buiten overkomt maar ik wist zag en kende haar mystieke kracht en mogelijkheden in onverwachte communicatie met de medemens die haar verschijnen op het huisaltaar zal belijden met gepaste eerbied en diepgevoeld ontzag…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

De tijd verdwijnt geruisloosheid valt binnen je ogenblik het traan met de tikken verdwijnt het onverstoorbaar als de tijd is verder veel verder geruisloos voor me uit gegaan…

vele kansen, vele wegen door het lot aan ons gegeven Zomaar onverwachts Zomaar op je pad Als je het niet verwacht…

De tijd tikt takt Langzaam aan Opengaan Uitgetikt In contact Bewustzijn Ziel lichtschijn De tijd blijkt eeuwig Oneindig Zoals ik In dit Ogenblik…

mij lijkt de tijd voorbij wanneer ik omhoog kijk tot een wankelend ogenblik men ogen voor het grenzeloze sluit…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

zo breekbaar als je schoonheid was zo teer het ogenblik het is niet de tijd van rozen tracht ik in je ogen zonder woorden wat mededogen een beetje troost te strooien al was het maar een vleugje hoop.…

De Tijd kan de Eeuwigheid niet overwinnen. Maar kan de Eeuwigheid één Ogenblik overslaan? Laat dan gerust uw Ziel en uwe Zinnen Op de stroom van de Vreugde vergaan.…

Van jou krijg ik vleugels dan vlieg ik verder dan ver verder dan de horizon ik wou, dat je voor altijd in me kon.…

Ik kijk over mijn schouder en zie haar afwachtend staan wat spelendraaiend met d’r rokken mond op mokken, grote ogen die ze weigert neer te slaan ik staar en voel mezelf even later moeizaam slikken want in haar wezen staat te lezen hoe volwassenen het vertrouwen schonden en ‘t pure ruw verwondden voor ze haar in eenzaamheid en schaamte…

Je huid fluweelt als abrikozen door druppels parelend gestreeld terwijl je ogen argelozen ik zie je met een frêle gebaar de regen van je wangen vegen waar koude vlagen rozig fleuren mijn adem stokt terwijl ik staar naar het blozen van de rozen die zich gelijk je lippen kleuren ik glimlach als ik je passeer omdat jouw zon me raken kon…

Nu de kat na de nacht vol van lust en jacht het lichaam bolt bij de eerste stralen de nagels slijpt aan een tak over de muren van de buren springt en weggaat in het voorzichtig innuendo van een merel de vogel laag wegvliegt volgen de slaperige ogen van de kat: de dag is er…

Het ogenblik: waarin miljoenen stralen Zich verenigen en breken vaneen. De Eeuwigheid kan zich zelve nooit herhalen Alles wisselt, maar 't blijft wisselend één.…

ik zag het eerst je bruine ogen in het bos waarin ik liep het was zeer vroeg in de ochtend dus ik denk dat ik nog sliep opeens stonden we te kijken heel stil naar elkaar ik dacht dat ik je kende lange benen kort bruin haar daarom vroeg ik loop je mee maar jij sprong soepeltjes het bos in want je was tenslot een ree.…

Je gelooft in mij, ik lees het in je ogen geniet maar mijn kind, geniet van dit moment en van mijn oprechtheid wat ik je kan bieden is pure echtheid maar dat is voer voor morgen.…

blikken elkaar gemagnetiseerd aantrokken passie tastbaar werd handen elkaar aanvulden lippen alles verwarmden lichamen zich verstrengelden Nu lig je ontspannen naast me ik proef het zout van de kleine zweetpareltjes die ik kus als mijn tong hartjes tekent op je nog verhitte huid We zijn gelukkig voor het moment ik koester mijn ogenblikken…

Op het ogenblik dat ik de gordijnen wegschuif en me in laat palmen door het uitzicht op luchtige wolken boven met meeuwen bespikkelde geveltoppen in de ochtendzon zet een leger zich in beweging, vliegen huizen in brand, wordt er tegen wil en dank gestorven en geboren.…

Vriendschap in een blik hoort thuis in een ogenblik het weerspiegelt het narcisme, beloftes kunnen mijn glimlach verslaan het heeft de waarheid al vermoord en is in het verleden gebleven had alles met tederheid gegeven bij jou vond ik geborgenheid of was het toeval dat wij in elkaars verlangen zijn geraakt…

'k Heb mijn oor tegen zoveel stemklokken geleend, mijn mond is door zoveel winden gegaan, ik heb toch zoveel lachen meegemeend, bij toch zo heel veel dingen heb ik stilgestaan - tot ik bij u kwam, o mijn schitterlief, mijn edelsteenhand, u mijn oogelief, mijn vonkend rad, mijn vogel vliegend vuur, mijn schitterlief van altijddoore…

Wat is het stil En goed en zacht De zon die wil In mijn gedacht. De zon die strooit Mijn ogen vol, Mijn hart dat dooit Mijn hart is hol. Ik weet niet meer Of 't lente is, Of dat het weer Het najaar is. 'k Weet niemendal Of 'k jongen ben, Of dat ik al Een oude ben. Ik kijk maar in Dat mooie licht, En stil bemin…

In een ommezien kon ik nog omzien om toch net te zien dat jouw ogen in een oogwenk keken in de mijne maar nu laten ze me niet meer los tot ik ze weer zie al is het slechts een ogenblik…

De vergeten plaats verlicht in heldere nacht elegant naast zij.…

geen eeuwigheidsland meer iets voorlopig en ach het houdt zolang stand…

Zo nu en dan Omarm ik de stilte Gevangen tussen muren Laat minuten eeuwen duren Soms, zoals vandaag Raak ik mezelf even kwijt In een doolhof van ontastbaarheid in een paar seconden tijd…

op het natte asfalt een foto in zakformaat de vrouw houdt het kind vast achter haar de man met een jongen aan zijn hand gestolde ernst in een zwart-wit ogenblik handreiking aan een verwaterd verleden…