Alle inzendingen over ondanks alles

slechts elkaar kunnen beamen in de armoe van hun ziel die altijd eenzame ziel ondanks het onstelpbaar verlangen naar wat armen om hen heen…

'k Ben in mijn kot gebleven 'k luister naar de stemmen die er niet meer zijn het duurt nu al even en ik vind het eigenlijk wel fijn ach, wees niet bang het grote misbaar keert terug en dan wordt leven aan een slakkengang weer snel herinnering, denk maar millenniumbug maar jou zal ik dan wel weer horen ondanks het geloop en ondanks het gedoe…

ondanks dat dit vers over een gezonken bootje de lading dekt, wordt die toch nat tenzij dit bootje en z’n woord voor de laatste regel zijn uitgelekt want dan kan alles overboord…

een Fries volksdrankje hij dronk dat graag ik ben tot op de bodem gegaan ondanks het percentage de fles is leeg en de geest er uit een traan valt ten overvloede…

- of bid je, soms hardop, ondanks alles.…

Er was haar niks vreemd, maar ze is nu dermate vervreemd, dat men nergens meer met haar over kan praten, ondanks dat niets haar vreemd was!…

het is als treurmuziek met cello en een bas 't geeft mij steevast kippenvel ondanks mijn dikke jas... zo'n dag met volop regen daar kan ik niet goed tegen…

je waant je veilig in eigen huis je waant je thuis lichaam, tempel, heilig ondanks je gebeden wordt er gesneden en staat geloof voor lul…

Ondanks of dankzij.…

Maar ondanks al je lieve zorgen ben ik ook graag eens alleen even geen gezeur aan m'n kop even jou niet om me heen. Jij voelt op je klompen aan hoe mijn stemming is zo'n dag jij laat me in mijn waarde zodat ik even mezelf zijn mag.…

Toch mis ik je meer dan ik je ooit zeggen kan Omdat ik ondank alles nog steeds van je hou…

allengs toch opstart het zijn soms twee, weliswaar kort, vergaarde tellen maar ondanks het armlastige breinkwellen.…

Samen bouwen aan de toekomst; met die opgeheven vinger ondanks wat men ook beweert. In harmonie kan een volk alleen maar groeien. In harmonie wordt van elkaar geleerd.…

simpelweg gezegd, ik voel mij hier niet thuis, ondanks de zielen die mij in eenvoud ontvielen maar dan die egotrippers alom tegenwoordig slordig hun zinnen verzettend simpel weggezet, moet ik hier zijn ?…

ondanks dat ik alle vrijheid bezit om te kiezen welke kant ik opga zwierig meedein op de golven van de wind die mijn schoonheid streelt is het je toch gelukt mij te vangen…

Eigenlijk nooit weg, want je bent er altijd eigenlijk nooit alleen, omdat we samen zijn eigenlijk altijd eenzaam ondanks de volle kamer eigenlijk toch alleen!…

Neen, zeg maar niets meer probeer aanwezig te zijn in de warmte die je deelt ondanks de regen en de kou Gebakken als porselein om hoge temperaturen het breken te verdragen hardvochtig te zijn…

Zomaar jij Zomaar wij Zo speciaal Zo loyaal Al die jaren versleten Ondanks dat wij allang weten Echte liefde dat zijn wij... Ik en jij…

Mensen zijn sterfelijk Óók Stephen Hawking dus Ondanks zijn ziekte Een man van gewicht Dankzij zijn grondige Kosmologiekennis Schijnt over nachtzwarte Gaten nu licht…

Ouders, menen lief te hebben geven alles aan hun kind kunnen nooit geen néé zeggen anders gaat het door het lint Ouders worden zo de slaven van hun eigen vlees en bloed 't kind, gewend alles te krijgen wordt verkeerd dus opgevoed Ouders zijn niet consequent meer kinderen gewoon verpest worden dan ondankbare wezens, door de opvoeding…

jij bloeit ondanks de rijp op je bladeren neigt langzaam naar de zon met zijn al warme stralen wiegt op een lome wind om je eerste kleur te halen preludeert met lichte tonen op de zomer die gaat komen met een nieuw penseel juicht jouw ziel bruisend lente in dit fraai tafereel…

verdriet Die twee dagen Waar men naartoe leeft Een grote luchtbel Valse schijn Ik schaam me niet Om toe te geven Dat kerst Ondanks dat Ook leuk kan zijn…

In een vlies van onzekerheid wentel ik mij dromen verwacht ik meer dan dat zij kunnen geven Het ontbreekt hen aan geduld aan alles dat eerlijk is nee, het leven dient hard gespeelt te worden ondanks dat het is geen spel....…

ondanks mijn leeftijd begreep ik dat je moest gaan zie nog je tranen vallen op koffers ooit gevuld met geluk de deur die dichtsloeg met een klap die ik nooit meer te bovenkwam…

Rusteloze arme ziel ik moet je soms verdoven Blijf ondanks alles toch in het goede geloven Rusteloze ziel al wordt je door ieder benijd Ik weet wel beter door mij wordt je bevrijd....…

ondanks je lijden was je vrolijk en spontaan, maar we moeten je nu laten gaan, jouw geest zal hier bij ons blijven, je was onze grote ster, nu zul je schitteren van ver.…

Maar ik leef ondanks…

schittering spiegelt kriebelt m'n zintuigen ondanks de lengte kan ik haar niet kussen langzaam kabbelt het water onder me door hoor hoe eenden snateren alsof het al Lente is…

Ha, dit is lachen zeg Neusaap uit Borneo (Inlands ook Orang Belanda genaamd) Ondanks die buik en die Giga-augurkenneus Lijkt het alsof hij zich Nergens voor schaamt…

hoe snel het voorjaar vorig jaar verdrijft, bevrijdt van bange beelden ondanks mijzelf kijk ik vooruit mijn dwalend hart weet weer waarheen…