100 resultaten.
ALCYONE
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 811 ik loop langs het kanaal
het duistere water wenkt
zeg dag met mijn hand
maak een wegwerpgebaar
een binnenvaartschip glijdt
golven slaande voorbij
de schipper tuurt in de verte
ik zie de plechtnaam: Alcyon
googlend vind ik Ovidius
het verhaal van koning Ceyx
die tijdens stormachtig weer
omkomt op zee zijn geliefde
Alcyone gaat hem achterna…
Zijn mooiste rafels
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 79 ik heb garen
gesponnen uit
de tijd dat onze
geschiedenis is begonnen
nog niet van
de wollige periode maar
te midden van rots en zand
beelden gemaakt met de hand
in de geel bruine
kleur van hitte en woestijn
met duizenden slaven die
stierven door ontbering en pijn
het markante gebeuren
in patroon en structuur
kon ik later pas weven…
Het patina van tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 ik heb geen plaats meer
voor indrukken met grof geweld
waarbij mensen om zinloze
redenen beestachtig worden geveld
ooit ging het paradijs op slot
het kostte de mens zijn kop
die in hoogmoed dacht
nog beter te zijn dan god
het patina van tijd
doet de geschiedenis weer
glimmen in de mooiste dingen
die er in al die eeuwen zijn gemaakt…
Nog kleurt de woestijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 ooit zullen
de geesten zich wreken
op hen die hun laatste
rustplaats hebben verstoord
vermoord is de
eonenlange stilte
vernield zijn de zuilen
en poorten van de stad
die eens het centrum van
cultuur en beschaving was
nog kleurt de woestijn
maar de winden huilen pijn
om wat verloren is gegaan
aan schoonheid en kracht
zij strelen…
Oudheidkundig museum
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 475 ( kolderiek periodiek, 1 uit een serie van 100 )
De Farao's hadden nooit kunnen bedenken
dat ze na hun dood in Leiden terecht
zouden komen...…
Tempels vol cultuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 het is geen sprookje
maar een feest als ik
de illias en odyssee herbeleef
met cerberus
de styx zie stromen
als plato over liefde dromen
pilaren weer kan raken
die hemelbogen dragen
van tempels vol cultuur
nog zingen de sirenes
als het zonnevuur
in rood verdwijnt
plejaden langzaam
lichter worden en
de mythe weer verschijnt…
Ruïne
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 127 ik schrijf mijn tekst hier op de muur
in de hoop dat op den duur
u het lezen zal
de woorden staan er kil en kaal
de achtergrond verbrokkeld vaal
teken van verval
doch eens, keek ik vanaf de toren
lachend immer recht naar voren
zeker van mijn tijd
maar nu de brug is neergelaten
straten stoffig en verlaten
ga ik in vergetelheid…
STADSARCHIEF
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 122 Helder, vriendelijk licht schijnt in de zaal,
waar de wanden met trotse afbeeldingen
van Breda's werken en belevingen
spreken vol stille, maar levendige taal.
Boekenkasten bergen menig verhaal
over welvaren en beproevingen.
Grijze laden houden beschermelingen,
ogen streng als de waakzame generaal.
Op oud, sierlijk beschreven of jong papier…
(Maas)vlakte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 54 Het moet de eerste badgast zijn geweest
Van wie een stukje schedel is gevonden.
Op één bot na met huid en haar verslonden,
Waarschijnlijk door een mensenetend beest.
Welk beest precies die arme stakker pakte?
Hier houdt de wetenschap zich op de vlakte.…
Bloeiend feest
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 489 Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag
in de stad Dublin alle avonturen,
die naar Grieks verhaal jaren moeten duren
voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag.
Al dit gebeuren mogen de Ieren
elke Juni met blij herdenken vieren.…
Toen ik de styx afvoer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 485 je was mijn cerberus
wachtte aan de hellepoort
toen ik de styx afvoer
met een boot vol
mythische verhalen en jij
verstond mijn vreemde talen
parkeerde me aan
lager wal en kwispelde
je wist het allemaal al
ik ben die hel niet nogmaals
ingegaan want bij de poort
had jij je piepie al gedaan…
De deal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 Ja hoor, de schop kapot. Wat had ik nu dan weer geraakt?
Het was een Griekse speer, twee steken onder mijn spirea
Een item - volgens een expert- van de godin Diana
Als honden werd er op ’t fameuze wapen jacht gemaakt
maar ik had gladweg niets met oudheidkunde of musea
dus ruilde – speer voor vrouw – met Bosjesmannen uit Botswana.…
SLOTEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 De kleinste stad in het wijde Friesland
spreekt ingetogen van strenge krijgstucht.
Soms klinkt feestelijk kanonnengerucht
bij de wallen vol hechte, trouwe stand.
Aan de gracht houden oude huizen hun band
met handel en nijverheid, lang vervlucht,
maar nog glimlachend, onder voldane zucht,
in ramen, door werkend verleden omrand.
Het bedaarde…
AANDENKEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 De zangers van het oude Griekenland
krijgen in sagen én jonge boeken,
die blijven waken als zorgende kloeken,
onsterfelijke lof, door tover omrand.
Schone stem bij lier verwint nuchter verstand,
vindt drukke stad, eenzame uithoeken.
Zelfs planten, dieren en rotsen zoeken
het spel, waarbij de koudste ziel ontbrandt.
Aan onbekende, verloren…
BOERDERIJRUST
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 54 Een mulle zandweg
gaat haast schuil onder struiken,
ligt aan de hoeve,
die, ongestoord, het oude
reine landleven ademt.…
De oude stenen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 65 aanrakingen in
vroeger tijd en vroeg
specialistische aanpak
tekeningen en prenten
restanten bebouwing
gaven inzicht over het
toenmaals functioneren
van catacomben en arena
zo ook van de
keizerlijke loge en
zijn vertrouwelingen
wilde dieren die mensen
als prooi namen
ieder steentje heeft
een eigen geschiedenis
samen bepalen zij
hoe de oudheid…
Krijn
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 246 Gistermiddag heeft minister Ronald Plasterk (PvdA) van Wetenschap in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden het restant van de ‘oer-Nederlander’ onthuld.
-------
Zo’n 40.000 nog wat jaar geleden,
Toen jaagde hier Neanderthaler Krijn
Het blijkt een echte Hollander te zijn
Vol trots deelt Ronald Plasterk ons dus mede
Dat…
ik zeg geen liefste
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 47 ik luister je schreden nabij
de hartstocht die ik voel, het
is woordeloos die brij aan
letters die ik wil kneden
om een liefdesuiting aan
jou te forceren
ze rijmen niet maar haken
als gespleten ganzenveren
in een zweem van reeds
in oudheid gestelde snedes
ik noem je nimmer liefste, maar
roem je wereld waarin jij als
mijn muze jouw wonderen…
Jaargetijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 243 Ach jij, jij die blijft, weet dat de oudheid duurt.…
In dit groots decor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 ik heb geluiden
buiten gesloten
gordijnen toe geschoven
nu mogen ze komen
de majestueuze beelden
uit mijn diepste dromen
uit ilias en odyssee
nam ik elementen
van de griekse oudheid mee
het romeins decadente
in amfitheaters en kampementen
gaf mij de massaliteit
in dit groots decor
keek ik naar ogen hoorde twisten
van leiders die…
wicca
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 395 ik ben een heks
zie zei ze
iedereen is waarheid
en draag leugens met je mee
waarachter wij staan
achter een waarheid
scherp de zeis
verborgen waarheden ontsprongen
iedereen een ster
de kring wordt alsmaar groter
O.T.O zei ze
sikkel snijdt groeven in de oudheid
oogst het graan
omcirkelt de Melkweg in een nacht
waar wij in één lijn…
Niets kleurt grijzer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 als door eenzaamheid opgeslokt
tikt de tijd in z'n traagheid eindeloos voort
niets kleurt grijzer dan vroeger
waarin alles (zogenaamd) beter was
de oudheid verstart
zodat de klaagzang harder klinkt
dan te voor, nochtans kleurt de natuur
haar seizoenen als vele eeuwen geleden
klonk de klaagzang toen zachter
of is dat inherent aan 't mensdom…
Wereldarchitectuur
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 143 Kariatide of Caryatide
een vrouwenbeeld dat dient als pilaar
opgebouwd Grieks; priesteres uit Karyae
in d' oudheid in Egyptisch'-, Griekse
architectuur gebruikt
Er is een mannelijke
variant, telamon/atlant
niet echt fijnbesnaard, maar masculien
Telamon en kariatide
dragen flink en ondersteunen enorm
gezonde zuilen voor een te dragen last…
Zicht op Breda
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 306 Het is logisch dat ik met de oudheid dweep,
terwijl ik op de kerktoren Breda beschouw,
de oude schoonheid vervangen door botte
architectuur, snelle handel de overhand,
in de drukte zoekend naar de ideale jou,
verwarmt een vreemde mij met vlotte
schijnbewegingen, verlang ik naar Ameland.…
Herengracht 41/43
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 94 De heer
Ik eer
Onze blik
Ze zeggen weleens dat wij niet
Samen gaan
Ik zeg
Dezelfde maan
Een stukje geschiedenis
Daar aan jullie gracht
Leer het samen
Daar ligt jullie kracht
De oudste Universiteit
Oudheid
Rechten
Vooruit
In dit leven
Deze wereld
Aan je voeten
Fijn julle te ontmoeten
Walhalla boven de wolken
Laat het…
of is Gods geboorte heel gewoon
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 4.763 de boom rijst
uit een oceaan vol pakjes
en glinstert ieders droom
het licht valt op de ballen
en sopranen schallen weer
hun kerstgroet door de stille nacht
de goudvis zwemt door al
die pracht en lokt met soepeltjes
bewegen emoties en de vredeszegen
naar het heidens feest der
winterwende dat de oudheid al eonen
kende als de viering…
Mooi Ukraine
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 888 Crimea jou schoonheid ongekend
De illustere kleuren ogen verwend
Niet aflatende schakeringen opeen
Ervaart de vreemdeling ongemeen
Gevleid neder langs zwarte zee
Met oudheden van eeuwen weleer
Gespreid vertoond in gepaste trots
Ontmoette ik jou in bergen en rots
Geen schrift kan jou beschrijven
Gevoelde ervaring wat hier past
Wacht met…
de leugen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 472 maar, lief
geloven in alles
en nog verder als dit
is pit
nog verder als een woordenboek
dit is geen koek
maar poèzie
zoals wij ooit keken
vanaf de toren van goud
naar het zilveren heelal
geen verklaring is waarheid
geen streep zet grenzen
in ons kleine bestaan
luister naar de wind
die koud lijkt
wij zijn geboren
uit de oudheid…
Aan de eenvoudigheid
poëzie
2.0 met 16 stemmen 1.943 Dat mijn oor geen woest geschal
Boven eedle zang gevall',
Noch mijn oor een bont vertoon,
Meer dan oudheids zedig schoon.
Waag ik eens de lier te slaan,
Spoort mij plicht tot handlen aan;
Schone Nimf! ontsta mij niet,
Tooi mijn Leven en mijn Lied.…
duo-gedicht:: de brieven
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 520 vandaag geleerde woorden
is hernieuwde oudheid
die zich verder spreidt
met het verstrekken van de tijd
nieuwe woorden
zijn er niet meer zoveel
een koppeling van oude
of een intonatie verschil
toch voer ik mijn gedachten
langs gedragen truien en lentebrieven
ook al ziet niemand mij dromen
in deze tuin van oeverloze taal
ik verlang…