Alle inzendingen over ongezegd OR verlangen OR blijft

Want onvervuld blijft het verlangen levend, de tijd draait door, de vragen staan in al hun hevigheid gebeiteld. Want onvervuld blijft het verlangen levend, de leegte zoekt een vorm, ongrijpbaar anders, verbindend tot grotere gehelen.…

handen en lippen spreken de pokerstenen geven aan dat ik me uit moet kleden het lijkt wel Dokter Bibber het hoofdgerecht blijft ongezegd geheimpje en verstoppertje meer laat ik er niet over los napret gaat over in voorpret volgende keer trek jij een kaart kiest tussen: kijken zonder handen of een potje bindingsangst…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Nog zo veel plannen, nog zo veel dromen, nog zo veel dingen ongezegd ineens zonder jou !!! Al die woorden, zo vol troost gesproken, helaas dringt het niet door ineens zonder jou !!! De tijd zal leren, of dit leven nog vol vreugde kan zijn zo ineens zonder jou !!!!…

Verlangen blijft en ook het dromen van morgenlicht en avondrood, van steeds weer vruchten aan de bomen, van leven tot voorbij de dood, van tederheid en mededogen, van kijken vanuit kinderogen, van Gods erbarmen groot.…

het verlangen naar vroeger vervangt de stilte de woordenbrij is voorbij noem het stabiliteit de stukken zijn gelegd en de rust is terug wat blijft is is de vraag de vragen zijn opgelost alles op een rij de grenzen staan open voor de duidelijkheid verlangen naar toekomst wie het toekomt vervangt de liefde de herinnering blijft…

Dan ga je weer zoeken, Naar het ongrijpbare verlangen, Om opnieuw van iemand te houden. En blijft de liefde naar het verlangen, Nog even ver zoek.…

Geen morgen die zijn opkomst beter verstaat dan de vuurvogel die brandend van verlangen en volkomen ongeremd als een uitgeslapen God van het tot dan toe ongezegde vleugelwiekend hun geweten overvliegt langs zijrivieren Want met vuur zal hij er spelen brokken stenen laten vallen vleugels hoger laten rijzen en uw twijfel laten gaan Net…

geen mijl geen afstand dan dichtbij hoe naderbij schiep taal en teken en wat nog ongezegd gebleven zich vormde in oeroude klanken je kwam voor even weer voorbij en die herinnering in mij alsof door zoveel eeuwen ... hoe naderbij schiep taal en teken…

In het teken van tijd waar kwetsbaarheid dierbaarheid in haar licht vangt liggen wij in stilte met elkaar verbonden Ons zwijgen legt schaduwen langs ongezegde woorden Onze diepste gedachten liggen als gevouwen handen op ons lichaam te rusten Na dit afscheid lijkt alles voorbij…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

je groeide in mijn bloemenbed bloeide met een schat van kleur je geuren waren ongezegd ervaarde jou als eersteling in pril groen ingebed koesterde jouw stelen de bloeiwijze was anders dan zovelen wiegde in de wind je hart koos voor de zon je opende ik wist op dat moment dat ons leven echt begon…

dat je wandelt in mijn hoofd en daar in ieder hoekje rond wilt kijken zachtjes fluitend op het ritme van je hart spoken kunt verdrijven en alle oude woorden die nog ongezegd te wachten liggen opgeslagen om ze nooit meer te gebruiken dat je dat doet en misschien in het licht wilt wonen in mijn hart dat laat mij zingen…

verwarde gevoelens van wazige angst verweren mij niet tegen dit illusies gestolen verlangen geknakt en alles wat blijft dat ben ik…

Zal als geen tijd meer is gebleven En het meest wel is gezegd Het diepst tenslotte zijn betreden En het hoogst alsnog geslecht Het minst dan toch: bemind gebleven Wat krom leek, wellicht toch recht En misschien, wat bleef verzwegen Ongezegd dan toch gezegd Zal dan de steen toch zijn geslepen En door de bouwer neergelegd Als dan het meest…

Ik meen me te herinneren op een zelfde golflengte veeleer aan de andere kant van d’aarde ik trek mijn kleverige haren weg mijn hand schrijft koelte van blauw op wit een beetje gaat rond meest' is ongezegd verborgen in het onbevroedde onbeschrevenen ik wuif het weg in de wereld ongewenst niet zonder invloed het is in gang gezet globaal…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…