Alle inzendingen over overblijven OR beslissen

Mijn bijdrage: (k)anjers Mensen met kanker worden als anjers overblijvende meerjarige staan bekend om hun houdbaarheid hun standvastigheid en helen zelfs gebroken vazen zij, die kanjers!…

Waar zijn naam en zijn ogenblik zouden overblijven en ze onze stilte nog steeds kleuren.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Het einde is nog niet in zicht, helaas niet Dat doet mij ongelofelijk veel verdriet Om aan dingen te moeten denken waar ik gewoon te jong voor ben Het is iets waar ik nooit aan wen Beslissingen maken over je leven Een beslissing wanneer je op gaat geven…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Niet dat ik hem zou missen en niet meer zelf kan beslissen, maar wat kan je er eigenlijk voor kopen. Ik steek mijn centen liever in het ontwikkelen van mijn talenten.…

glorie en triomf stijgt sommigen naar de kop wijsheid blijkt dan zoek en beslissingen een flop “het begin van het einde!”…

alleen wat woorden op papier dat is wat ik ben en er van mij zal overblijven spreken doe ik ze niet wel lezen en schrappen meer komt er niet bij kijken of toch?…

De pijn van het jou moeten missen Is pijn die zich in de tijd Dat jij nog niet kunt beslissen Steeds verder door mijn ziel verspreidt De pijn van het jou moeten missen Is pijn die zich van mij meester maakt Omdat je hebt kunnen beslissen Dat je je deelname in het leven staakt De pijn van het beseffen Dat het allemaal zo over is En dat…

bij tegenslag in het leven komen nare gevoelens boven drijven van het geluk waar ik naar wilde streven zal maar weinig overblijven tranen die bevriezen in ogen die verslagen zijn mijn eigen ik verliezen uit het ooit zo sterke brein met de wanhoop nabij zoek ik een uitweg zoals blinden bij nacht en ontij zal ik die nooit vinden toch…

Als op een dag de moord in mijn handen slaat de hond najaagt over straat worst van de slager niet meer veilig is rondkleumt de bakker zijn warme melkbrood niet meer slijten kan de straat uitgestorven raakt de bom gevallen is moord zichtbaar in scheef gezakte raamkozijnen laat ritme licht en liefde overblijven muziek weerklinkt wat vriendelijk…

Ik kom je nog een keer proeven in het geroezemoes van de avond aan de Abracadabar, het ruikt er niet zoals toen, maar zoals jij boven alles uit bloesemde zo zingen de zinnen rond die zich in mij vlijen tot wij twee straks overblijven en samen naar huis gaan Ogen, lippen, borst en buik tranen om stoere zelfspot ik leg alles in de schaal…

Het is een wedstrijd om te winnen een strijd om een hart onderhuids maar tastbaar tot blessure tijd uitgespeeld met blauwe plekken wachtend op de beslissende penalty…

wat ik niet in de hand heb laat ik...mijn andere ik beslissen. Zo ben ik er zeker van dat... het eindelijk mijn jaar wordt!…

zijn het details of eerste opvattingen die beslissen over het verdere verloop van communicaties ik heb geprobeerd de details af te trekken van die opvattingen verbazend … hoe stil het werd!…

Als een schijnende zon, Waar de regen schuin neerdraalt, Elke keuze is beslissend, Of je door de waas van ondoorzichtigheid, De juiste waarheid werkelijk achterhaalt .…

Een psyche-professor uit Twente die naging wiens oordeel best rentte wist uit te vissen : 't is stroef beslissen voor een zware incontinente.…

Nu moet ze een beslissing nemen slecht twee dagen heeft ze tijd om er over na te denken want dat gezwel moet ze echt kwijt…

Ooit waren we samen Jij en ik Altijd bij elkaar Een supermooi paar Tot die rare beslissing Mijn allergrootste vergissing Ik liet jou gaan Opeens zag ik jou niet meer staan Elke dag mis ik je een beetje meer Jij komt niet meer terug, wat doet dat zeer Elke dag is daar die pijn Komt er ooit een dag dat die verdwijnt?…

adem de vadem op zee lengte na lengte ellenlang het is er zo dun ziltig maar vrij van elk mengen van de mensenzee en het diepe spoorloos op vingers van zout ik wou dat je daar bodemloos kon vallen in een bedwelmend bedaren en gewichtsloos zweven op de nevel mezelf ontrukken van boven en onder maar ook weer wil ik er niet eeuwig blijven…

2 keuzes 2 beslissingen het één zal mijn hart breken het ander zal het telkens opnieuw pijn doen het vermogen om het juiste te doen de intelligentie om te weten wat komen gaat zal ik het ooit opnieuw vinden zal ik wat ik had ooit terug kunnen halen het verschil in meningen en gevoelens is wat speelt jij egoïstisch en niet meelevend ik denk…

Nog steeds zo knap en mooi als vroeger, en met veel levenslust, zag ik je daar op youtube, van mijn beslissing werd ik bewust. Ik was geen slechte jongen, en altijd bleef ik je trouw, ja ik nam een verkeerde beslissing, daarvan kwam nu pas achter, daarvan heb ik nog berouw.…

Uit het wolkenwit daalt een zemvogel, loom en moegereisd. Hij houdt zijn vleugels stil gespreid, zweeft langzaam neer met lichte twijfel. Vorsende zoeklust beteugelt landingswil: beide wachten af... Vragende ogen turen als verrekijker én vergrootglas.…

twijfel kruipt naar binnen verstopt zich onder mijn huid in cirkels draaien mijn gedachten rond en rond rond en rond wel doen niet doen wel erheen niet erheen ja of nee aarzelend kijken naar het voor en tegen twijfelend bezig met wikken en wegen en dan neem ik eindelijk een besluit ik stel de beslissing uit…

Het rijkstoneel: wat zal er overblijven met als voornaamste rol privatisering? - Een staatsstuk zonder overheidsbedrijven.…

ik heb hem jarenlang zien staan tot hij zijn laatste knieval heeft gedaan de knoest als overblijvend monument het leven heeft hem niet verwend in zijn bestaan maar hij stond steeds meer in de weg ik heb uiteindelijk zijn sterkste wortels blootgelegd met hakken zagen en breken hoopte ik zijn aanwezigheid te vergeten het is me niet…

zijn ziel vloog reeds weg uit zijn verkrampte lijf waarvan slechts stof en botten zullen overblijven waar zijn honden bij liggen te waken en af en toe als wolven huilen gedreven door intens verdriet het einde kwam onverwacht de wereld verdween uit zijn gedachten dof staren zijn ogen men zal hem niet echt missen alleen zijn beesten…

afgesloten spijlen om me heen kan niet verder reiken ik zit in een kooi te jong om voor mezelf te beslissen waar ik heen wil en wat ik doe afgesloten de wereld wacht op mij…

Ik ben waardig in het leven maar met rust moet ik gaan komen tot een beslissing in dit lot het is geen tijd om te blijven dromen.…

Mijn lieve zelfverkozen punt-uit Beslissingen ontwijken Mijn grote struikelpunt vol twijfel De keuze aan een ander overlaten Het mispunt dat mij niet genoeg vindt Op zoek naar meer Het punt is: Dat ik dat niet wil…