Alle inzendingen over ongekend

het bos heeft mij verlaten ik boom in stilte door na het ontluiken onder struiken groeiden wij naar ongekende ruimte om later toch te fluisteren met kruinen samen te luisteren naar de wind regen loogde grond en storm velde de reuzen waar ik bescherming vond nog wortel ik maar aan de rand zie ik de wei en open lucht het bos…

aan de oever zag ik haar staan ze keek niet niet naar mij ze keek naar het water verscholen achter het hoge riet het schip van gemoed maakte rimpels aan de oppervlakte ze keek onbewogen al die tijd ze kende geen zwakte onpeilbare diepte bleef ongekend onbekend ze keek op wachtte niet langer tevergeefs op spiegelglad…

breekbaar oh zo teer balancerend tussen waan en zijn kies ik voor jou mijn keus was reeds bepaald door arrogantie van het weten van gekend talent miskend door hen die alles hadden de site de groep het zicht de plicht om mensen op te vangen hun eerste schreden te overladen met kritiek ze op het net te laten dwalen richtingloos…

jouw moeder, jouw oma, jouw tante, zij die tegen de stroom inzwemt die zich inzet als advocaat voor vrouwenrechten gebroken harten heelt zij die ten onrechte vastzit omdat zij opkwam voor zichzelf of voor zwakkeren wonden weet te stelpen zij die het leven liet in haar zoektocht naar vrede kiest voor het verzet onderduikers beschermt…

Haar tere schoonheid voor elk geluk en plezier met je ogen dicht. Onder strookjes hemelsblauw en groen vroeg in de morgen strooi ik als een tuinvrouw zaadjes creativiteit en inspiratie op een stukje vruchtbaar papier, wanneer ik verse inkt aan een korreltje toevoeg, ontspruit er een of ander teken o zo klein en teer. Het begint vorm…

Eerste beelden van wind komen voorbij Dat hij met lang aanhoudende stoten ook nog eens regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, einde is nog niet helemaal in zicht.…

in ongekende kleuren…

Eerst lintjes met een knikje, en vandaag, op Koningsdag, kleurt alles fel oranje. Men tolereert met vlaggen en met franje die sjieke monarchie maar al te graag. ‘t Heeft niets te maken met saamhorigheid maar met de lentekriebelfeestjestijd.…

Vervreemde gezichten, ongekend stilzwijgend Jij mijn lichaam, langzaam stijgend Jij mijn ziel, fluisterend zacht Zonder woorden, versterkende kracht Ongekende gevoelens, gedachtes verward Jij mijn liefde, in mijn hart.…

Wij weigeren te buigen Voor gevoel van angst en haat Zodat liefde kan groeien Tot ongekend formaat…

opjagen tot een ongekende climax begeleid door een nieuwe liefdesmelodie…

een poes in een zak een poes op het dak een streel tegen je been een lik aan je teen een liefde ongekend gewoon weten dat je er bent…

terwijl ik sprak over diepte bracht jij me tot ongekende hoogte je liet me daar zwevend hangen in roze wolkjes ongetemd verlangen…

liefde ongekend is ontdekken wie je bent ontdek waar liefde is anders grijp je mis in liefde ondergaan is onderdeel van je bestaan…

schaarse woorden als hoge en dun gewortelde bomen reikend naar de zon het fragiele meebewegen in de wind stromend naar ongekende stormen…

Ongekend toch bestemd Vol vrijheid toch getemd Uitdaging toch lot Normaal toch zot Volgend het spoor Onbekend maar toch waar ik hoor…

Kalm en onwetend deint mijn brein Het hart, een grote rode bol Vult het universum Vol Laat mij nu zijn In dit moment Ongekend…

Ze zeggen dat jij Voornamelijk op prooi Uit bent, altijd op jacht - Voor mij ben jij die Vogel met de zilveren vlucht - Altijd balancerend, schepping Van ongekende pracht…

Onze liefde Is de liefde die niet van ophouden weet Een ongekend verlangen Een trilling tussen hem en haar Wat elk moment samen Oneindig kostbaar maakt…

Met gebloemde pijlen sieren je takken in ongekende schoonheid aan je stam en zet je de lente in vuur en vlam oogverblindend mooi gekleurd in karmozijnrood…

Het is oorlog In dit hoofd, Onbekende, Ongekende Steden zijn Door onophoudelijk Geweld aan gort geschoten - Tot dit veertje voor Deze voeten landt, En onverwacht De vrede brengt…

Dwalend langs nu ongekende stranden Besef ik niet dat ik hier reeds was Ziet niet de schoonheid van het heden Slechts de somberheid in al zijn vormen Dan is het daar en het verlicht mij De warmte van de dageraad Verheugd laaf ik mij…

Alleen Anouks "Birds" stijgt tot ongekende hoogte wordt zeker niet afgeschoten voor de finale en dan dan... dan fladdert ze rustig door zoals ze gekomen is een vakvrouw een vakliedje!! Nu nog een vakjury!!!!!!…

De geest was verdwaald maar ook op weg de verdwaling had een doel een zoektocht naar zijn kern eens in de zoveel jaar gebeurt het opnieuw een ongekend geluk omdat veranderen mogelijk is wanneer iemand dat maar wil…

de glimlach van je mond kust me nog ongezien de rilling van mijn rug gaat als een lopend vuur met jou de wereld rond in louter één moment van ongekend verlangen…

Weet je zelf wel wat je aanricht weet je zelf wel wat je doet want weet je, dit is ongekend En nu, na maanden vraag ik me af of je het zelf wel door hebt Schat, weet je zelf wel wie je bent?…

roerloos gewacht op het vroege licht wie stil ligt reist ver over ongekende grenzen valt niet samen met het lijf soms wordt een droom gesmeed en de andere verbrijzeld…

Soms mis je iemand al na een uur Soms pas na een dag of week Maar onvermijdelijk komt die steek recht in het hart, op de dag dat het jaargetijde is Een dag van ongekend gemis.…

Overleving en saamhorigheid, met zo velen één groot lichaam tot het ongekende in staat.…

Ooit was hij dan misschien een beetje dom, Maar allengs werd de kroonprins zo’n expert In water en vooral in sanitair Dat hij tot ongekende hoogte klom. Want in het internationaal bestuur Is hij de allerhoogste pleefiguur.…