Alle inzendingen over onwetend OR teleurgesteld OR verdrietig

En weer word je teleurgesteld is het opnieuw geen echte liefde weer iemand die je de rug toekeert en opnieuw jouw hartje griefde En weer kun je niet slapen spookt er vanalles door je hoofd terwijl het toch een sprookje leek en hij een terugkeer had beloofd En weer bleef je alleen achter overmand door intens verdriet smachtend naar dat…

jouw ogen zien de treurnis niet het verdriet en het rouwen van zovelen. De mens wil niet meer delen, jaagt slechts op eigen geluk, het kan hem niets meer schelen.…

Het gif gaat snel. Mijn lever kapot. Mijn neus licht open. Bloed met snot. Mijn hart slaat snel. Opeens niet meer. Ik lig in een kist. En ben er niet meer.…

Een zachte wind waait door de zinnen die ik lezen kan zonder het te weten, intens verdriet, eenzaamheid, liefde en geluk altijd zijn er zinnen die ik lees, zonder dat zij er staan.…

het is mij om het even of de dag een naam heeft alsof het minder schrijnt daardoor nee, dat je naar buiten kijkt een bordje op het aanrecht zet en denkt wat doet die duif daar dat dit gewoon ook op dezelfde dag gebeurt…

De inwoners van Onwetendheid. Ooit beseffend, wij zijn ook een volk. Vanaf dat moment gaat de poort open. Welkom in Realiteit.…

Op het moment ben ik wanhopig ik weet niet meer wat ik nu moet verder met mijn leven leven of gaan voor jou, heftig en zoet Het opgeven van mijn zekerheid laat mijn twijfel steeds bestaan maar steeds meer moet ik aan jou denken aan hoe het tussen ons zou gaan Je bent zo anders dan de anderen familie en vrienden om me heen maar je hebt…

In onwetend tasten en handelen trager nog dan immer voorheen probeert hij wegen te bewandelen en stoot zich aan dezelfde steen alleen het spel der ingewanden verteert het leven vol van pijn heeft hij in zijn lege handen een zoete drang tot zuinig zijn éénmaal nakend door de nacht eenzaam in zijn zaligheid omdat er niemand op hem wacht…

houdt van kleineren maar het kan hem niet deren hij moet immers nog zoveel leren…

Er zijn tijden Vraag mij niet wanneer Dan voelt het leven zwaar In die momenten Weet ik het niet meer Ben ik het fijne even kwijt Niet zo snel het antwoord klaar Twijfels in het heden en verleden Anders zo normaal normaal Onzeker over zekerheden Zaken die vanzelfsprekend leken Waar ik nu zomaar om maal Roepen zoveel vragen op Heb ik goed…

Er zijn mensen die zeggen "Wat ik NIET WEET, dat deert mij niet, gelukkig zijn de onwetenden". Laat U mij met de meeste nadruk verzekeren dat het enige op deze wereld dat U ooit kan schaden niet is, WAT U weet, maar wat U NIET WEET!…

op het kruispunt van gedachten hangen dromen in touwen de tijd ingaand als een klopgeest toegelaten in de zachte delen van onwetendheid op haar dooie gemak zeilend tussen duim en wijsvinger lonkend naar mijn geestgronden als voer voor mijn intellect…

Schaterlach, rode blos, piekerend haar lot. Gezagvoerder in chaos, humor en genot. Integer, warm en mooi, zwaarmoedig binnenin. In leven haar eigen prooi, nietsvermoedend niettemin.…

Ik kan er ook niks aan doen wie of wat ik ben geworden of zal zijn is de enige waarheid in hoofd, hart en ziel die ik ken en waarvoor ik alle dagen met mijn energie voor viel.…

verdriet, machteloos klein bevroren toch op zoek naar iemand die vasthoudt, vergeeft en ziet…

Ik zag je lopen Had mijn gedachten Zoals een ieder die dat zag Jouw stil verdriet Wie kon dat weten Toch steeds maar weer een nieuwe dag Een vlotte vraag Een simpel antwoord Het was een schreeuw recht uit het hart Een hart teleurgesteld en duister Jouw leven Boordevol met smart Je hebt mij zeker laten schrikken Met jouw keuze voor de dood…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Pak de wereld in je hand Pak de wereld in allebei je handen Pak zoveel als je pakken kunt Je zult gelukkig zijn Je zult blij zijn Maar je zult ook het verdriet gaan zien Wordt door deze niet teleurgesteld Want je zult het geluk gaan vinden Het is niet alleen maar blijdschap en vreugde, Nee, ook droevig momenten komen voorbij.…

Onwetend denkend mens gevangen in zichzelf vasthoudend aan verleden immens pijnlichaam geen vooruitgang neerslachtig verdriet, in geestelijkheid geen bestaan van tijd enkel geschapen door de mens.…

Nog zie ik ze in leven zijn, mijn vader en mijn moeder. Hij wist bijna alles. Zij wist bijna niets. Zo dachten zij. Hij was koppig. Zij alleen maar lief. Mijn vader en mijn moeder. Zij deden hun beste best, zoals ook ik probeer te doen. Mijn vader en mijn moeder. Zij stapten uit de tijd. Ik blijf koppig geloven. In ons aller eeuwigheid…

Dansende kasteelprinsessen ravotten feest’lijk door de straat onwetend hoe een psychopaat gruwelijk smachtte naar excessen Gretig, genadeloos gegrepen door handen met klauwende kracht sleurend als beesten in de nacht tot bevrediging van een begeren ‘Aux Armuriers’ tapt het verdriet van een verpauperende wijk onder een helsporende dijk…

Verdronken in schulden Verborgen in verdriet Muren die ons scheiden Kansen die je niet ziet Een andere taal Woorden die niks zeggen Slapen met de vragen Je hebt iets uit te leggen Blikken die doden Als een beeld voor buis Het onwetende Dit was ooit jouw huis Acceptaties op het verkeerde pad Acties bleven wachten Als sneeuw voor de…

Een boze belegger uit Dordt is teleurgesteld, zegt hij, in Fortis. Dat is niet zo gek nu, door dit echec de helft van zijn geld, denk ik, vort is……

ik ben teleurgesteld noch kwaad of pissig gebelgd evenmin ik ben witheet ziedend razend woedend ja WOEST ben ik jaha!…

Een eerste zonnestraal geeft het naderende voorjaar zijn eigen koude schaduw hij, die gewond, maar vol overgave los moest laten om daardoor toekomst te derven zag intens verdrietig kinderlijke woede verschijnen onwetend dat jaren later de eerste narcis vrolijk de laatste vorst weer uit de grond zou trekken…

Gewoon wat aan het leven, onwetend hoe dat moet. Wanneer doe je het goed? Gewoon wat aan het leven... De dood volgt op de voet. Geen aandacht eraan geven? Onwetend hoe dat moet, gewoon wat aan het leven.…

Een nieuwe generatie, onwetend van bezetting, kent de smart van oorlog niet, laat staan het grote verdriet. Vrijheid, we kunnen niet zonder. Voor velen gewoon, maar het is heel bijzonder.…

Eerst is er ‘onwetendheid’ dan is er het ‘weten’ maar na de ‘alwetendheid’ komt stilaan het ‘vergeten’. Wanneer ook ‘t niet meer weten in de vergetelheid is verdwenen weten we, dat waar ooit onwetendheid bestond alles nu vergeten is.…