Alle inzendingen over ontwaken OR morgen OR dorpje

Vroeg in de morgen geluiden van buiten doen mij ontwaken het is voorjaar ik hoor de vogels ze zijn weer actief werkend aan hun nest vliegen ze af en aan het is heerlijk om er naar te kijken ik geniet…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Als een plichtsgetrouwe onmiddellijk present Lichamelijk protest De onbehaaglijke vulling van een onverteerbare werkelijkheid Slikken moet ik Geen keuze Maar jij verteerd me Verleiding met zoetgevooisde zinnen Spokend in mijn hoofd IJersterk verzet tegen dat wat is Verlies ligt op de loer Winst onmogelijk uitgaand van tekort Bestelling…

Indien wij het daglicht aanschouwen en het geeft een glimlach op het gezicht wordt het tijd dat wij de kleppen vervangen wellicht door een niets verhullend Google brilletje…

In het traag ontwaken hoor ik de stilte achter mijn stem en overstijg de roes van mijn dromen. Tastend zoek ik mij een weg tussen de lakens wijl haar beeld uit mijn lichaam verdwijnt haar zoete parfum tussen witte regen vervagend.…

De zon gaat onder en tovert het veld met koren in een gloed puur goud En het dorpje verdween, zo staat vermeld Mét de tijd, die goed was en oud.…

’t Zandt, waar menigmaal op tijd en stond een bouwsel brandde, ademt opgelucht. De pyromaan zit vast, klinkt het gerucht, het nieuws gaat als een lopend vuurtje rond. Wie was ‘t ? Waarom ? Hoe kon hij zó lang slagen ? Het vuur is uit, al branden nog veel vragen.…

waar maanlicht mij laat dromen sterren zacht bekoren het duister niet laat schrikken de nacht verlossing brengt ligt er angst in het ontwaken schenkt de morgen weinig hoop kan de zon dit hart niet raken bloeien wensen langzaam dood van een wereld zonder pijn dageraad in dromen waar ontwaken uit de nacht verlossing naar mij bracht…

teder het mensje in jouw armen knuffeldicht geborgen samensmelting goud om rozenrood nieuwgeboren morgen broderiekantjes vragende handjes ontwakende glans brabbelbabbels zoeteliefjeszingend wiegend een slaapjesdans…

omdat morgen zoveel meer kan zijn dan het trage lied van de regen dat dampende wanen over akkers uitdraagt die me zwaar te moede maken laat me in je adem inslapen samen ontwaken van nachtelijk gebroei ontdaan…

Te warm was het voor mijn dekbed Te koel voor een zomers laken Het was na enen toen ik iets tevoorschijn smeet Een sterk en stevig tafelkleed Onder prettig fel gestreept Kreeg ik een leuke binnenpret Krijg ik morgen op dit tafellaken Dan ook ontbijt op bed?…

In het dorpje Kloosterzande is niet veel meer voorhanden Het klooster is afgebroken... De marieschool bleek aangestoken... De burgemeester is verleden tijd en mij zijn ze ook al ’n tijdje kwijt…

Onstwedder Holte glooiend wijd machtige stuwwal uit de IJstijd Onder de wolken die ik zie is het landschap pure magie Aan de Holte aan de straat een huisje waarop staat 'Zadowolony' als je het niet weet neem Google translate Pools voor 'tevreden' Opbollende akkers zonneschijn in dit toverlandschap kan ik ook tevreden zijn…

Waar de nacht Haar zwarte teugels Langzaam vieren laat, De dag in neev'len Gehuld het levenslicht Aanschouwt, zweven Ontlijfde paarden alleen op Hoofd en benen Boven de nevel van De dag, waar een Rookpluim van elk vuur Ontdaan over het water strijkt En boten in de slingerbocht Van het kanaal de dag Beginnen met Een…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Langzaam komt het licht van een nieuwe morgen in stilte ontwaak ik uit mijn droom en wordt losgemaakt van herinnering. Waar ik een glimp zag van heel lang geleden goed verstopt achter mijn hart nu roept de nieuwe morgen gaat mijn droom vervagen.…

stel ik mij vragen waarom dit huilen liefde zoekt die zichtbaar is vinden mijn dromen geborgenheid die ik omhels bij het ontwaken is er de twijfel of morgen verschijnt in het zoeken naar eeuwigheid vraag ik de nacht zekerheid wat eens gegeven nooit verdwijnt…

de nacht verdwijnt in werelds ontwaken tranende ogen begroeten de dag waar duister verdwijnt in nevelflarden het gezang van de merel even verblijdt verdwijnt haar hoop op vleugels gedragen het lied in de morgen vervaagt in het niets…

stralen dit hervonden geluk laat ontwaken in tijd…

stel ik mij vragen waarom dit huilen liefde zoekt die zichtbaar is vinden haar dromen de geborgenheid die ik omhels bij het ontwaken is er de twijfel of morgen verschijnt zoek in mijn hart naar eeuwigheid vraag aan de nacht de zekerheid wat eens gegeven nooit verdwijnt…

Verloren handen vinden morgen in een licht ontwaken onzichtbare sterren beroeren vluchtig mijn jouw lijf op voorbij nooit meer verblindt wordt vandaag een toekomst briljant verstrengeld verleden schrijft sprakeloos van plus naar minnen…

zeg niets. mijn slaap blijft anoniem naast de anderen, veel meer nabij dan mijn geluidloos wachten ik neem wel een minuut stilte in acht om al de gevallen woorden die niet eens uitgesproken zijn mijn haar wordt grijs, ik ga naar huis ontwaken kan ik morgen nog, al zal het slapen onbereikbaar zijn…

Morgen, als het lente wordt zal ik rondgaan in mijn bloemenslee en de wereld doen ontwaken vermomd als toverfee. Morgen, als het lente wordt zal ik vlinders naar de bloesems sturen zal ik lachen naar mijn autochtone overburen. Morgen, als het lente wordt creëer ik voor elke bonte specht een eigen nest waar hij z'n masker aflegt.…

Het schilderij heeft een magnetische Uitstraling, het neemt je op in een Hypnose, die hypnose heeft te maken Met de gele sterren en de halve Maan, de sterren zelf zijn net Lichtgevende Draaikolken, dit alles boven een klein dorpje.…

Morgen, als het lente wordt zal ik rondgaan in mijn bloemenslee en de wereld doen ontwaken vermomd als toverfee. Morgen, als het lente wordt zal ik naar bloesem de vlinders sturen, zal ik lachen naar mijn autochtone overburen.…

gister verborg stilte het vuur in je diepte vandaag tonen je ogen glans kijkgaatjes naar binnen in de vrieskou guur dampt je adem uit de ontwakende vulkaan je barst los morgen stoffig met lava bedekt zal ik dan vurig smelten…