332 resultaten.
zwijgen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 410 in het gewichtige
van dit moment
dwalen wij
in duister licht
zeggen gaat niet
onze blikken
erkennen
de ontkenning
eer de mond
het aanbiedt
dat wat wij
niet willen weten
maar aldoor is
dag en nacht
zijn we er
door bezeten…
Leiders onder elkaar
snelsonnet
4.0 met 15 stemmen 534 Ik moet gewoon
ontkennen? Blijven? Ondanks alle hoon?'…
Getekend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 ontroostbaar zijn geknakte zielen
die doelloos rondzwemmen
in een poel van rouw
stemmen echoën na
vlijmscherpe tongen kerfden
diepe wonden op hun ziel
zij die wanhopig opzoek waren
naar ontkenning van
verlangend naar bevrijding
zij kozen hun (eigen)weg…
Geen voetbal
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 293 Al doen verslaafden steevast aan ontkenning,
Bij mij zie je al trekjes van ontwenning,
Twee dagen zonder voetbal valt niet mee.
Maar vrijdagavond krijg ik weer mijn shot,
Wat fijn dat u begrip hebt voor mijn lot.…
Taboe van 1 op de 5
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 toen ik depressief was
voelde ik elk moment
dat mensen smetvrees kregen
er komen gemeenplaatsen
zogenaamde raadgevingen
om van je af te zijn
elke seconde gestolde hel
die je moet overleven
niet vóor te stellen
zij willen je ontkennen
omdat het ook hen
zou kunnen overkomen…
regende het kind
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 393 nog stormde
je niet terwijl ik
met regen kou
uit buien haalde
de hoge bomen
bogen al hun
takken bladerloos
in jouw ontkennen
jij speelde wind
ik regende het kind
pas later was orkaan
de veel gevraagde prater…
Angst en ontkennen gevoelens
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 72 Angst is
een
tunnel
waar je
doorheen gaat
terwijl
je meerijdt
op het gevoel
van angst
tot het
je naar
een
diepere
laag van de
werkelijkheid
draagt
Angst is
een ontkenning
van andere gevoelens
wanneer
het oorspronkelijke
gevoel geaccepteerd en
ervaren wordt
wordt de knoop
ontward…
De maan de zon de...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.203 haar zonden zoveel schraler dan het stikken van woestijnen
gestuurd als aanzichtkaarten met de groeten; lekker warm
en dat ze zou gaan lijnen langs de lippen overblijven
zodat het wilde kusten waren nu speciaal voor hem
`t was toen dat ze ontaarde en de wereld kleiner bleekte
verdwijnend achter al die wijn en chocolade reep
waarmee bijna schaamteloos…
verdwaald
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 605 niet de plensbui van vanmiddag
noch de miezerige regen van zonet
niet de moddervoeten en de zweetlucht
of de WC die langdurig is bezet
niet de rijen voor de kassa
noch de jeugd die ongeordend hangt
niet de stugge vissers langs het water
of de jonge hond die angstig jankt
zelfs niet de timmerman laat op de avond
noch de beelden van het Journaal…
Eén-samen
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.395 beseffen dat ik het je niet uit hoef te leggen
Ik heb dagenlang geprobeerd om te ontdekken wat ik voor je voel
ik heb niet anders kunnen doen dan mezelf in vurig gloeien verliezen
jouw warmte in mijn hart ver boven de bevroren kilte te verkiezen
wat me glimlachend duidelijk maakte dat jij weet wat ik bedoel
Ik heb wekenlang gepoogd te ontkennen…
zo anders gelijk
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 674 als ik niet ben gelijk jij wilt,
in jouw spiegel;
een bloem die eeuwig weerkaatst,
tot onophoudelijk bloeien bereid
raak ik verstild,
word ter plekke geplaatst
achter in de rij der verscheidenheid
zal je mij dan nog zien
als ik verdwaal in de tuin
van de verschraalde mildheid
ook mijn denken wordt vertroebeld
door ontkende geluiden…
Vergeten verleden
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.652 Waar de schrille
Schreeuwen wegsterven
In het land van de
Rijzende zon
Dringen herinneringen
Geleidelijk binnen
In de zwarte kamers
Van het vergeten verleden
Waar ijzeren punten
Gedragen door de kempeitai
Geen weerstand
Ondervonden drongen
Ze binnen in het zachte
Omhulsel van wat
In een recent verleden
Ooit een leven was
Waar…
Zelfkennis
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 250 Door mij verleden te spiegelen
ontwaar ik een oneindige leegte
alwaar warmte van de ziel ontbreekt
verward vraag ik mij, ben ik dood
Dan laat de huid van mijn gelaat los
en zie in de oogkassen het onrecht
aangedaan tijdens mijn kort bestaan
jegens miljoenen stervelingen
Ik zag dus maar weerde het niet
ik berust in mijn dood zijn
Ik…
Niet
gedicht
3.0 met 17 stemmen 6.194 Elkaar dan niet te kennen,
ineens. Of al heel lang: altijd.
Niet, het gaat hier om niet.
Sommigen zeggen dat dat,
precies dat, het essentiële moment is,
het moment ‘niet’,
dat het daar om gaat.
Maar dat is wat sommigen doen: praten,
altijd maar praten.
Muziek in een lift.
Hadden ze gelijk, ze zouden zwijgen.
----------------------…
"BEKENNING"
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.236 Nu je overleden bent
ben je nog niet dood
op weg naar je Hof van Eden
beleef ik je nog in mijn heden
voel ik je nog niet als dood
dood dat is pas voor later
nu nog even met me praten
nu nog even fijn samen zijn
alsof je in het leven staat
doodgaan kan altijd nog!…
Kop in 't zand
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.108 niemand
wil het zien of horen
wat ons nog
te wachten staat.
iedereen lacht
gauw een beetje
omdat nu
het leven
nog wel goed is.
--------------------------------------
uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…
Wanhoop
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 138 in haar ogen
zie ik verbittering,
in haar gedrag
zie ik ontkenning,
in haar 'theater'
zie ik de
'gestorven' zwaan.
in het verdriet van
de nacht,
in de kilte van de
noordenwind,
in de dans
van enkelvoud,
in een
gebroken spiegel
van onschuld in
verdrongen tijd.…
Soms
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 399 Soms denkt zij zich Sneeuwwitje,
die na een gretige hap uit een
mooie rooie ronde appel
een droomloze slaap slaapt
waaruit zij dan korte tijd later
fris en fruitig zal ontwaken
en dat dan alles wat er nog ‘moet'
is verdwenen als
sneeuw voor de zon
en dan - na de kus
van het ontwaken
staan vóór haar de prins
én de goede fee…
Rookgordijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Laten we zeggen
Dat het meevalt in de wereld
Dat er ergere dingen zijn
Je zult geen geld hebben
Voor die nieuwste Iphone
Dat is vele malen erger
Dan honger, ziekte, pijn
Laten we doen
Alsof het alle dagen feest is
Niemand moederziel alleen verpieterd
Je niet verder kijkt dan je neus lang is
Iedereen de boel besodemietert
Laten we zeggen…
Ik herinner me niets
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.181 Ik herinner me niets
en zelfs dat niet,
zelfs niet de wereld
en zoals ik de wereld
niets meer te zeggen heb
heeft de wereld mij
op zijn beurt niets meer te zeggen
en toch blijven woorden uit mij stromen
even nutteloos en even belachelijk.
Vergeet die woorden nu
onmiddellijk.
Ik wil door niemand herinnerd worden.
Zelfs niet door mijzelf.…
Dikkere lagen van vergetelheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 De dag zal geen effect scoren,
het doet vast ook geen poging
aan dat feit te ontsnappen.
Binnen toch wellicht luttelijke minuten
komt vast en zeker een déjà vu moment,
ook weer een verrassend avontuur.
Wat wil tijd verdringen en toch
juist benoemen als iets waarin het
zichtbaar ook weer tekortschiet.
Zullen de roemers aan de lippen
van…
Ontkenningsfase
snelsonnet
1.0 met 12 stemmen 624 Mark Rutte vindt: je mag nu best ontkennen
Dat Joden in de oorlog zijn vergast
Want vrijheid in discussies is gepast
Daar moeten we nou maar gewoon aan wennen
En als iemand zijn uitspraak straks aanvecht
Dan zegt hij: Nee dat heb ik nooit gezegd…
Boogie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 Daar is ie, de bekentenis van 'Boogie'
Net nu de eerste lentekoers ontluikt
Vertelt hij ons hoeveel hij heeft gebruikt
En al die tijd, 10 lange jaren loog ie
Hij wist daardoor geweldig wiel te rennen
Maar blijkt nu ook nog kampioen ontkennen.…
vroeg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 de morgen
is breekbaar
langzaam kruipt
alles uit de nachtslaap
op zoek naar de zon
of een gelukkige regen
is het toch weer oorlog
of een vernietigende depressie
in dat licht is elke vrolijkheid
niet meer dan een geforceerde ontkenning
evengoed fluit ik mee met de vogels
maar weet niet of dat een aanbeveling is…
Lichtgevend
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 55 stukjes zwart
zweven bijna
lichtgevend
in het donker
in ontkennen
van contrast
ademen zij
alle kleuren
lijken volume
te vergaren
door niets
te weerkaatsen
in hun bestaan
van dimensionaal
naar het zwarte
gat van vandaag
toch spelen
juist randen het
wetenschappelijk
spel van wat kan er…
Langzaam
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 333 Denkbaar
voelt zij dat ook zo
en vergeven wij elkaar
ons kil ontkennen.
Pas dan
nemen we afscheid.
We zeggen nog iets aardigs
maar we luisteren niet echt.…
kuitert
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 91 Die het bestaan van God wilde ontkennen.
Theologie zonder een god is even wennen
Ten langen leste is hij geroyeerd.
Door zijn toedoen struikelden vele vromen.
We zeggen maar:,, God heeft hem weg genomen,,…
Dalida
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 470 een blikvanger in de
achtiende divisie
van begraafplaats Montmartre
als een vorm
van ontkenning
staat zij daar
'herrezen'
uit een zee van bloemen
die tot jaren
na haar dood
nog dagelijks
door bewonderaars
worden bijgezet…
De moord op het verleden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 Toen kwam de verlichting
Hunkerend naar de waarheid
Een ontkenning van het patent
Twee benen verweekten
Een onweer in het brein
Een ondraaglijkheid van pijn
Schokkend raakte een lijf de grond
Beklad met tranen en verlangen
Een hart al brakend eruit
God heeft zich verhangen omwille van mij…
Raakvlak
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 1.123 een blik verkilde mijn kleuren
fletser werd ik van het zwijgen
ontkenning sloeg de ruiten stuk
en brak mijn zicht
verijsde tranen ving ik
verstoken van de warmte
waarmee pijn uitdiepen zou
hoezeer ontbeerd
het stromen van voorheen
van traan naar lach en weder
vinden…