Alle inzendingen over onze OR namen

Die avond nam zij mijn hart bij de vijver en lispellende libellen raakten rivieren golvend bogen bomen eerbied streelde wind onze haren onze lijven wit en wild die avond nam zij mijn ziel bij de rivier begeerte van forellen aan oever van het water vlogen vreemde insecten die lonkten met honing en we liefden ons lustig…

Onze hulp is in de naam van de Heer Die hemel en aarde gemaakt heeft Die trouw houdt, steeds maar weer En ons het dagelijks voedsel geeft. Onze hulp is in de naam van de Heer Die niet laat varen het werk zijner handen Hij ziet in gunst op ieder van ons terneer Waar we ook zijn en waar we ooit belanden.…

naam op wanden o zo hoog en letterde je liefde op je mond jouw handen boetseerden mij als klei en eer de morgenstond haar vleugels spreidde waren onze zinnen voor eeuwig en één dag getekend in jouw lieve lach…

nog altijd mis ik hen zij die gescheiden werden van ons het waarom zou later pas duidelijk worden wij waanden ons veilig omringd door blauwhelmen snel namen we afscheid van hen van hen die niet met ons mee mochten onze Deda’s Tata’s onze sinovi onze geliefden we zagen ze nooit meer…

soms zie ik onze namen staan jouw naam boven die van mij volgens de wet van het alfabet er was een moment dat wij onafscheidelijk waren gebonden aan lichaamstaal en ideaal nu mijden wij elkaar om niet opnieuw uit elkaar te gaan wij komen hier slechts samen…

Wij spelen met letters De letters van het alfabet Bouwen met woorden Onze vleugels verstrengeld in elkaar Om de zon in haar naam Laat mij deel van je blijven Laat mij niet onvoltooid achter Bemin mij Laat mij drijven op de golven van je hart Dan zal ik je dragen Met het blauw van mijn naam.…

U noemt ons Uw naam als wij moeten gaan. O Vadertje vertel mij, zult U eeuwig bestaan En bent U misschien een eindeloos spiraal? Ons leven is maar kort , zeg gerust minimaal. Al hebben we zo veel mogelijk ons best gedaan. O, is ’t al zover? Een paar tellen nog, ik kom eraan.…

de nacht geeft alle ruimte om te piekeren niets kunnen we doen enkel onze handen vouwen je strijd is gestreden God heeft je naam geroepen…

En daar komt Komrij met een lieve reutel bij d’ingang van de gouden Hemelpoort Zijn adem stokt…daar staat… ’t is ongehoord Waarachtig Harry Mulisch met de sleutel 'Ik neem het over Harry,' kraakt hij bedaard 'Men hunkert naar Jouw Wederkomst op Aard'…

Ach mijn lieve lief als je soms iets vergeet dan is dat nog zo erg niet zolang je mijn naam nog weet Als je iets kwijt bent help ik het je vinden want de liefde zal blijven en ons eeuwig verbinden Vergeten verloren of kwijt we zijn nog altijd samen anderen merken het nog niet vergeten,maar nooit onze namen.…

schrijf ik onze namen in je zilveren manen…

Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

We houden onze hoofden koppig, kijken star en hullen ons in wierook. In onze handen klemmen we de draagbaar. Zo hard hielden we nooit , was iets ons meer. Geslagen verdragen we de leegte. Wij zijn geboren om mannen te zijn. Onze naam met zachte hand gegrift, met trots. We rechten onze ruggen : wij zijn zonen, moederwezen.…

Toen ik naar de hemel ging, heb ik, met 'n kosmisch kiezeltje, onze namen op de achterkant van de maan geschreven In de hoop dat jij het later, heel veel later, het zult lezen…

Waarom moet onze liefde nu al sterven zonder namen in een boom te kerven Nu zal onze liefde verdwijnen en nooit zal onze vlam meer schijnen. Pascaline, waarom ben je verdwenen wat heb ik gedaan dat ik dit verdien zo'n leegte in mijn hart in ruil voor liefde vanaf de start.…

lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or not to go’ Mijn persoonlijke maximale opdracht is dan ook Te minimaliseren, te…

In sneeuwwit zand schrijf ik je naam al weet ik dat de wind komt ik zal het schrijven eindeloos herhalen.…

Je naam ging mee naar huis.…

Uit mijn naam, worden vele gedachten verwerkelijkt, overladen met vrede, die nooit komt, met oorlogen en geweld, honger en frustraties, in ijdele hoop, door dure geschenken, ter compensatie, in dezelfde vertwijfeling, die ook volgend jaar, mijn naam misbruikt, kerstfeest...…

En toen heb je uiteindelijk je naam verklapt. Ik wilde hem duizendmaal fluisteren in je oren. Maar de zandloper heeft een ander lot beslist. Je was door hoger krachten uitverkoren. En bent alleen over de regenboog gestapt. Meer dan jij heb ik niemand ooit gemist. Zonder jou ben ik een radeloze wandelaar. Zonder jou ben ik verloren.…

Alle nieuwerwetse namen Van genieën, nieuwe en oude, Kwamen in die schedel samen. Iedre grote geest vertrouwde - Schijnt het - hem zijn diepste gronden En hij ijlt die te verkonden Met een mond als duizend monden. Hoe hij heet? Ik zeg u node Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…

Dat alles binnen de taal, Keelklank, eeuwenoude kwaal: Slechts één naam legt iets bloot De eeuwenoude roepnaam Dood.…

– Er worden namen genoemd: Wiersema, Blekemolen, Van Nek. De coureur – kromgebogen over zijn stuur tegen de wind – blijft een vraagteken achter een korte zin: de kopgroep ontsnapt uit het peloton dat in de regel het laatste woord heeft. In de verte haalt hij de leiders in.…

Een naam op steen als de hare drijft haar terug in tijd door dromen en visioenen in zinloze strijd zij hield zich groot verzorgde de zieken begroef ze nadien en vond zo ook haar zwarte dood…

ermee bedoel heb ze geschild van emoties ontdaan ze kijken me kaal aan zinnen hergroeperen werd een wanhopig allerlaatst proberen heb in armoe het werk weggedaan helaas bleef alles staan in het herlezen begon het langzaam vorm te krijgen te borrelen van onbekend leven dat ik niet kon geven heb het losgelaten zonder mijn naam…

En God, Wiens ogen ’t hart doorboren, Heeft nog een nieuwe naam bereid; En wie die naam heeft mogen horen, Geroepen tot de zaligheid.…

Alle nieuwerwetse namen Van genieën, nieuwe en oude, Kwamen in die schedel samen. Iedre grote geest vertrouwde - Schijnt het - hem zijn diepste gronden En hij ijlt die te verkonden Met een mond als duizend monden. Hoe hij heet? Ik zeg u node Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…

In de overlijdensadvertentie stond iets van terug naar de moederschoot het begin van jou uit het grote niets Herinnering blijft en de risico's je wist het wel, het ging altijd over anderen en het raakte jou Veel veranderd is er niet sindsdien de duivel schijt nog op de grote hoop zwakken door de dood het meest omhelsd Jouw naam op vergelend…

blaas ik stof uit mijn handpalm asse wordt het en tegen-licht kristallen vuur in mijn huid gegrift ik ben de zwart-bevlekte de brand-gemerkte vlucht in het verhaal van geheim en stilte…

Het feit dat bij de Britten de naam Jack Als populairste voornaam voor een jongen Inmiddels door Mohammed is verdrongen Vindt Wilders ongetwijfeld veel te gek. Dus komt hij binnenkort hier met een plan Dat men moet kiezen uit Piet, Kees of Jan.…