Alle inzendingen over opgelaten

Voelt u zich weleens opgelaten, Of wilt u daar liever niet over praten. Hangt u te bungelen in de lucht, Terwijl u ondertussen zucht: “Oh, wanneer wordt ik neergelaten “. Vaak moet je dan tactisch manoeuvreren, En niet meer bij, maar af te willen leren.…

stel ballonvaarders voelen zich opgelaten in een dennenboom…

moest ik doorstromen voelde me opgelaten zonder goed contact…

Inmiddels hebben de Amerikanen Uit voorzorg drie objecten neergehaald De ware toedracht is nog niet bepaald Wellicht zullen ze China gaan vermanen Kraakhelder of in nevelen gehuld Ze hebben nooit iets boven zich geduld…

afgewezen woorden afgewezen worden opgelaten, want de vernedering, onbegrip zwelgt zelf ken ik geen medelijden…

redeloos die opgelaten woorden dansend in de lucht ik zie ze dalen stijgen ontsnappen aan mijn zicht…

Als echter de gelukzaligheid verkeert is "verkeerd" ineens als een ballon opgelaten!…

Worden ze ontvreemd Voel je je ontheemd En vreselijk opgelaten. Want zonder nummerborden Ben je vogelvrij geworden!…

'n Ballonvaarder nabij Margraten Kreeg onlangs opeens in de gaten Dat hij zonder mand De lucht in ging want Hij voelde zich erg opgelaten…

Vandaag heb ik een balgstuw opgelaten Uit voorzorg zijn m'n keermuurdeuren dicht Hoogwaterschotten liet ik neer, allicht Mijn overloopgebieden zijn verlaten De stormwind die nu raast over het noorden Brengt ook nog een paar mooie nieuwe woorden.…

Ik hoop dat hij zich zó voelt: opgelaten…

Oosterse feestnacht, geluksballonnen zoeken de rijzende maan.…

Ieder begint ergens anders ik op ms de Caledonia uit nood studentenwoonboot met de prangende vraag van dat theezakje pickwick tea blend for one er was er daar maar één van Moederziel alleen met een godvergeten kopje en een vers vriendinnetje met zoveel stelletjes om water op te koken Zou ze iets proeven en merken wat zeggen en vertrekken…

Waan me soms even vrij als de wind om me heen wanneer je me laat vieren beperkt maar ook veilig want waar zou ik nu zijn als je me ineens losliet ergens verloren zwervend of doorgeprikt en leeg dus zweef ik aan je touwtje soms wat opgelaten maar meestal tevreden misschien zelfs blij…

Een luchtballon wordt opgelaten, geen mens heeft in de gaten hoe makkelijk het is een ander om de tuin te leiden. Als een adder in het gras, spuit venijn door onbreekbaar glas, de telefoonlijn is geduldig.…

ik droom je gedachten en lieve lach zij wiegen speels als een kind in licht en wind als een handvol ballonnen kleuren zij liefde en passie zonder opgelaten te zijn vieren zij vrijheid nemen de ruimte die wij hen geven in samen leven ik volg hun vlucht zucht verliefd als ik zie dat jij naast mij rust…

Als twijfel gaten vreet in de opgelaten luchtballon van het toekomstperspectief is de nacht alleen en lang met een vol hoofd in een koud lijf Verandering is altijd te ver weg vaak bij de ander meestal te bang ’t Gaat om de stap, de eerste stap om toekomst bereikbaar te maken dan is de koers pas weer vooruit het doel dichterbij dan eerder…

Hier wonen mensen in natte dozen en ik schreeuw niet ik voer geen actie voor een post in de begroting Ik voel me alleen net als de anderen in hun huis en schone kleren die al zoveel te doen hebben en opgelaten voorbijlopen met een vriendelijke groet die een gesprek afkapt voor het kan beginnen en die dit gauw vergeten voor het een…

Ik voel me vreselijk opgelaten. Wat ik heb onthouden is weinig, maar te banaal voor woorden. Vreselijk grote borsten had ze. Voelen durfde ik niet.…

opgelaten krantenman en briefschrijver geruststellend en beschermend leveren in vochtige warme zomervlucht kind gluurt voortdurend de post open zusje komt zo via mama’s buik langs het geboortekaartje afgeleverd in het moederhuis de vakantie is nu zelf op reis naar het spelen met het zusje met leuke poppenkleren en het verlegen wiegen…

Met rode konen van opgelatenheid. Beleefden vele generaties van kinderen hun eerste momenten van muzikale spontaniteit. Op woensdagmiddag of zaterdag klopte een kinderhart zonder zorgen. Begeleid door ouderen werd zo een kort moment van kindergeluk bij de muziek van een aapjesorkest in hun glazen kast verworven.…

had de paden geschoond stenen weggedragen ballonnen opgelaten voor het grote feest deuren stonden open tafels gedekt van heinde en verre zouden zij komen voor de bundel van mijn dromen maar in de ijzige wereld van toen sneeuwde het uren geen snelweg of trein bleef gespaard een kleine groep had de heenreis geklaard wij hebben samen…

Mede geïnspireerd op 'Opgelaten', het snelsonnet van Theo Danes... 'k Wil van uw tijd niet al te veel gaan roven Maar wat ze zagen aan de hemelboog Was niet meer dan het boze alziend oog De zegen komt toch immers steeds van boven Het was dus geen Pearl Harbour of Hawaii Maar projectielen zonder veel lawaai…

het van ons overnemen, mensen niet meer nodig zijn, wat valt er nog te praten onopgemerkt houdt het je in de gaten, vanuit de lucht gegrepen en bespied, het sluitende systeem dat alles ziet en registreert, je hele doen en laten verdreven is elk onbekend gebied geen uitvlucht meer, niet schuilen in het riet wij hebben de ballon zelf opgelaten…

verschuilen woorden die scherper snijden dan het lemmet in mijn hand In jouw stilte hoor ik het gonzen van gedachten onvoorwaardelijk onbegrepen In jouw stilte zie ik de leegte van de rimpelende poel van jouw oordeel In jouw stilte verscholen voel ik het onweer onophoudelijk razen door mijn eigen hart In jouw stilte zie ik opgelaten…

de woorden hingen nog in de lucht na een niet aflatende stroom op volle sterkte uitgesproken heftige emoties ik heb het laten gebeuren door haar niet aan te kijken of in te grijpen voelde mij niet aangesproken in dit verhaal het was als een vlieger die zichzelf bij windstil weer heeft opgelaten in vieren en stijgen…

Mijn stemming is opgelaten, want het dagelijkse leven wordt bijgelicht door de feestverlichting in de straten die reeds op het kerstfeest zijn gericht. De maanden gingen zoals ze gingen. Het volgend jaar klopt aan voor een nieuwe tijd. December bestem ik voor mijn herinneringen; waarin ik omzie zonder zwaarmoedigheid.…

een ballonnetje opgelaten losjes in de hand aan een dun touwtje glipte door mijn vingers om het vaster te omknellen met overleg te vieren naarmate wind of wat ook er aan trok terwijl het knotje afwikkelde sneden met elke ruk vezels in hunne afdruk hevige striemen tot diepe wrok toen een lichte bries opstak en onder zo maar een koutje…

trawanten in aaneengesloten rijen de keizer in hun midden wetende in ganzepas met de vaandeldragers in vol ornaat vanaf hun gouden bergen gunsten strooien die overbleven nadat de buit verdeeld is en zo in hun overmoed van rechtswegen voor klaasvaak spelen worden droomkastelen op vervuild drijfzand gebouwd en luchtbalonnen opgelaten…

De trawanten in aangesloten rijen de keizer in hun midden wetende in ganzepas met de vaandeldragers In vol ornaat vanaf gouden bergen gunsten strooiend die overblijven nadat de buit verdeeld is En zo in hun overmoed van rechtswege voor Klaas Vaak spelen worden droomkastelen op vervuild drijfzand gebouwd Luchtballonnen opgelaten…