Alle inzendingen over onwezenlijk

vage beelden scheren voorbij vrij van gevangenschap penseelstreken vertolken emoties die onoverbrugbaar lijken de wind huivert krult zich veilig geborgen in de schoot van de morgen…

Hoe onwezenlijk: door de bomen giert de wind maar zie de Sint niet.…

dan loop je met de kleine onwezenlijk door het park en zie je alle plekken die hij belangrijk vond, het ontdekken van telkens dezelfde dingen maar zij is bij me, ze is een troost en geeft me een gebaar van “ ik weet het “ terwijl ze snuffelt aan de tijdperk die voor hem was verlopen tijd versnelt en vertraagt, het is het gevoel dat je…

In deze houding wordt alles onwezenlijk. Onwezenlijk snel, in onwezenlijke haast: andermans armen en andermans romp schieten daarboven jagend voorbij. Als kogels. Als wolken. Als lijkenlucht. Zo vliegt de dag de tijd vooruit en is de slang het meest volwassen dier: rollend, kruipend, de huid verruilend. Dit denk ik, liggend op de deurmat.…

In deze houding wordt alles onwezenlijk. Onwezenlijk snel, in onwezenlijke haast: andermans armen en andermans romp schieten daarboven jagend voorbij. Als kogels. Als wolken. Als lijkenlucht. Zo vliegt de dag de tijd vooruit en is de slang het meest volwassen dier: rollend, kruipend, de huid verruilend.…

onwezenlijk stil jouw lichaam in deze witte ruimte je ziel vloog naar de nok van de hemel wuifde iemand haar uit?…

Vraag me af of ik Het allemaal nog volgen Kan - onwezenlijke, Onwerkelijke werkelijkheid, Mijn diepste gevoel zegt Dat ik het me allemaal Heb ingebeeld - mijn verstand Zegt dat het waar is, zichtbare Werkelijkheid die niets verheelt…

Onwezenlijk als een luchtspiegeling die zij aanschouwt. Van alle stoffelijkheid ontdaan stijgt zij uit boven ieder ding en gespeend van de wil, is alles om haar heen in rust, in vrede, is stil.…

Hier op de kruising van de gras- en duinweg begeeft mijn motor het. De bomen langs de wei dreigen mij te vermorzelen, adembenemend komen ze naderbij. Mijn geest lijkt van god los. Er gaat een lichtje aan, en nog één, en nog één. Plotseling zoef ik langs een hele rij. Soezend zacht. De laatste boom doet een stap opzij.…

Lege straten en pleinen, onwezenlijke stilte. Bij de eerste onweersbui begon de tijd weer te lopen. Vertrouwde geluiden markeerden de orde van de dag.…

Nedal je bent nooit geboren enkel in vrijheid van dromen onstaan jouw gestalte in pijn verloren nimmer uit mijn gedachten gegaan strijdlustig als jouw naam zal jij er altijd zijn in onwezenlijke tastbaarheid een eeuwig bestaan…

Mocht je me niet op je feestje uitnodigen ik zal aanwezig zijn. Ik zal er zijn in jouw speciale aandacht om me niet uit te nodigen en in de ongestelde vragen van je gasten in de vermoedens, de gissingen. Ik zal het gesprek sturen, want halverwege een zin die lastig op mij toeliep stokt iemand, ik ben het waar jullie overheen praten wat…

ze schreed haar nachten als spiralen in een ivoren stilte vibrerend in een ruimte die ze droeg als kleed in nachtelijke malen woelende kilte als onwezenlijk spugende zeeën vol scherven tot suizende namen kervend in haar oren in holle huizen…

Voor olifanten is me niets teveel Zij lokken me steeds weer naar de zoo ‘k Geniet van hun dagelijks ritueel De jungle krijg je hier cadeau Zij lokken me steeds weer naar de zoo Hier voel ik me onwezenlijk klein De jungle krijg je hier cadeau Al vind jij Artis geen festijn Hier voel ik me onwezenlijk klein ‘k Kan aan hun aandacht niet ontkomen…

Een fractie van seconde door herinneringen in verkeerde dimensie, verblind ben ik gevangen in een spiraal van onwezenlijkheid in een vreemde wervelwind van ontwortelde gedachten, en grijp naar logica die mijn denken met realiteit verbindt.…

we wisten het zeker: jij zou voor altijd duren tot die lege uitgestrekte dag en het onwezenlijk stil werd in onze straat het licht ebde weg je kindertijd was even smal als de doodskist waarin wij jouw broze lijfje zachtjes legden…

ik loop door de besmette weiden passeer de tuinen van onwil niets is bespreekbaar het is enkel maar ik die verder moet met de onbegrepen infectie van door anderen gekoesterde leugens dolzinnig word ik van deze onwezenlijke feiten de bevuilde woorden de valse beschuldigingen ik schreeuw (inwendig) zilver mij dan meeuw maar ze luistert…

Het onwezenlijke. Het onnoembare. Het gewetenloze. Het onmeetbare. Het onzichtbare. Het ongrijpbare. Het onhaalbare. Het grenzeloze. Het bandeloze. Het onzeglijke. Het normloze. Het ontelbare. Het oeverloze. Het zelveloze. Het zedeloze. Het radeloze. Het redeloze. Het peilloze. Het zinloze. Vrijheid. Het paradoxale.…

Waar moet ik zoeken in dit verwoeste land, in dit onwezenlijke tafereel. Maar ik zal zoeken. Ik zal onophoudelijk graven, scheppen en bloeden totdat ik je vind. En dan hou ik je vast. Dan zal ik je dragen zolang ik je dragen kan, mijn kind.…

voeten zijn verkeerd gelopen volgen plots een andere weg dan die uitgestippeld leek er heerst een kille stilte mist omsluit haar hart zoute tranen kussen de onwezenlijke waarheid die ze in haar schoot geworpen kreeg een zee van bloemen geurt zon baant zich een weg door het wolkendek hij omarmt haar…

Nooit heb ik gedacht aan de dood, zo ver en zo onwezenlijk.…

in de mantel van mededogen waar geluk zich voortbeweegt in speelgoed van eigen taal op aftandse zwenkwielen schoorvoetend stomend stuivend op de tast bijeen gedreven in straten van sprookjesdorpen waarin je vrijuit mag spelen daarin leef je op de plek waar je schuilt in onwezenlijk schreeuwen en kraaien in het pretpark van jouw…

de vingers knoestig zij schreeuwen naar de lucht spieren als gedraaide ijzeren balken hij roept met brakende mond het onwezenlijk gerucht terwijl gewone lieden rondom hem hene zwalken gepoot op het altaar van stenen blokken blijkt zijn hart al vroeg er uitgeschoten doorzeefd met kogels en licht hij staat verstijfd doch zie…

Nooit heb ik gedacht aan de dood, zo ver en zo onwezenlijk. Maar nu het einde haast geweven is aan de tijd die ging en ik hier sta met lege handen, met grijzend haar en zonder het beminnen van toen het jeugdig zong in eindeloze weiden.…

de wereld stuitert binnen angsten en een vaag gevoel onwezenlijk versnippert haar besef dat wat ik uit mijn ogen geef niet veel meer is, dan een dochter geven kan: verstand vervalt, slechts haar momenten tellen alles draait zich: bindt de muren rond wat tafels en een stoel maar- welke ooit van haar was- ziet ze niet ze ziet slechts…

Die ster blijft staan, als eindelijk eens iets echts in dit onwezenlijk verhaal. "Past jouw hand niet in de handschoen van dat niets?". "Is dit dan hoe het hoort?". Hun lot wordt last die niet meer weg wil gaan. Is toekomst iets?…

grillige verstarring van dansende beuken reikt naar de hemel een dreigende storm het bladergoud verdoft de geur van de herfst warrelt door het woud raast over de bodem de wolken sluiten en verdonkeren deze plek een veluws mysterie woelt in de razernij vannacht zal de legende in ‘t zilveren maanlicht nahuiveren door dit woud in een onwezenlijke…

Rituelen van weleer en hoe er errors sluipen in hun voorgeprogrammeerd teder dat dan kabbelt tot onwezenlijk wreed, naast alle andere begrippen, alfabetten rekensommen die men - vraag iets, vraag me alsjeblief iets - foutloos in een vingerknip.…

Een opgetogen gebaar; een wind harteloos stil Ik ben nu met jou klaar en doe weer wat ik wil Een onwezenlijk koel; een toorn in mijn hart Weg is ‘t liefdesgevoel pijn week uit mijn hart Een nacht vol kommer ligt nu niet meer klaar Ik vind je nòg stommer na al welhaast een jaar Een herinnering week als schaduw voor licht Toen die…

dag jongen ik wil je over jou vertellen en vandaag de jaren neerleggen in woorden en in wording, nog onwezenlijk vooruit we kunnen ook even terug naar twee mensen en mijn buik, naar mijn borsten en die avond dat ik de maan liet drijven en op een dag zou ik je schrijven over gewaden van de nacht over liefde en soms, een heel klein…