Alle inzendingen over oude gewoontes

in het aloude Mokum vonden zij na pogroms een wijkplaats aloude zeden en gewoontes leefden voort in tijdsspan tussen leven en dood bruiloften waren uitbundig na de huwelijkssluiting vertrapte de bruidegom een glas de brute laars van haat vermorzelde miljoenen levens toen, maar ook nu N.a.v schilderijen door Mels Sluyser…

verdwaalde zielen dwarrelen om mij heen verdrongen zinnen dompelen onder in verdriet verwrongen gezichten weerkaatsen in mijn geest vergeten geliefden wentelen zich om in mijn hoofd verwenste gedachten gebeiteld in steen verbloemde gewoontes gedijen in wat je ziet verlate excuses verlangen nog het meest verzonnen epistels verjagen…

ik blijf hoopvol gestemd en sla mijn kreten bewust in voorbije dagen is mijn wolk blijven hangen na versnelling volgt korte gewichtloosheid dat past bij stukjes kaas en late avonden laten we geleidelijk in gewoontes terugvallen daartoe zijn onze riemen reeds vastgemaakt kom, blijf gewoon dezelfde voordat alles wijzigt…

castraten hoog zong hemel nog de zuiverste tonen van het onschuldigenlied terwijl witte rook de lading dekte van het zeker debet zijn aan openbaring van pijn daar waar lust en gewoontes regeerden overlevering niets nieuws accepteerde waren ze in shock hun heilzame leven vol intriges en uitspattingen is op de schop gegaan evenals…

Geluk zit in vaste gewoontes Zegt de klinisch psycholoog - Rot in het vak die waakt over Menselijke kwetsbaarheid - Hoe anders is het voor Marja Die vaak niet weet hoe ze Met onverwachte schuivers in Het menselijk leven om moet gaan - Als kind al kwetsbaar geworden Door een grillige moeder die Aan een verstoorde stemming leed En…

Ik beadem droef de stilte op jouw graf met de hortensia die blijft zwijgen over regen door mijn vrienden onherkenbaar loop ik langs oeverloze gewoontes van de rivier met haar onstuimigheid licht met ongekende duisternis passeer je in de schaduw vol empathie voor het leven in geestelijke ruimte alsof afstand naar werkelijkheid bestaat…

De zoutige substanties Botsen met de zuiverheid van Gewoontes en tradities, Laten mij geen keus. Heil meen ik te zoeken In je onbewogen blik, Spreek ik moedwillig aan De fiere achterkant van je keel Hoop op een geruststellend woord Een aanmoedigend gebaar Dat mijn maag tot kalmte maant. Maar toch: deze ziekte valt niet te genezen.…

wij kenden als kind elkaar vreemde eigenschappen toe gedragingen en gewoontes die wij niet begrepen die niet in ons patroon pasten wel in bijnamen die de speelse karakteristieken bondig hadden samengevat herkenbaarheid was nooit op persoonlijke titel maar werd vaak gedragen door meerderen uit de groep zij representeerden…

Een rustige dag plotse wind raakt het water reflectie rimpelt Tel grijze haren hier en daar een glans of gloed jong van geest, nog steeds…

met handenvol regen gaf ik jou de zegen na jij draaide je om en ving een opkomende zon ieder zijns weeg nog steeds wappert de lach als vrijheidsvlag voorzichtig rol ik de rode draad van verbondenheid uit stuur jou gedachten wensen en dromen om toch even bij je te zijn reken af met gebroken structuren gewoontes die te…

De bomen, de wind, het spelende kind Niets is meer als voorheen En dat begrijpen wij alleen Alles is anders Ik, jij, jullie, wij en zij Ja eigenlijk iedereen En dat begrijpen wij alleen Alles is anders Je gewoontes, je spontaniteit Je ritme.…

haar zachte licht rond alles, dat verduisterd lijkt binnen prijkt een boom er hangen engelen in, verscholen tussen goud en witte winterbeelden proef de weelde van vandaag: de boom beschermt een Kind, een vrouw en steunt haar stoere man ik voel verlangen naar jouw naam haar klank verkleurt mijn lach in meer dan enkel zonneschijn en de gewoontes…

had ik al gezegd dat ik jou mis in de zwaartekracht waar liefde onmiskenbaar geketend is aan macht en duiventillen wit uitslaan door stront wat men zo veracht ik kan niet houden van, want telkens als mijn node jou hoereert spreekt mijn gestoelte in onrust, sneeuwt het loze beloftes en drijft de nacht op verachtelijke gewoontes draverijen…

intens raakten vingers en handen elkaar sprongen vonkjes over van huid op huid en in bewegen golfden statische elektra in laden en ontladen blikken kruisten hun boodschappen in frequentieloos wit licht uit een jeugdig gezicht met een diepte van vele generaties tijd en ervaring in tal van gewoontes zonder groeven van ellende…

. ---------------------------------------------------------------------- 20000 mensen sterven te vroeg door verkeerde gewoontes volgens het laatste nieuws ven het rijksinstituut voor de volksgezondheid.…

ik hoor de vroege vogels weer schrijf letters neer in een sprankelend verband was gestrand op een tijdloze kust die de altijd rollende golven met eeuwigheid sust diep verankerd in het zuigend zand van licht autistische gewoontes bij een perspectiefloos land hun gezang doorbreekt het treurend afzien op de dagen die veel lasten…

Toch kennen wij elkaars gewoontes, staan klaar om elkander direct de helpende hand te bieden. Jij en Ik zijn buren en daarnaast goede vrienden, eerlijkheid, vertrouwen en loyaliteit staan voorop. Ik die altijd alles wilt weten, jij die mij de antwoorden geeft. Wij doen het nog niet zo slecht, Jij en ik.…

wandelen en zwerven in bossen en parken gewoontes gaan sterven gezond voor dit varken mijn zinnen verzetten in de pure natuur jij zult niet beletten mijn eigen dressuur het gif moet verdwijnen uit botten en vlees de zon moet weer schijnen voor Jan Zonder Vrees ik zoek bloemen en kruiden vermengd met wat water het goud van deze tuinen…

niets meer om te blijven Nog minder, minder om te gaan Vastgeroest in gewoontes Langzaam rottend in een nevel vol eentonigheid, vlucht mijn lichaam, voor de ijzige wind van verveling Mijn geest. mijn geest kan niet vluchten. Blijven,altijd blijven Want er is niets, om naar te gaan Alleen als ik mijn ogen sluit…

er was geen waas of een aura met vreemd licht ik was compleet de wereld kwijt in een demasqué van gewoontes keek ik om me heen voelde geen empathie in tal van blikvangers ze zeiden me niets ook de verschillen in vorm en grote kon ik niet duiden omdat alles bewoog leek te ademen als organisch geheel zonder verplaatsen maar wel…

ik breek er even tussenuit ga alle gewoontes vergeten vooral het dwingend geweten een ver en zonnig land mijn dromen bij de hand sprookjesachtig etaleren zij hun mogelijkheden de keuze is aan mij maar ik wik en weeg kan niet tot daden komen consequenties vormen onderstromen die mij voeren naar de werkelijkheid ik wil drukte en geen…

Deze tocht door de duisternacht voert langs vreemde gewoontes mijn voetafdrukken mijden het woordenballet, dat je voor me uitlegt alsof mijn wichelroede niet deugt in deze danszalen van vreugde is de liefde slechts een schaduw die met je mee danst op de muziek van schimmen die trommelen voor vrede omdat de dood nog ver weg lijkt en soms…

evenaren hij zaaide angst en moordde voor de lol de zwarte kerkers zaten overvol met door zijn beul bewerkte martelaren maar toen ik laatst die beelden van hem zag vermoeide ogen, rimpels en gebogen vernederd door een bitter hoongelach verscheen een vreemd gevoel van mededogen was dit nou die moordlustige tiran ik zag alleen een broze oude…

jij, zoals je daar staat zo nonchalant misschien stond je anders als je wist dat er iemand naar je keek, ik.…

pijnscheuten schieten door me heen rimpels wanneer ga ik heen? ik wil niet meer wachten ik ben het zat kwijt al mijn krachten weer een kou gevat het zicht wordt slecht mijn handen trillen ik wil geen gevecht dood zou ik willen…

Zachte stappen in de verse sneeuw, oudjaar lijkt al weer zo lang geleden. Ik kijk door het raam en geeuw, er is sindsdien al veel tijd vergleden. Goede voornemens, heb ik die? Ik zou het echt niet weten. Ach, ik neem dat niet zo nauw, zie ik ben nu ook tevreden. Mocht ik toch nog wat willen wensen, dan alleen nog liefde en geluk, maar…

ouden van dagen circuleren in de lift de winter buiten…

Als je later oud bent en gerimpeld blijf je nóg de mooiste voor mij Zal ik nog net zoveel van je houden als ik zo vaak al tegen je zei Schoonheid zit immers van binnen en is niet aan leeftijd gerelateerd En dat is wat ik zo aan jou vanaf het begin heb gewaardeerd Dus kijk je later in de spiegel denk dan maar gewoon hieraan Het aantal rimpeltjes…

handen met bruine spikkels gevouwen in een gebloemde schoot de pop ligt op tafel het leven achter gesloten ogen aan de binnenkant de wereld achter dichte deuren aan de buitenkant…

Weer is het winter en we beseffen eindelijk de onontkoombaarheid van het sterven. Naarstig zoeken we als kinderen met ademloze ogen naar halmen, sneeuwklokjes. We weten niet of er een lente voor ons ligt en lopen hand in hand het bospad af.…