Alle inzendingen over ongehoord

Afschuwelijk woord dat ruw verstoort soms ongehoord een tijd begrenst of men 't nu wenst of juist niet wil. Dan wordt 't stil, ...... verandering, gevoel van zin, een nieuw begin, de eeuwigheid? Maar dan geheid toch weer... dat afscheid!…

het is toch ongehoord de bank heeft nieuwe codes staat U groen, ga maar pinnen staat U rood, dan gaat het mis U krijgt nada, noppes alleen een rode kaart probeert U het elders? Uw hand wordt afgehakt…

Staand voor de spiegel bedrukt, een beetje kriegel zal het dan toch kloppen dat zij zich iets in haar handen heeft laten stoppen Verdrietig denk ik, arme mij dit is ongehoord hoe kan het toch dat zij steeds mooier wordt Wie vertelde mij keer op keer een spiegel geeft het leven eerlijk weer.…

Ik schiet te kort aan de grens van mijn begrip verontrust al wat begrepen wordt omdat ik niet kan temperen je tweestrijd van ik tegen ik Je nuchterheid is schijn een kooi en facade voor onbedwingbare emoties En als mijn liefde ongehoord blijft wat rest er dan zelfs na geduld de angst voor mijn leegte in jou…

Ongelopen wegen Werden bedekt door sporen, Ongehoorde woorden Werden opeens gehoord, Woestijn werd een bloem, Bloemen werden geplukt, De Zon werd gelezen als ZonDe. De Zon van de aarde schijnt, zonde van de aarde verdwijnt...…

Maar, ook al lijkt de straf echt ongehoord, ik denk dat deze vrouw bij goed gedrag vast al na honderd jaar de cel uit mag.…

De nachtmis in Sint-Pieter werd verstoord Door een Zwitsers-Italiaanse schone Die vanuit de strikt neutrale zone De paus aanviel, ‘t was laf en ongehoord Maar zijn we niet schijnheilig met zijn allen Daar we de paus al eerder lieten vallen…

En daar komt Komrij met een lieve reutel bij d’ingang van de gouden Hemelpoort Zijn adem stokt…daar staat… ’t is ongehoord Waarachtig Harry Mulisch met de sleutel 'Ik neem het over Harry,' kraakt hij bedaard 'Men hunkert naar Jouw Wederkomst op Aard'…

Luister naar JHWH luister niet naar die buurman of buurfrolje sy benne dyn freonen net benne sy de betweters weten sy altijd meer als een ander hest 't al vernomen die het ditte en die het datte hest 't ek al vernomen ik ben ien flûsteraar heb het zelf gezien ze zeggen het allemaal je kan 't van een ieder horen wat een ongehoorde…

Een ster is zij temidden van de nacht voor niemand dan zichzelf en haar wild verlangen Vertrouw het toe aan de maan Verschijn wit aan wolken Fluisterend gemurmel van de sterren ongehoord Haar ademhaling licht en glijdend Ze droomt nog steeds iets te betekenen In het donker van de nacht…

Vernietigen van iets door God gegeven: onmenselijk, ontzettend, ongehoord! Abortus is niets meer dan laffe moord, bruut stoppen van het ongeboren leven. Wij moeten namens God die zonde wraken door vroom zo’n arts dus zélf maar af te maken.…

Uithollend je betoog is daar nog het geslepen tegenargument dat woorden niet konden weerleggen, het ongehoorde, ondermijnend al wat vertrouwd je zinnen zeggen. Afwezigheid voorwendend tot je zwijgt houdt het zich klaar. Wat je aan leven maakt zo bagatelliserend tot een speech voor lege stoelen, niet iets wat je met overtuiging houden kan.…

onder een korst van aangepastheid wemelen de wanen ongehoorde stemmen geven tegenstrijdige bevelen in een onderhuidse hel van onbenoemde angsten heerst de zwarte chaos uit de krater van de hersenpan erupteert de gloeiend hete woordenbrij gestolde hersenspinsels: het gedicht…

voorzichtig steek ik mijn voelhorens uit open mijn oren voor een ongehoord geluid het is de schreeuw om aandacht die klinkt en waar menig individu in verdrinkt, in verzinkt de eenzaamheid is te triest, ongeschreven blijven kleine mensjes toch maar leven totdat iemand zegt dat ze iemand zijn het rijmt niet meer, maar ik ben het er wel mee…

de wind strijkt tegen de haren in van de schuwe solitaire jager wacht sluip wacht op ongehoorde fluweel zachte kussentjes almaar dichterbij saamhorig verticaal gestreept met het hoge gras in het scherpe vizier het argeloze leven leven en jagen alleen…

kwam tegen en over niet eerder zo uitgesproken dacht ik, van enig gevoel verstoken, dit is het, tot zover verdraaid, dit is mijn site want met speels gemak zet ik hak na hak ik heb allang door dat men gaat voor een welluidende titel voor aanschrijvend gekietel steek een woord steek de moord zeg nou zelf dit is toch ongehoord !…

jouw hart wordt ook het mijne als ik het kloppen hoor terwijl ik je ontdek en langzaam reis van plek naar plek ik word meer en meer verlegen doch ook brutaal en ongehoord zo reis ik verder en ontdek je onverstoord er lijkt geen einde aan te komen maar....mijn uiteindelijke doel zijn de tranen die nu stromen omdat ik zoveel bij je voel…

het is ongehoord buurman heeft zijn vrouw dodelijk vermoord zijn hond sloeg aan ik weet niet hoe het werd gedaan misschien wel met een degenhouw ik hoorde nog woef, woef, woef daarna heel scherp pief, paf, poef hond en buurman dood, echt heel droef…

Kreten om hulp sloeg ze, ze verwaaide, ongehoord in een eindeloze stroom. Niemand luisterde, haar wereld kleurde zwart. Zeeën gevuld met tranen in de nacht, Ze kon het niet meer. Haar lucht klaarde op. Zeeën overstromen met tranen van spijt, te laat…

Trijntje trekt haar scheur straks open met een jurk, tis ongehoord. Ben benieuwd hoe dit gaat lopen: als onze Trijn maar niet ontspoort en heel Nederland moet Wenen...…

Onder druk van Mijn ongehoorde verleden Zing ik het lied Voor jou zoals me dat Op het conservatorium Is aangeleerd, met alle Technische details van dien, Toch klinkt het anders Dan ik zou willen, Woorden klinken anders Dan ik ze bedoel, Vanuit het verleden Klinkt de pijn door In de klankkleur, en zing ik Alleen nog op gevoel…

ademloze start ongezien begonnen recht onder m’n hart vormeloos begin ongevoeld aanwezig nestelt rustig in ‘n nieuw mensje groeit ongehoord ervaren levenswater vloeit volmaakt in z'n sas keek God de Vader en zag dat je goed was…

Ze zingen nog - de mannen, alleen en ongehoord - ’t liedje uit hun jongenstijd dat ze in ‘t geheugen prentten. Ze zingen weer - de vrouwen, neuriënd, soms voluit. Het wijsje van hun jeugd betaalt hen uit, met rente. Ze zingen al - de merels, fluisterend in zichzelf - hun voorjaarsmelodie, oefenend voor de nieuwe lente.…

Ongehoorde woorden lawaai dat er op volgt Diepte in de duisternis gedachten worden verzwolgd Een ongemerkte pijn in diepe lagen verborgen Ze mogen toch niet zijn dus het gaat verloren De liefde die er was is nergens meer te vinden Niet meer te bekennen om je te verblinden Dus alles is hier kwijt om niet meer terug te keren Overal vind…

Een laatste ongehoorde doodskreet. Een genadeloos gebaar. Een zin die geen zin heeft. Een waarheid die niet gehoord wordt. Een kind zonder vader.…

. ----------------------------------------------------- uit: 'Ongehoord', een keuze uit de gedichten 1957-1997.…

alleen waar komt die dufheid dan vandaan, want als er van iéts teveel is op deez’ aard, zijn het die beesten wel… fokken als de besten, van incest nooit gehoord de één kruipt op de ander het is werkelijk ongehoord. Ach al ben ik zo duf als een konijn ik weet wel zeker dat dit morgen over zal zijn.…

vandaag geef ik mijn stem aan hen die ongehoord blijven niet dat hun verdriet niet hoorbaar is hun bloed is even rood als 't onze verheft de mensheid zich boven alles wat de aarde lief is en eigenen zij zich arrogant alles toe sta op en vecht mee geef de dolfijnen terug aan de zee waar zij thuishoren…

heb je dromen gedanst tutude in bewegen gaf elegantie weer een kans jij reikte mij de hand in eerste opening ik balleriende op jouw change trippelde en draaide om je heen je reverensde meer dan ooit voorheen totdat ik in je armen viel in slotakkoord ons moment van stilte het applaus was ongehoord…

Het is echt ongehoord. Maar ze zongen het tóch… Puur en rechtstreeks uit het hart. En kijk eens aan, er werd zowaar een aantal punten mee gescoord. Hoezo ongehoord ? And when I cry, I cry for both of us My pain has no name And when I cry, I cry To the merciless sky and say: There must be another way.…