Alle inzendingen over oud OR jeugd OR glans

had zij thans Jaren van vergeefs verwerken liepen af Nog steeds miste haar leven elke glans; zijn vrijheid betekende voor haar, straf Haar jeugd werd haar bruut ontnomen vijftien geleden..door een smerige vent Nog steeds teisteren haar boze dromen waarin zij wèl…op tijd was weggerend…

hij bereikte de diepste bodem in de jungle in alles wat het einde in zich draagt kiemt een nieuw begin de stille maan was getuige van de glans van zijn ziel…

Alles wat leeft kan glans geven. Bij dingen duurt dat altijd maar even. Een mensenhart dat voor jou klopt, geeft de glans die nooit meer stopt.…

Zij is met de glans die haar omgeeft, voor mij een ster in schittering. Naast haar verbleekt de mooiste roos, dat zij nog lang en gelukkig leeft, naast de man, die zij ooit zelf verkoos.…

nu dat dit kindje dan geboren is bellen losgebarsten zijn in - wat men noemt – de stille nacht sta ik mij het wachten toe een straffe wind slechts in de rug maar niet als steun of zacht de dreun komt achteraf- zeggen ze nou ja – wellicht - richt alles op zo’n laatste dag zich tot de weerschijn van het vuur dat werkt in mijn gezicht…

Het graf ligt voor mij open maar ik trek mij dat niet aan ik loop er gewoon niet langs voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten mijn leven vieren blij dat ik er zijn mag in een bootje de oceaan op varen de wereld verkennen hij is zoveel groter dan de achtertuin laat ik het glas nu heffen op een leven zo kansrijk en op een gaan even…

in dit rode vulkaanlandschap op de diepste bodem in het leegste landschap de genadeloze hitte wezenloze stilte alleen maar vlakte en in de verre verte bergtoppen deze genadeloze ruimte zo diep zo leeg zij bood hem een nieuw begin de stille maan was getuige van de glans van zijn ziel…

- Zie mij niet aan, ik ben zó oud geworden! - 't Is heimwee, heimwee dat u kwelt, 't Is heimwee naar uw jeugd en ge snelt De drempel over om uw verdriet Te vergeten, maar 't leed vergeet u niet.…

Hij is zijn wilde haren kwijt en loopt weer in de pas. Hij ziet er netjes uit nu, en niet meer in die spijkerbroek maar keurig: jasje, das. Hij leek wel zelfverzekerd, vol met grappen, origineel En nu dan jaren later herken ik niet meer veel Was hij niet steeds meer meegegaan met club en klasgenoten, en tactisch, zich langzaam aangepast…

bomen en nimphen moeder natuur verbeeldt traag de ruwere vorm oude schors buigt rond stammen gevoed door de bron der jeugd…

Wat beloofd werd in mijn jeugd wilde niet rijpen in mijn dromen. Loslaten werd een losser samengaan, berusten werd een deugd voor een bestendiger bestaan. Al wat is verwoord hervond z'n glans, een literair slotakkoord als laatste krans.…

de schoen voorbij in de verlaten stad benen de weg met gepaste tred het water stroomt de gedachten voort vloeibaar als sneeuw voor de zon de bomen staan gesteend bijeen het oude schoolgebouw, vervallen de jeugd fietst slingerend voorbij ja voorbij is mijn jeugd, de brug aan beide kanten gevuld met jongens, jonge mannnen van toen de oude…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het is donker en koud de avonden worden sneller oud weer meer rimpels in de tijd voor je het weet glij je de hemel in tenminste als je hebt gedeugd onderwijl lacht je jeugd je uit.…

Onze kinderen en ook wij, we waren immers ook ooit eens "de jeugd van tegenwoordig"? Baldadigheid is niet alleen van nú, die is al zo oud als Methusalem en ja, de grénzen worden verlegd, maar zeg nou eerlijk, is daarom de jeugd van tegenwoordig, slécht?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Een oud huis vol vergeeld papier geschreven herinnering grijze kamers pijnlijk gefluister lege kasten stil geween Een oud huis vol harde woorden een gestolen jeugd boeken worden steeds herbeleefd Is dit nou later ?…

De vraag bleef hangen in de schemering die het ouderhuis opslorpte, de vallei toedekte, aan de rivier van mijn jeugd haar glans ontnam. De duisternis viel snel op deze donkere dag voor Kerstmis.…

Nog genietend van de stroom van zinnen, wat glans gaf aan een verlaten jeugd, de rinse smaak van dromen in de zachte regen met de geur van krijt. Gelukzaligheid gezeteld in de weke delen van het vruchtvlees hem gekweld, vervalt tot brede stromen, er valt een knipoog uit het paradijs en wordt bij de toekomst opgeteld.…

Word ik nu al met mijn zesendertig Een echte verbitterde oude lul? Die niets meer begrijpt van dat jonge spul Of is de jeugd gewoon zielsgelukkig? Zich van ramen in de trein niet bewust Een treinreis lang op hun scherm gefocust…

Die in zijn jeugd Het pad der deugd Heeft ingeslagen, En 't goede doet, Wacht welgemoed Zijne oude dagen. Maar die zijn tijd Onnut verslijt, Zijn frisse krachten Der zonde geeft, Moet afgeleefd, Verdriet verwachten Laat dan, o jeugd!…

´t Is kennelijk hun stiel Waar is de tijd dat ouden en bedaagden Omtrent de jéugd van tegenwoordig klaagden?…

je schoot in beeld mijn kogels hadden nog de oude glans van roodgekoperd jij was het wild waar ik op jaagde vertraagde want je was me veel te lief in aanslag kijk je om met ogen nooit bedrogen jij gaat naar vrijheid ik keer weer spoorslags om…

Een oude oma kweekt haar hennepplanten Getergde opa schiet op zijn PC De rechters zitten hier terdege mee Wat moet je met die ouwe bajesklanten? Niet jeugd maar ouderdom gaat naar de kloten: Bejaarden sufgeblowd en aangeschoten…

de jaren weten dat de jonge wijnstok meer druiven draagt en betere als hij ouder wordt dat jeugd roes is zonder wijn en ouderdom wijn zonder roes de jaren weten dat ouderen jeugd kenden maar jeugd geen ouderdom dat zorg om prille blik slechts nieuwe rimpels geeft de jaren weten dat je zo jong bent als jij je voelt dat je eerst oud bent…

Bokkig maar met volle teugen geniet de oude op de haverkist van zijn gebutst geheugen beziet de jeugd die van hem is gegrist. Al dat jonge blad dat hij eens met welbehagen at en blatend heeft beleden: Wat lijkt het kort geleden! Hij gaapt en pist de poten wijd neemt voor de grap een hap van eigen sap. Of is dat uit oude bokken nijd?…

We kennen de toekomst van onze jeugd ze geloven ons niet, we zijn oude wijven zij gaan de wereld in 't gareel krijgen de jeugdige overmoed doet mij deugd Jeugd die positief gevoel genereert investeert in zijn toekomst-dromen van de toekomst zal het goede komen door hebzucht en eerzucht gemotiveerd Zo werkt 't sinds begin der mensheid vertrouwen…

Dit is geen droom; Ik loop onder de Oude kastanjes van Mijn jeugd, die mij Als kleuter zagen Dartelen langs hun Zwierige witte kelken, Het kind dat zijn Ogen uitkeek bij Het zien van zoveel moois, Zij die oud werden in mijn Volwassenheid zien me Mij na vijftig jaar terug Als stramme oude man Die ondanks het moeilijk Voortbewegen…