Alle inzendingen over onzichtbaarheid

wie vangt mijn tranen en kleurt ze in met hemelse tinten tinten die niet zichtbaar zijn met het blote oog alleen voor degene die werkelijk weet hoe donker het lijden smaakt…

Onzichtbaar gedicht Verschijnt in het licht Poëzie uit hogere hand Komt uit jou handen tot stand…

Ben je bang en onzeker binnen het witte krijt? verschuil je dan achter de tegenstander, en laat de bal gaan naar een ander. Dan krijg je vast geen uitbrander, en zo speel je een foutloze wedstrijd!…

In ochtendgrijsheid sluieren slierten mist langs dag nog onzichtbaar…

Ik ben onzichtbaar in het café, als een stoel – met een kop koffie.…

Ik voel me Ongehoord Onzichtbaar En klein Op momenten Dat ik Niet mezelf Kan Zijn…

ik keek naar haar lach daarin hoorde ik geluiden van dingen die ik helemaal niet zag raakte haar hand en volgde de lengte van vingers tot aan de eerste polsband las daar haar levenslijnen die in meervoud alle eindes onzichtbaar lieten verdwijnen…

Herfstbomen wuiven zwaarmoedig onder sombere wolkenkolossen je aarzelt nog in bewegen zelfs de stilte is vasthoudend maar even goed laat je me los tussen het zwijgen van antwoorden droom ik in verloren tijd zitten jaren onverwerkt verdriet dat weet je, heb je terug gelezen in historische boeken, laat je slapen wat ik moest vergeten…

Pijn is een bezit dat je pad kruiste je hebt het snel weggestopt en nu is het onzichtbaar onopgemerkt ondragelijk pijn heb je stiekem bij je het is niet van jou misschien behoort het aan de krantenjongen de caissière van de supermarkt de bakker maar het is niet van jou.…

Haar dat in mijn Ogen hangt Zicht vertroebeld Door nevelige lens Die zijn beste Tijd gehad heeft En ikzelf die Het niet meer ziet, Het, het leven, niet Meer ziet, en dreigt Op te lossen in De onzichtbaarheid Van het moment…

Wanneer ik Het aan wil raken Mijn handen zacht en koud Hoog in de wolken Diep in de zee Wanneer ik het in een doosje wil stoppen Om het altijd bij me te hebben Juist dan, Wanneer het gevangen zit Spat het uiteen En ben ik weer alleen…

Ik ben nu kapot maar zou zo graag bij je zijn, Het leven duurt al te kort en als wij bij elkaar zijn is het fijn, De tijd dat wij elkaar ontmoetten was eigenlijk te kort, Net als te weinig eten op je bord. Ik ben nu geen stoere jongen, Want ik heb zwarte longen, Door het leven wat ik lijd, Gevoerd door haat en strijd. De laatste dagen…

Onzichtbaar ontwaakt Ontwaakt in nevel onzichtbaar met een glimlach zingt het ochtendlied in getailleerd silhouet voor het geopende raam.…

Onzichtbaar bespiedt de duikboot boven hem de vijandige vloot. Sluipend door 't koraal volgt hij zijn rivaal tot hij plots een onzichtbare stoot.…

Onzichtbaar maar aanwezig laat ze alles dansen op het land Aan zee maakt ze rimpelingen in het zachte zand soms zwijgt ze en gaat ze even liggen onzichtbaar maar altijd aanwezig de wind aan zee en op het land…

hoor ik heb een onzichtbare buurman en een zichtbare de onzichtbare maakt geluiden lang wist ik niet waarmee die geluiden te maken hadden de zichtbare maakt geen geluiden ik zie hem werken en werken onder de lamp. ------------------------------------- uit: 'In plaats van alleen', 2003…

een meeuw in de wind dans met een onzichtbare maar wie leidt er toch…

Onzichtbaar rioolsysteem waakt over gezondheid…

gewichtloos warmen onzichtbare strelingen verlichtend de nacht…

Bijna onzichtbaar een ooievaar in de lucht die "tot ziens" kleppert.…

Hun plekjes gevonden onzichtbaar aan de wand tonen ze geen wonden alleen hun scherpe kant. Dankbaar voor mijn zorgen stralen ze keer op keer gemeen groetend...tot morgen dan treffen wij ons weer.…

moois uitgekomen gedeelde liefde voor het dichterswoord Zo veel gedichten gelezen van elkaar We kenden elkaar niet het is zo raar We leren elkaar kennen meer en meer Een goed gevoel, hopelijk over en weer Een gedichtensite zomaar op het internet Niet gezocht maar (toevallig) gevonden Daar is iets om vast te houden uitgegroeid wij zijn onzichtbaar…

Een wolf is als een huis waarin twee gaten gapen: een gat waar nooit een voordeur zat de holte van het keldergat. Door lege ramen kruipt klimop en wingerd binnen en neemt kamers in bezit. In kelders huist het ongewervelde en draait en draait zijn blinde cirkelgang. ------------------------- uit: 'Boze wolven', 2002.…

Verheug u in de nevel niet, Omdat uw oog die kan bemerken. De zuivre lucht, die niemand ziet, Ziedaar hetgeen uw kracht moet sterken, Niet wat zich zien en tasten doet: ’t On-zichtbre doet ons ’t meeste goed.…

Wat is het toch moeder dat ons zo bindt, u, mij en ons pasgeboren kind, dat u mijn weeën hebt vernomen op het moment dat uw kleinkind zou komen, u, toen de dokter zijn jas uittrok zo onrustig wakker schrok en vanuit uw eigen bed bij mij was in uw gebed? Zou het zo zijn bij moeder en kind dat de band met de Vader ons verbindt? Moeder…

Kan ik je ontmoeten groeten om te vertellen als je vleugels verbranden je gaat vervellen verhalen vertellen over diepte die diepte die jij ook ziet maar ook al klinkt het simpel ik ben een rimpel op die oude rivier maar mijn lichaam is nog maar net hier Kijk even verder als de rest zomaar een gezicht een gil bent u ik bedoel jij…

Plekken die alles doen om zich aan het zicht te onttrekken die zocht hij op - in schaduwen gedompeld van betekenis ontdaan. De huid van het gebruikte aan te raken, terloops en op zijn foto's na, vergeten. Deze bezem scheefgezakt en versleten met het huisvuil aan zijn voet. ------------------------ uit: 'Dwaalwegen', 2008.…

Zinnen, geef mij een mantel als een gulden vlies om mij heen, onzichtbare huid uit het verleden, de morgen lijkt eerder dan voorheen, zal hopen dat de nacht sneller valt.…

Hield niet van luchtaanvallen, van kleine onzichtbare dingen, een leven naast het tastbare, wat men meeneemt als men gaat.…

de joint strike fighter vloog hoog boven de wolken gans onzichtbaar voor de toeschouwers op de grond geheel onverwacht in brand…