Alle inzendingen over onbarmhartig

We kunnen niet wachten op je onbarmhartigheid, zodat we weer kunnen schaatsen en aan vroeger denken, toen we ooit op de Westeinderplassen haar zagen en meteen met haar wilden, leukste die ze was.…

liefdevolle evolutie van onze oorsprong Blauwe ogen.. omgesmolten, glanzend staal de stervende planeet draait om dode zon Mijn liefde gever blijkt 'n wrede kannibaal pijn zonder weerga, onverzettelijk als beton Blauwe ogen.. mee gelogen, mee bedrogen koud vuur, verloren schaduwen op de muur Het vertrouwen, op leugenvleugels vervlogen onbarmhartig…

Ze zijn met velen die een oordeel zullen vellen en onbarmhartig zal dit zijn voor jou. Je voelt al in je hart hoe dit zal lopen en er is niemand die jou hoop geeft, leven.…

De bomen van het bergdorp voeden zich met het water uit het meer onbarmhartig stenigt de zon d'eenzame wandelaar die kuiert tussen de verdwenen schaduw van de huizen het dampen van de stoffige straat wordt af en toe verlicht door een vlaag van koele bergwind een seconde opluchting wordt luid gezongen door een vermoeide krekel die huist in…

Ze lag daar stil Gezicht geslagen op de grond Om haar hoofd een plas van bloed Gestorven in eenzaamheid Mijn geest herinnert mij zo goed Ze was net jarig In de tachtig Een feest waar niemand nog naar kwam Alleen de Dood die onbarmhartig Haar het leven daar ontnam Om zo te sterven Zonder naasten Zonder liefde om je heen Toont hoe grillig…

Onbarmhartig werden zelfs de zandwegen en handenwringend boog de ellendige. De rivier van vonken, de luchten vuur. -------------------------------------- uit: 'Laaglandse hymnen', 2003.…

(voor Georg Trakl) Hij had ook geen verweer tegen de onbarmhartige luchtslangen, de wraakzuchtige gieren door menselijke ratten uitgezonden, om van zijn verlaten vlees te eten. Hij was het bange prooidier, troosteloos vereenzaamd, in zijn fragiele nek gebeten en doodbloedend achtergelaten op een verweerd harnas in de sneeuw.…

Georg Trakl had ook geen duurzaam verweer tegen de onbarmhartige luchtslangen, de wraakzuchtige gieren door menselijke ratten uitgezonden, om van zijn verlaten vlees te vreten. Hij was het bange prooidier, troosteloos vereenzaamd, in zijn fragiele nek gebeten en doodbloedend achtergelaten op een verweerd harnas in de sneeuw.…

Volkomen en onnodig, haalde liefde onbarmhartig teleurstelling aan, in dienstverband vastgehouden, zuiver onvergetelijk en puur.…

Wie zal 't u aanzien, uitgestoten mens, die op uw schande wankeldoolt tot leste grens terwijl ons onbarmhartigheid uw zondenmantel zoomt dat gij langs drasse weg van witte heirbaan droomt? Wie zal 't u aanzien? God en enklen maar.…

Wie zal 't u aanzien, uitgestoten mens, die op uw schande wankeldoolt tot leste grens terwijl ons onbarmhartigheid uw zondemantel zoomt dat gij langs drasse weg van witte heirbaan droomt? Wie zal 't u aanzien? God en enklen maar.…

Gevoelig stelt u dan ook vast: in ons onbarmhartig verkeer wankelt elk beginnend mensje... Hoeveel teerheid wordt er niet door ongeduld en gulzigheid, uitzonderlijk stoer gedoe, in hopeloze stukken gereten? Dieren zijn alleen maar nuttig als ze worden opgegeten. Vele kostbare kindermomenten worden dagelijks afgeblaft!…

Wereldse geluiden verbreken onbarmhartig de diepe stilte die mijn pas verworven schat omhult. Ik sper mijn ogen open en stamel in opperste verrukking: dank U, Heer, voor dit prachtige geschenk.…

met elke huivering en wankelmoedig taal verloren kus ik zee van je lippen je haren wild van wind en wat van adem blijft als meeuwen schreeuwen langs de vloedlijn scheren of onbarmhartig in gestrande schaaldieren pikken ik verzamel wee riekend wier alle flessenpost razend schuim klonters taai teer en teken met braakhout van dromen…

Lopend voel je: het gras is moe, onbarmhartig bestraald. Fietsend schroeit de wind je gezicht dicht, kun je alleen nog 'amechtig' zeggen. Autorijdend ontmoet je geen kip. Iedereen zit breed aan het bier! Werkend weet je: onkruid dient altijd bestreden. Superbezweet zijg je terneer...…

ze houdt niet van het daglicht zo onbarmhartig zo meedogenloos fel ze hunkert naar de avondschemering die geheimzinnige sfeer tussen licht en donker als de dag langzaam afscheid neemt begroet ze verheugd de naderende nacht ze houdt van de nacht het troostvolle donker verzacht de pijn haar nachtlichtjes zijn aan een schemerlampje…

Soms zijn de wegen die ons bepalen wreed en unfair, vaak is de vrije liefde gevangen in onbarmhartige stijfheid. Maar zeg nooit nooit, ondanks alle heilloze toestanden is er wellicht ruimte voor onze ware liefde! Zo niet fysiek, dan toch wel psychisch! Zeg liever 'Nooit gedacht!'.…

En dan ineens is ze daar weer, de onbarmhartige leegte. Want dat is wat hij achterliet, toen hij ervoor koos om alleen te gaan. Alle banden verbroken, van iedereen gescheiden behalve van zichzelf, maar ook dat is maar de vraag. Niet begrijpend en onbegrepen zocht hij zijn weg in een wereld die niet de zijne was.…

Onbarmhartig overmeesterd staren mijn ogen, weer verloren tot aan het altoos grauwe ochtendgloren. Het grauw trekt op, ik stel me teweer krijs stil, niet meer, 'k herneem mijn kracht dring hen terug in enge kloven nauwe krochten en als het daagt heb ik de strijd beslecht..…

COVID-19 Oorsprong is een zoönotische Razendsnel overdraagbaar van dier Op mens: gewervelde dieren die Na-tuur-ge-wijs de mens effectief Angstaanjagend en raak aan wandel Corona is een dwaze duivel Oorsprong dus Chinese makelij Rigoreus, dus onverbiddelijk Onbarmhartig en onverzoenlijk Nauwelijks te registreren, maar Altijd, immer toch…

trommels van het seizoen schenkt de zon als zijn eerste boreling terwijl de natuur nog slaapt, verwoord in het voorjaarsdons op mijn gezicht schreeuw ik me los, verlos me als een leeuwerik in een jubelende gedicht waarin de levenslijn zich langzaam opricht in jouw vlinders van mijzelf, maar vreemdelingen van elkaar geworden zijn de wind onbarmhartig…

kon het huis niet uit Zo ging mama voor haar zoete spruit stel je voor, 1 keer per week rond de noen zomaar voor 45 € boodschappen doen Sommigen willen het echt niet snappen 50 keer per jaar gratis boodschappen Waar moet het met ons BNP naartoe De staat is geen ordinaire melkkoe Voor deze versjtering van de burgerzin stond de rechter onbarmhartig…

Getuigen van een treurig stemmend feit, onbarmhartig staande in 't gelid: resultaat van één jaar ledigheid of domme pech, aan 't einde van de rit? Het proces voorafgaand aan de kwelling van kansloos voor een zes, maar wel een vijf, heeft in het eindexamenjaar geleid tot speculaties, als proef op de helling.…

Ik voel me onbarmhartig doodgemaakt.…

Verdergaan steeds maar verdergaan we reiken naar de piekmomenten in ons stoffige armzalige bestaan zoeken hier en daar geluk zonder ergens echt thuis te komen we strijden door, zo rucksichtloos en onbarmhartig nemend en verlangend zonder ooit iets terug te geven de eenzaamheid in ons verdringend op zoek naar glimpen van geluk we staan…

Zit je onbereikbaar weg te kwijnen in een onbarmhartige gevangenis, die alle contact met de warme, kleurrijke buitenwereld systematisch en rigoreus ondermijnd en afweert? Neem je zware drugs tegen de ondragelijke pijn? Durf je met niemand jouw lijden te delen?…

Ik ben hier aan de weg een kuil aan 't graven niet voor m'n lol, de riolering staakt de drollen drijven onbarmhartig naakt als wrakhout rond in onze binnenhaven Ja, lach erom, mijn vrouw was net aan 't braken dat kon er nog wel bij, de hond likt braaf de smurrie op, we gingen in conclaaf dit graafwerk hoort zodoende tot mijn taken In deze…

Een onbarmhartig hete zon markeert op open terrein de lege plekken, waar schaduwen en lichtvlekken de realiteit een andere betekenis geven. Dan hoor ik ze naderen, rustig lopen ze in de hun vertrouwde omgeving, kijken, de zachte ogen wijd open, alert en schichtig om zich heen, vallen samen met de eigen beweging.…

Ik vraag me af of je lacht Daar weggestopt achter je haar Of tot het uiterste geconcentreerd Bezig bent je geurtje af te scheiden Van elfenbankjes gedrenkt in ochtenddauw Om te reiken naar … Maar de muur is onbarmhartig, Links noch rechts Houdt hij het midden tussen ons. Zie, hoe wij elkander noodgedwongen Moeten mijden.…

Die huizen in het menselijk gemoed En alles wat ademt, en leeft, bewonen, Haar, overmand zullen valle' eerst te voet, - Zo wil ik liever leven in die waan Waar zoveel dappre daden aan ontsprongen, Die heeft zoveel verslaagnen opgericht, Wiens lof zoveel bezielde dichters zongen, Dan eenzaam, verbeten en verbitterd staan In wreder waarheid onbarmhartig…