Alle inzendingen over op papier

Een schouder van inkt, gedachten in gedichten, tranen op papier.…

Als ze in verdriet verdrinkt huilt ze haar tranen in inkt op het papier…

Papier heeft de tijd eeuwenlang opgeslagen houdt ons bij de les.…

Met stukjes papier steek ik kleine lichtjes aan -- in lezersharten.…

Drijvend in mijn bootje van papier heb ik geen gedachten... Morgen is nog zo ver weg…

Ik heb een writersblock Ik krijg geen letter op papier Opgesloten in mijn hok Met het raam op een kier Het papier blijft maagdelijk wit Het maakt niet uit hoe lang ik zit Zoekend naar een goed begin Die allereerste mooie zin Wie schrijft die blijft wordt wel gezegd En in mijn geval dus echt Ik blijf zitten op mijn stoel Wachtend op het…

Met het papier van dit gedicht Vang ik heel voorzichtig een traan vanaf mijn kin Precies op dood, het woord vervaagd Een grijze lijn van zoute inkt, zinkt door het papier Nu huil ik weer Want zelfs die lijn van inkt en smart Zelfs die lijn, die stopt…

Penetreer het papier Het inkt droogt zijn blauwe tranen Maar ze blijven zichtbaar Voor iedereen te aanschouwen die er oog voor heeft Deze manier van verwerken Doet menig mens verbazen Bewondering voelen Of gewoonweg haten De inkt kan door schrijvers’ tranen Het papier ook weer verlaten…

de pen streek neer zonder compassie inktzwart besmeurden dodelijk krullende letters het maagdelijke papier de schijnbloei van mooie woorden kon onwaarachtigheid echter niet verbloemen slechts de achterkant van het papier draagt het gelijk haar pen is uitgeschreven haar handen zwart en leeg…

Als woorden konden beschrijven wat ik voor je voel schreef ik ze op papier Als woorden duidelijk konden maken wat ik bedoel zat ik nu niet hier, Dan was ik nu bij jou om je te zeggen hoeveel ik van je hou, Maar dat durf ik nog steeds niet en dat, doet me veel verdriet Op papier durf ik alles wel te zeggen heel mijn gevoel open te leggen…

Waar zal ik mijn papieren eens verbergen? Waar vind ik 't groot papieren-paradijs? 'k Wil ook wel eens een anti-fiscusreis naar landen van fortuin en gouden bergen.…

blik, glas en papier, de natuur wordt weer vervuild door mensenhanden…

Letters op papier zijn soms pijlen naar het hart die de ziel raken.…

een gedachte denk ik en ik zie mezelf schrijven woorden op papier…

In rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

dromen van papier vouwen witte nachten tot een sierlijke zwaan…

in rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

Woorden ravenzwart gebroken wit het papier volmaakt gebonden…

pagadders schieten propjes papier naar mijn hoofd - ze raken mijn jeugd…

Het is rustig op de stoep De straten stromen stil Al het papieren geluid Wordt verscheurd, de wind Snippert langs mijn oren Ik wil alleen jouw gouden stem Smeltend over dat wat hoort De ramen roeien regels Die ik hoop niet te verstaan Het is rustig op het plein De geruisloze grachten En al het papieren geluid…

en ging aan de zijkant staan ik overspoelde je met dromen de echte dingen heb ik nooit gedaan jouw wereld is papier mijn voeten kreukelen je vouw mijn handen zijn te grof voor jou houd jouw papier ook van mijn hout…

Als ik er straks niet meer ben Er niet zal zijn voor jou Lees dan wat ik met pen en wat papier jou hier toevertrouw Niet dat ik niet kon zeggen hoezeer ik om je geef Niet dat ik met dit schrijven een ander beeld hier geef Niet dat ik jou op momenten van puur geluk nooit aanbad Maar dat het op papier staat En je later terug kunt lezen Dat…

ik schik en herschik wat ik schrijven moet op een stuk papier woorden karig als een schraperig geschilderd veld met stramme hand en stroeve pen binnen weerbarstige lijnen bangelijke woorden die rondjes draaien binnen perkjes van papier onrustig wacht ik op de taal die uit me zwermen zal en het luchtruim vindt…

Als de wereld van papier was, en de zee van inkt. Zou ik baden schrijven hoe lief ik je vind.…

De eerste liefde draagt vleugels van wit papier onbeschrijflijk teer…

Water en pigment juist geplaatst op het papier Zie... jij kijkt mij aan.…

Wat tranen op papier. Het droogt wel op, maar soms blijven er vlekken achter.…

Hoe ik je zomaar vind hier op het papier hoe je zwijgt en ik jou tussen haakjes zet ( ……… )…

gevouwen handen kalm om het papier waarmee je de pijn zacht omwikkelde…

twee lijnen en een lat een gom en een verfspat wit papier verfrommeld onbegrijpbaar schoon…