Alle inzendingen over ouderdom OR huisgezin OR hout

Het hout is hard de klink verroest mijn haar verward in mij kookt het woest De sleutel verdwenen ik kan duwen wat ik wil mijn ogen wenen in mij is het stil Krakende scharnieren en dubbele glazen ik zeg gedag tegen mieren niets kan me meer verbazen Een nieuw geschilderd kozijn walmen verse verfgeur alleen op een groot plein ik sta…

Met ons hout Gaat het vaak fout. In het productiebos Gaan de kettingzagen los Op zoek naar goud. Als je maar van hout houd.…

Je gaat met sprongen achteruit, een week, soms zelfs wel twee, daar waar je vroeger altijd kletste, druk bezig was met, ja, waarmee, kun je het nu voor elkaar krijgen helemaal niets te doen, gewoon stil om je heen kijken, wel even wat anders, dan vroeger, dan toen. Dit grote verschil is wat me zo benauwt 't is zo'n schril contrast, ik…

Zij wordt dement, beiden worden oud, om haar tóch nog bij 't gesprek te betrekken, stelt men haar een simpele vraag, waarop manlief bromt, stel haar toch niet zoveel vrágen vandaag! Hij kan 't niet verkroppen, de dementie van zijn vrouw, maar jee, wie kan dat wél? De kinderen worden ouders van hun eigen ouders, als ze teruggaan…

mijn oude opa met zijn fel rode brommer haalt hij de lente…

Het heden met een verleden Een toekomstbeeld zonder kanalen Een auteur zo belezen Bladerend door hoofdstukken zonder te verdwalen Het levensverhaal niet ingebonden Alleen het voorwoord en slot geschreven De rust gevonden Hopend dat iemand het gaat lezen…

Lopend over de naad waar schim en kille siddering samenkomen krijsen de zilvermeeuwen langs de kim pikken de echo’s van de dromen terwijl afgebladderde lokeenden en drenkelingen de zee uit worden geduwd en de laatste waarheden tevergeefs beademd worden Mompelend schopt de oude man het wrakhout voor zich uit een lege fles met een verlaten…

gakkende ganzen op de laatste weg naar huis van verre een roep!…

er zit een oude man op een bank in het park hij kijkt rond hij ziet jeugd heel veel jeugd jeugd, dat was hij eens ook hij zong, sprong en genoot van die zekere onbezorgdheid die jeugd heette maar nu… telt hij niet meer mee hij is immers oud zijn wilde haren kwijt droevig is zijn blik hij denkt: waarom wordt men eigenlijk…

Een man oud en stram, dacht dat ie nooit aan de overkant kwam. De jochies langslopend in volle draf, dachten oh god die leeftijd wat een straf. Maar oud als ie was en geen haast iets te halen, dacht de man goh wat zullen die jochies van al dat gehaast balen.…

Seizoenen die ongemerkt in elkaar overglijden wij kunnen ons niet meer voorbereiden en kopen de wollen trui als het kwik plots daalt buiten de regen in sneeuw is vertaald plots wensen wij elkaar het allerbeste en een gelukkig nieuwjaar dit alles laten wij ons ondergaan sneller als wij de ladder langer beklimmen en gefeliciteerd niet meer…

Een oude man wandelt, mompelt, strompelt. Hij kijkt naar de hemel... Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de weg die hij is ingeslagen. Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat. Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en hij die eenzaam sterven zal op een dag dat hij er naar verlangt.…

Diegenen die hun genen onderhouden worden veel ouder wel 150 jaar!…

Als je wat ouder wordt zijn dingen anders wat krom gebogen lijkt is recht gelogen zoete koffie heeft plots geen smaak wat zoute soep was is nu flauw en zo gaat de lijst door eigenlijk is alles anders dan daarvoor en zo kijk ik ook naar ons zijn we nog zo doldwaas verliefd staan we snel even op uit bed heeft de één de koffie al gezet…

Dat ouderdom vaak met gebreken komt, Helaas kan ik dat staven met bewijzen. Wim Overweg is bezig te vergrijzen, Zijn aders slibben dicht, zijn rug verkromt. Nog weinig werkt precies zoals het moet, Het gaat dus slecht, maar verder gaat het goed.…

Ach, ouderdom heeft ook zijn voordeel wel, de vijfenzestigplusser kortingspassen voor trein en bus of kleding laten wassen. In ’t buurthuis kaartjes voor het bingo spel.…

Later, als ik zwakzinnig ben met schoothond en schrikvel houd ik een kruik warm tegen me aan en praat ik met je in mijn slaap. Als je nu kan begrijpen wat ik dan ga bedoelen, krakende dorre tak dat ik ben, ga ik me niet zo afgebroken voelen maar meer een uitgeblazen paarde- bloem. Hoor je me dazen? Daar gaan mijn parachuutjes al. -----…

Onvoltooide tijd geboortebewijzen het tegengestelde.…

Als de jaren zich aaneen gaan rijgen tot een schier oneindige reeks dan verliezen de dagen hun eigen kleur en vergrijzen tot eentonigheid. Als ook het wereldgebeuren vervaagt in de schimmigheid der dagen, dan sterft de tijd in eenzaamheid, komen herinneringen steeds meer tot leven.…

Ogen dichtgeplakt Met korrels slaap, Ooglid dat nog Van geen wijken Weten wil - Na veel inspanning En ongewoon veel tijd Begint het licht Voorzichtig te gloren, Niet veel, maar toch - Door een waas van Verlies en verlangen Kijk ik bij onszelf Naar binnen, en zie Het huisgezin waarin De vader ontbreekt, Waarin hij althans…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

's Avonds zijn we er: grauwruwe muren, rillend – kleden we ons aan.…

De ouderdom overkomt ons allen Je hoeft er niets voor te doen Tenzij een malloot je overhoop zou knallen En je er dood bij neer zou vallen, Komt de ouderdom vanzelf Met een snelheid waarvan ik denk Als ik iemand een geschenk zou mogen geven, was het een pakketje uitstel want allemachtig wat gaat dat ouder worden Snel…

Maar ouderdom.... een rozijn, die niet te pruimen is!…

Voor nog slechts een kreek achter haar een zee van tijd ouderdom versmalt…

Vader, moeder, drie toekomstige gezinnen. Zoals ik vader haat, strijker die genas. Hij wil zich voor de eerste hap bezinnen op honger, armoe, de schepper die er was, is, toch geweest moet zijn, et cetera. Hij krijgt bijna geen voedsel binnen want onze vrienden komen hem te na. Rode koppen boven glanzend tafellinnen. Dezelfde koppen in de…

Ik denk: zo zal het later misschien zijn: Jij hebt een huisgezin, een vrouw en zonen, En ik zal nog als nu heel eenzaam wonen, En deze eenzaamheid is als een wijn Die men aan zieken schenkt om te versterken. En nu en dan zul jij mij troosten komen En mild je kracht in mij doen overstromen En dagenlang zal ik de krachtstroom merken.…

Als de Bijbel wordt gelezen In het christlijk huisgezin, Poost de zorge van haar vrezen, Houdt de scherts haar lachjes in. Vader voelt zijn diere plichten, Moeder sterkt zich in gebeên, En Gods liefdestralen lichten Over 't hoofd der kindren heen!…