Alle inzendingen over onoplettendheid

pas als ik niet oplet hoor ik een brommer die voorbijgaat zo verschrikkelijk hard, hoor ik uit een raam een melodie zo- veel mooier soms dan wat ik ooit heb gehoord- bij allebei blijf ik bevroren staan.…

en was daar zó door overdonderd dat je niet merkte dat ik in één onoplettend ogenblik jouw zorgvuldig gemetselde muur om trapte !…

onoplettend in mijn ogenblik zat je daar in een schaarsverlichte hoek zo onbesproken en woordgesloten als het nog ongeopende boek met de dunheid van een spiegel zag ik ons aangezicht in het speelse glas onwetend van de loop der nabijheid die voort zou gaan zoals het was…

het liep over mijn huid stak met speldenprikken trippelde door nachtelijk geluid met snelle tikken het was ontsnapt uit opgeborgen zijn in de kelders van mijn pijn een vage tocht gaf opening door onoplettendheid ik heb het gat gedicht de deuren transparant gesloten met eerlijkheid van licht…

Tomeloos neemt zij deel aan het geheel Jong levenslustig als zij is Versmolten in het nu Mateloos jong Onoplettend danst zij voort In de stroom met trots Dan spat zij uiteen Op de rots Verhit keert zij in de moederschoot Wacht op haar wedergeboorte Om weer deel te nemen in Die blijde stroming…

Bijna in de sloot omdat ik onoplettend op het land let. Met veel zin zou men opzettelijk verdwalen om nog meer te zien. De zomer snuivend ga ik binnen, leg een plaatje op, niet wetend dat vijf jaar later het een hymne van herinnering zal geworden zijn met in de groeven sfeer, geur en licht ...…

was het opzet of een geval van onoplettendheid? (En voor de voetballiefhebber-kenner was het een schwalbe of een loepzuivere penalty?)…

met krachtige vleugels over wilde zeeën en door ondoordringbare wouden voor de allerzwakste wezens de sneeuwwitte vogel voor niets terugdeinzend voor niemand wijkend maar altijd ijzersterk op weg naar zijn doel hoe kon hij weten van de zwarte kraaien die hem op de rug met valse kraalogen al zo lang beloerden op één moment van onoplettendheid…

kijk daar staat d'ticket automaat schuddebuikt verkeerde kaartjes voor de trein de kunstenaar rijdt mee rustig weltevree retourtje avond komt in de coupé de conductrice u heb' kaartje kaalheide(L) en u gaat naar leiden? zo ziet men weer d'artiest is onmaatschappelijk niet a-sociaal hij is radicaal maar ook schappelijk betaalt…

op je antwoord weet je nog hoe we daar zaten aan het water, stil en ongestoord ik vertelde je duizend verhalen waarin ik mijn liefde voor jou beschreef jij alleen kon mijn verlangen vertalen voelde hoe ik op jouw golven dreef toen kwam de wind, stil en onverwacht zij heeft ons uiteen gedreven nu droom ik van jou elke nacht wil je mijn onoplettendheid…

elkaars aanwezig zijn hij thuis zij thuis elk een straat verder voor de computer zich inschrijvend op relatie planet zijn oog valt op haar haar glimlach zoekt zijn foto gevonden fluistert de wind wat gek, wat dom want nog maar een paar uur geleden stonden ze al bijna naast elkaar en hadden ze elkaar niet eens zien staan hoe onoplettend…

Mika lonkt het ontluikende groen zoveel vrolijkheid in me op lokt m'n manische kant te beschrijven, op te schrijven ik pak mijn schrijfboekje van vriendin Inez gekregen ik wil van mijn hart geen moordkuil meer maken ik kan het wel uitschreeuwen van de schoonheid dan val ik plotseling in het dichte bosgroen in een val door mijmerende onoplettendheid…

Jij nare geniepige duivelse slang Één onoplettend moment en je bekruipt me met je valse voorwendselen Doen alsof je om me geeft, het beste met me voor hebt Je verleid me met de charme van een zachte heelmeester Het voelt zo vertrouwd Het voelt zo geborgen om me te nestelen in jou schaduw Indien nodig was jij daar, mijn veilige haven Mij zekerheid…