8099 resultaten.
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
Wit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 467 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 100 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
" IJsberen "
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 303 De dag ijsbeert in de regen,
marcheert over een druilerig perron
op een ver en lege horizon gericht
gedachten boemelen naar een bleke zon
de passagiers tot niets verplicht
stramme ijzers smelten samen
tot slechts een optisch bedrog
in synergie een plan te beramen
met losse eindjes in hun zog
de teugels strak in toom
in trage cadans verdwijnt…
De Hemel schreef een sprookje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 784 Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert
zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht
vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen
en een manke tortelduif
Het woekert, het wordt later
dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s
tegen de gevels ketst
Zijn kraag bedekt zijn aangezicht
Zijn handen vouwen stevig het auto…
De windstilte.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 786 Het windstille gedeelte
van waar jij eens stond
tussen de duinen
midden in het zand
daar is
waar onze liefde
een einde vond
Het windstille gedeelte
van de natuur zo mooi en blauw
vertelt mij dat het over is
het spijt mij
ik hou niet meer
van jou
Door de stilte van de wind
die je niet hoort door je
tranen
wil je zeggen dat je blijft…
Als de dag overgaat in de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 318 De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde
het avondrood toont zich in al haar rode glorie
de dag ging snel, zoals elke dag
de avond is korter, maar dat ie tie altijd.
De zon aan de ene, de maan aan de and're kant
ze knipogen naar elkander
zodra de zon met haar mooie rood is verdwenen
zien we een heldere lucht, waar sterren verschenen.…
acrazedoenimacrabra!
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 420 sater
gij klein gespuis, al baadt gij nog
in superlicht, leiden elfjes u, maangebogen
onder poorten nog zo hoge
ik zal u stelen op mijn bezem
gij zult schreeuwen en sterven
mijn vloek zal u bederven
niets kan u nog redden
leg u alvast klaar in uwe doosbedde
getekend: De Windeheks
*Morgenavond is het volle maan en daarbij optisch…
Wit, wit en nog eens wit...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 4.823 Hoe wit die sneeuw
die dwarrelt langs de wegen,
die sneeuw die smetteloos
de daken wil versieren,
die sneeuw die stil,
behoedzaam alles dekt:
de mensen, planten en de dieren,
Niets is hier nog bevlekt,
alleen het wit mag blijven
al is het maar heel even,
dit leven
in al zijn onschuld
hier en nu.…
Verdraagzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 We leven met elkaar hier, in dit landje.
Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig.
Ons eigen eilandje,
omheind en afgebakend, als was het heilig.
Toch kruisen zich onze wegen,
als we onze veiligheid verlaten gaan.
We komen steeds elkaar weer tegen,
als we buiten onze grensjes gaan.
Dan gaan we vergelijken,
argwanend zien we elkaar…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 47 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
Wit op Wit
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.349 tijd
waarmee uw diepste wordt beschenen
Maar het is toch wit-op-wit - zei ik
en draaide me opzij
maar de man die het mij zei
leek met mijn laatste woord verdwenen
In verbazing bleef ik achter
met dit ene schilderij
dat mijn verbijstering trotseerde
witte veertjes had gerezen
en ik dacht er aan de man
aan wat hij zei - wie hij kon wezen…
Goed teken ( J. )
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 261 Vanuit de donkerte
straalt het Licht je tegemoet
vanuit de stilte
komt de mooiste muziek
je ten gehore
vanuit het stille hart
komt de zoete liefde
vanuit onwetendheid
bereikte mij elk inzicht
vanuit de verlatenheid
kwam ik jou tegen
jij, die me dit alles gaf
jij, Ster aan de Hemel,
die mij de juiste weg wijst.…
Grenzen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Hekken en poorten
de grensbewaking op scherp
leve de vrijheid…