Alle inzendingen over ontzettend klein, OR buitenwereld, OR niemand om je heen

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

de zee, vind daar mijn gedachten en zij gaan met mij mee Tot het einde van de wereld weg van iedereen En de stralen van de zon die stromen golvend door ons heen.…

Waarom zou ik nog schrijven? Wie luistert nog naar mij? Mijn letters worden bitter door dingen die gebeuren. Geen vreugd is meer daarbij. Mijn mond staat niet tot lachen en tranen vloeien vrij. Wie komt mijn verdriet verzachten, wie wist mijn tranen, geeft een beetje troost aan mij? Het heeft geen zin om wat te zeggen. Woorden kunnen…

Je vertrok en verbrak voor even de banden van al wat verbonden is. Weg van zoveel moeten van zo vele vragen verplichtingen alom. De eerste stappen zijn gezet daar waar vrijheid en rust samenkomen in een ander bewustzijn. Waar je gaat Na denken zonder Vooruit te denken waar dankbaarheid ontspringt als een bron zuiver water de weg…

Wandel onder grote groene bomen, ruik het vocht van het natte gras. Voel op mijn schouders de zon opkomen, het wordt vandaag een dag voor het terras. Alleen blijf ik verder lopen, alleen blijf ik verder gaan. Blijf van binnen stilletjes hopen, dat ik je ergens ook in je eentje zie staan. Maar zoals mijn verstand me maanden al laat weten…

Mijn hart loopt over van verdriet, en echt niemand die dat ziet. Voor de buitenwereld ben ik vrolijk, de buitenwereld merkt echt niets kijk ik te veel achterom of is dat een "mama"iets…

De essentie van een boek, is niet waar het over gaat. Letters en verhalen niet. Niet de schrijvers zelf. De essentie is papier. De essentie van mensen, zijn hun gedachten niet. Zijn niet hun opinies. Zijn oude kranten. Is oud nieuws. Het zijn onze eigen ogen en oren, die samen onze werkelijkheid, mogen zien en willen horen. Bewuste…

Klein meisje loopt de klas uit, verstopt zich op de gang. Na een ochtend vol gepest, ze is ontzettend bang. Zit altijd in haar eentje, wordt door niemand bijgestaan. Verwijt zichzelf de pesterijen die ze dagelijks moet doorstaan. Klein meisje aan haar tafel, voelt zich ontzettend dom.…

met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or not to go’ Mijn persoonlijke maximale opdracht is dan ook Te minimaliseren, te leren de eenvoud van het ‘goed’…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Wanneer ik je weer zie Bekend gezicht Door de straten verlicht En ik lichtjes in je ogen zie Schreeuw ik om hulp Een kleine angst Verborgen binnen in mij Om je zo gelukkig te zien Een heel klein beetje hoop, Van de tijden van weleer, wanneer je Zachtjes langs me heen sluipt Onze kleding van de regen druipt Of is het maar verdriet…

Hij zoekt zijn grenzen bakert taal in met waanzin verstikt het gedicht…

Daar zit je dan, helemaal alleen omdat de buitenwereld je niet mag. Daar zit je dan, op de koude straatrand er is niemand die naar je omkijkt. Daar zit je dan, Wachtend op een vriend die er voor je is op dit soort momenten. Daar zat je dan, door de wereld achtergelaten alleen, bang en verloren...…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Elke morgen staat ze op met een hoop verdriet, hoe kan het toch dat de buitenwereld dit niet ziet? Willen ze het niet zien of doe ze maar..? even vragen hoe het met iemand gaat is toch maar een klein gebaar. Drinken om de pijn te verzachten, zo komt ze in slaap tijdens haar eenzame nachten.…

alles Wij nog steeds aan elkaar toebehoren Het is jij die mij laat zien Dat ondanks mijn mindere kanten Ik jou nog steeds verdien Daarvoor wil ik je bedanken Het is alles om mij heen Dat mij doet verblijden Wetend dat jij alles bent voor mij En niemand dat ooit kan scheiden…

onder het harde, gevoelloze harnas het harnas van pijn en verdriet schuilt zich een persoonlijkheid die de buitenwereld niet ziet iedereen heeft zijn woorden al gezegd niemand denkt na over hoe het voelt maar het meisje onder haar harnas hoopt dat het niet zo wordt bedoeld ze vult haar pijn met eenzaamheid hopend dat ze niet alleen blijft…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament?…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

soms heel even bekruipt me het gevoel dat niemand snapt hoe ik me voel. voor de buitenwereld iemand die altijd loopt te stralen maar niemand ziet dat ik blijk te verdwalen, verdwalen in emoties,gevoelens van vreugde,gevoelens van verdriet. de vreugde laat ik zien maar het verdriet niet.…

We zoemen om elkaar heen we zijn veilig bij elkaar het is de geur van bloemen die ons kalm houdt en niet bang voor de buitenwereld we zijn veilig bij elkaar en hebben geen weet van kwaad. Even klopt alles.-…

Halo lechol shirayich Ani kinor Oh, er zijn er veel die jou bezingen Ik ben maar één van hen Toch wil ook ik mijn liefde tonen Aan jou met hart en stem Als ik je naam hoor ga ik stralen Oh, mooiste woonstad ooit Ik mag mijn rechterhand vergeten Maar jou vergeet ik nooit Jeruzalem oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt…

De heer Van Splunteren ziet zijn wereld heel klein. Zijn buitenwereld maakt angstig. Als een vrees verwekkend te groot plein. Waar de massa hem angst aanjaagt zonder mededogen. Hem van het plein afjaagt met grote ogen. De heer Van Splunteren ziet in de wereld klein kwaad. Zijn buitenwereld maakt angstig.…