Alle inzendingen over opgeven OR volhouden

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Niet uitstellen er voor gaan En je wens niet opgeven. Baan je baan.…

Ik werk ondanks de lockdown als een buffel, beloon mijzelf soms met een hapje truffel, zoek koesterwarmte in mijn winterduffel, dat voelt nog ietsiepietsie als een knuffel. Omhelzingen? Mark toont nog geen erbarmen. Wel mag u het idee alvast omarmen.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Het hoofd nog zwaar van de vele indrukken heb ik mij dit jaar voorgenomen om dat te gaan doen wat maar steeds niet wil lukken. Al weet ik niet hoe of dat goed moet komen. Zo probeer ik steevast elk jaar weer mijn mopperfrequentie te reduceren. En dat mislukt mij keer op keer. Maar goed, ik blijf hardnekkig proberen. En als het niet lukt,…

Of zijn jeugd nog leeft volgt hij ongemakken op tv het is een telspel dag in dag uit ellende oorlog: bom, dood! toch houden zij het vol niet alleen in slechte tijding om de haverklap een ander god, dat is me wat! deuren slaan, posten kreunen men zegt te vaak oké lebber hier, een lebber daar wat een gein, grote ellende…

De kou heeft hem verschroeid, maar hij, ontplooid, bleef aan de zomer trouw, open en strak, een eikje dat zijn blad behield, bruin en verdord, maar eetbaar bruin en leefbaar dor. --------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Zwevend van verlangen opzoek naar jou schoonheid als in een droom liefde als in goud gegoten Het harde proberen het volhouden is zo vermoeiend overal waar ik kom zoek ik je Als de mist optrekt zie ik je dan? gevoelens die ik haat en koester vond ik je maar……

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik wil je niet verliezen in een stad vol onbekenden in een doolhof van mensen ik wil je niet kwijt aan een vreemde onbekende aan een mysterieuze ander ik wil je niet opgeven ik wil ik wil enkel jou…

Als je in je leven Het op wil geven En je hebt een sterk verlangen Om je oren te laten hangen, Ga je dan ergens bij opgeven. Want het leven Is vaak overgeven.…

Die ijskoude hand hield de luchtweg in zijn greep door zout water overmand lag ze laveloos op de valreep Geketend door de zwaartekracht Het onvermogen tot bewegen Brand als het hellevuur van de hogere macht Vormt littekens voor het leven Zie daar, voor het oog zo klein de resultaten van het rouwproces Gewist in het uur van de maneschijn…

Eerder moest ik weer voor een endoscopie De 12de maart voor een echoabdomen Om vervolgens de 14de uitslag te ervaren Ziekenhuis, zowel mijn vriend als vijand, want Ongeneeslijk ziek betekent treurnis alom Zonder schroom, maar met verdriet wachtend op Het Einde In 2015, nog 15 tot 20 jaar. In de mij Resterende tijd, moet en wil ik nog ontzettend…

Mijn gevoel Onbekrast maar toch zo verloren Glans is helder nieuw Roest schraapt ‘t weg Belangrijke dingen een risico geworden Geen uitgang geen weg Wachten wat ’t lot mij zal brengen Volhouden tot we zijn uitgestreden Afgesloten einde…

Volhouden aan je idealen. Niet wijken voor een kleine douw. Bij het pad dat je gaat bewandelen komen al die dingen op je rug. Maar met wilskracht en wat kleuren vind je altijd weer de weg terug.…

Zo als je diep van binnen weet er is iets waar je voor leeft De reden waarom je nooit opgeeft Het leven is een strijd die elk mens lijdt, elk mens zijn eigen strijd Vecht en uiteindelijk word je bevrijd Alleen de sterken zullen overleven De zwakken zullen opgeven Maar jij zult je strijd leveren Jij mag nooit opgeven Je hebt een rede om…

stap voor stap leerde ik mijn eigen weg volhoudend verder te gaan. letter na letter leerde ik het codewoord spellen om in volle vrijheid te kunnen kiezen voor mijn tegendraads bestaan. van jaar tot jaar mocht en kon ik zo uitgroeien tot iemand die voor zijn vaderland meer deed dan zwaaien met een tricolore vaan.…

Er zit een zware neger op mijn schouder Met dikke lippen en zo zwart als roet Die neger roept: ‘Hé man.. ik zit hier goed’ Ik word in een paar maanden eeuwen ouder En ieder jaar zo rondom Sinterklaas Fluistert hij in mijn oor: ‘Volhouden baas’…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

noemde men mij vroeger een kilometervreter vandaag heb ik halverwege moeten opgeven omkeren naar wat was ging niet meer heb dan maar stilzittend met herinneringen naar de toekomst gekeken waar ik met steunstok voor houvast op de tast zal verdergaan…

Wat als mijn verhaal al een einde heeft maar geen begin Heeft het leven dan wel zin Zou ik dan voor het onmogelijke strijden Of juist alles gaan mijden Opgeven staat gelukkig niet in mijn woordenboek Dus ga ik zelf naar mijn begin opzoek…

Al haalde Sam Pormes eertijds zijn bul In Jemen na een terroristentraining Toch heeft hij tegenwoordig naar mijn mening Van nieuwe strijdmethoden geen benul En dus dient hem te worden aanbevolen Dat hij zich weer vakkundig bij laat scholen.…

Jij blijft in mijn gedachten, Ik weet niet hoe je het doet, Ik moet niet op jou wachten, Maar weet niet wat ik anders moet. Telkens geef je mij weer hoop, Na zo'n liefde volle zoen, En als ik dan weer naast je loop, Dan denk ik terug aan toen. Het is nooit wat geworden tussen ons, En dat zal ook niet meer komen, Ook al hoop ik daar nog…

Als de avond is gevallen En de zon is heengegaan Denk ik na over de dingen Die ik tóch weer heb gedaan Steeds worden het er minder En mijn hart doet langzaam pijn Hoelang zal het nu nog duren Dat ik hulpeloos zal zijn Eerst mijn handen, werd wat lastig Toen mijn benen alle twee Kreeg een rolstoel en wat dingen En ik deed weer even mee…

Je ogen Een doorgrondelijke blik op mij gericht Verbondenheid Gevend, vragend om vertrouwen Alleen de liefde In stilte de handreiking Vragend, neem me mee Doe het voorzichtig maar neem me mee Mijn aanraking Jou ontvanging in vertrouwen Je wil dat ik je meeneem Voorzichtig maar stop niet…

Maar waarom opgeven als je door kunt gaan? Waarom stoppen met geloven als er nog hoop is? Sta op en ga door. Geloof in jezelf en ga er voor.…

Een moeilijke keuze uit het leven: vechten of opgeven?…