Alle inzendingen over ondermijnen

maar tegenwind In je ziekte en je tranen kom je nauwelijks vooruit Voor jou kan ik de weg niet banen ook al ga je achteruit Maar, waar de wetenschap nu ophoudt Is er nog een zonnestraal uit de hemel neergestreken, die beschijnt jou drie-dimensionaal God laat deze voor je schijnen Houdt dus moed en geef niet op je ziekte is je aan 't ondermijnen…

Het kwaad sluipt dreigend naderbij Spuugt in ' t bloedend hart Ondermijnen serafijnen In de luwte is het feest Voor de zachtmoedige geest.…

Lift schiet omhoog bijna sneller dan ik nog volgen kan liefst ver weg die knijpende bijtende dimensie die fantasie ondermijnt gevoelens weg werpt als weerloos waardeloos slaap ik met de pen nog in de rechterhand probeer alle dromen feilloos te noteren en af te rekenen met de realiteit…

Soms helpt een nicotine-preparaat om rookverslaving zacht te ondermijnen. De nicotine in die medicijnen - blijkt nu - doet de gezondheid ook veel kwaad. Maar dat gevaar is u al lang bekend wanneer u fan van misdaadpockets bent.…

Ik heb het wel gehad met sommige dichters wie zijn zij wel,om mij te ondermijnen Een verhuizing van freaks naar hier Of dit geplaatst wordt het zal me worst zijn als ik niet meer kan schrijven wat ik wil Zonder dat er gedichten over mijn gedichten gaan maar als ik je daar een plezier mee doe Dan mag je het is alleen zielig…

De Pieten zijn geen slaaf, Sint geen racist Maar het past niet om bussen te blokkeren Want ieder heeft het recht op demonstreren Dus staakt uw wild geraas en woordentwist Want wie het kinderfeest blijft ondermijnen Zou zomaar in de zak kunnen verdwijnen.…

Wat Poetin denkt, wil ik geen aandacht meer voor Denkt wereld te kunnen ondermijnen Samen met legerstaf en de zijnen Grootheidswaanzin, maar Poetins Rode moet door Zeker zal ons leren zowel toekomst als tijd Zegeviert Zelensky dat ons dan verblijdt...?…

Een homoleraar mag niet meer doceren Zijn Christelijke school stuurt hem naar huis En Arie Boomsma moest ook van de buis Omdat hij voor een gay-blad ging poseren Zo ondermijn je homo’s heel vilein Een knokpartijtje zou sportiever zijn…

Kunst mag het Fries fatsoen niet ondermijnen. Het volk daar voelt zich zeer voor lul gezet en heeft de onschuld van het kroost gered door deze fallustroep te doen verdwijnen. Maar ik denk dat die plassers ongeschonden straks in het Pikmeer worden teruggevonden.…

Er is een leefgebied voor wilde zwijnen Dat loopt vanaf dat bosje tot die sloot En wat erover zwemt dat schiet ik dood Zo'n beest moet hier de wet niet ondermijnen Ik zag die jager met zijn karabijn En vroeg me af wie is hier nou het zwijn.…

Dronken van onbezonnen verliefdheid een vlekkeloos gazon ondermijnen door quasi gekke uitspattingen. De zon zijn. Het licht uitgooien als een hengel, door de nacht varen en met een onbreekbare glimlach wakker worden. Maar bovenal er zijn met lichaam en geest.…

Uithollend je betoog is daar nog het geslepen tegenargument dat woorden niet konden weerleggen, het ongehoorde, ondermijnend al wat vertrouwd je zinnen zeggen. Afwezigheid voorwendend tot je zwijgt houdt het zich klaar. Wat je aan leven maakt zo bagatelliserend tot een speech voor lege stoelen, niet iets wat je met overtuiging houden kan.…

Niet elke vrouw vindt dat een goed idee, een deel vreest ondermijnende verwijten: "Jij kreeg die job níét om je kwaliteiten, alleen omdat je vrouw bent. Da’s foul play!" Maar dat is kul: de man kreeg slechts die baan omdat aan vrouwen werd voorbijgegaan!…

zo'n damp die het gemoed zal ondermijnen en je belet om fluitend op te staan wanneer je dan eindelijk op de fiets zit voorover gebogen uit zelfbescherming tegen chronische eikelval dan weet je het wel weer 'het is herfst'…

angst knaagt aan tafelpoten wat hem doet wankelen in de zon de eens zo solide tafel nu als afdankertje op 't balkon onzekerheid sluipt als een gifslang door alle facetten heen ooit had hij vele vrienden nu heeft hij er geen tezamen ondermijnen zij het ervaren van geluk dat ze juist op deed bloeien maakt het nu alles stuk…

In jouw nabijheid wordt het leven trotser door de rivieren je bent op papier niet groter dan ik die in een bladzijde leeft bij dageraad zal ik vertellen hoe het uitzicht mijn emoties schildert tegenover bergwanden met witte dorpjes zoek ik mijn wandelstok op een balkon onze gedachten ondermijnen geen vrijheid brengen alles…

Elk ei verraadt zich door zijn makelij ’t Komt van een paashaas, kip of atelier Magritte, Dali, Brancusi, Fabergé Heel fraai of lekker: ’t mag er zijn, zo’n ei Maar gvd geen vuil ei vol malheur O ondermijn de broedplaats van terreur…

De draken van de dag spoken door het hoofd spuwen vuur ieder nachtelijke uur en wanneer ik dan toch ontspan, knaagt het die rat toch aan mijn elan Giftige gedachten houden mij wakker verstikken de ruimte van mijn zijn ondermijnen het geluk, de levensvreugde Morgen tem ik de draak dan sta ik mijn man. Geef me een zwaard.…

geestelijke pijnen ondermijnen mijn kracht hersenen kraken en rekken lichamelijk verschijnen krampen en spastische trekken ik zonder mij af wordt één met de nacht het duivels gespuis op mijn schouder gebied inhaleer en… geniet de rook maakt me wazig, slaperig, slap de pijnen verdwijnen warempel ik lach!…

Daar vreest men ondermijning van gezag, Zodat men dat de daders in wil wrijven. Wie wil dat zulke humor wordt getemd, Zet zich daarbij behoorlijk in zijn hemd.…

De imam gaf minister Verdonk heel beslist geen hand, daar lichamelijk contact tussen een man en een vrouw volgens de Koran ondermijnend is voor hou en trouw. Verdonks zichtbare ongeloof beroerde toen het land. De imam houdt desondanks vriendelijk voet bij stuk, daarmee weerstreeft hij knap de (on)maatschappelijke druk.…

ik heb het gras bekeken aan de onderkant witte wortels in zwart aardezand waar zon door woorden schijnt ondermijnen schaduwen in zinnen jouw voor de hand liggend gelijk heb moment en blikken vele dieptes toegedicht maar je gezicht rijmt niet met alles wat er was en is nog is er geen vervelen maar of je hart voor mij steeds open staat…

braamstruiken, helmgras en duinkonijnen kunnen niet kiezen voor mijn hazenpad zodra Leviathan luimende kustlijnen in woede zal dragen op haar schouderblad landhongerig de zeereep wil ondermijnen en verbouwen tot zonloze dodenstad die in gedenkbladen zal verkwijnen wanneer de klaagzang klinkt van cherubijnen niemand nog kan schuilen onder…

Na de ondermijnende blikken der diverse dames en heren, het consumptievertoon, de zakelijk-swingende band (refreinen sleetse liederen in vrije vertaling) plotseling exploderende voeten op uitnodigend ritme: hartveroverend werd de vloer van liefde voorzien! Het samenzijn herademde. Vrolijk-verlegen vulden anekdoten de tafel...…

Grenzen in ons hoofd waar het onveilig wordt en we op onze hoede zijn voor wie er binnenkomen met een mond vol vragen en kritiek die zich gedeisd houden als goede buren met democratische rechten om de overheid te ondermijnen waarbij ze verkleuren tot ze zich sterk genoeg wanen om verschillen uit te vergroten en andermans verlies…

ik heb het strand zien veranderen als door een mythische hand waar ooit de duinen verwaaiden staan nu huizen op stand geen drietand of neptunus maar een hand van de mammon regeert hier met macht graaiers en geld ondermijnen natuurlijk gezag de zee heeft gesproken met steeds hogere golven haar stijging krijgt grote gevolgen…

Impuls van ongemak eigenheid van aversie wespennest van wanorde incasseringsvermogen Geloof in overlevingskracht verregaand masochisme ontsnapping aan comfort ongerijmde destructie verkruimeld verlangen Niet slapen die slaap die komt wel weer Zeldzame onwilligheid poel vol stinkende wanhoop ongeletterde woede ondermijnende verdelgingenergie…

Dus dit is de wereld Als natuurgeweld levens eist is het nog niet genoeg Dus dit is wat nog moet tot de laatste snik alsof de onschuldige burger erom vroeg Laat de regen maar laat de wind versteende harten in vlagen tot gruis verdwijnen Want als de zon tranen mag drogen is elke wolk teveel in ondermijnen Dus dit is onze wereld Waar…

grote woorden hebben me pijn gedaan bevroren knoppen die nog open moesten gaan joegen stormen door het groenend blad kaalden de takken die ik al ontwikkeld had met scheefgroei vocht ik voor balans in afzijdig blijven vond ik zo mijn kans leerde in pareren mezelf te verweren liet kansloos verschijnen mijn toekomst niet ondermijnen…

Licht sonnet Overdag zo kil en totaal verstild De poot strak als een stramme hond Een hoed van linnen op zijn kop Gebonden om zijn schedel rond In schemering ontspringt het verlangen Een zachte glans te doen verschijnen De atmosfeer zucht naar de koestering Het duisterlied te ondermijnen Ontstoken als een vlammend zwaard Goudglanzend…