Alle inzendingen over overlijden OR lichaam

Zoals een traan mijn wang verlaat ben jij er vandoor gegaan weg uit mijn leven weg uit ons bestaan. Het afscheid kon niet komen ook daarvoor ontbrak de tijd je kunt niet alles hebben het is tijd om te gaan. Verdriet verschuilt alleen gevoel en zegt niet meer dan dat dan wat? Het is zuur dat het zo moest gaan.…

Oma je was voor mij Een figuur apart Ik sluit je voor altijd In mijn hart Je was zo goed voor iedereen Na je dood voelde ik mij zo alleen Nu kan ik alleen nog aan je denken En geen bloemen meer aan je schenken Je zong altijd een vrolijke noot Jouw liefde voor mensen Was zo groot Niet meer te tellen al die mensen Die jij je hulp bood…

Een nog jong talentvol leven is heengegaan... Hij kon niet verder leven en heeft het opgegeven. Z'n vrouw en kinderen moeten alleen verder gaan... gesteund door vrienden om hen heen. Ze staan in deze moeilijke tijd niet alleen. Het heeft op mij een diepe indruk gemaakt. En heeft veel mensen geraakt.…

Lichaam dat krom voorover Gebogen loopt, stramheid van Pezen en spieren door medicijnen Muurvast aan elkaar gebonden, Geest die nog wel in de Woning van het lome lijf Verblijft maar zich in staat Van ontbinding bevindt En tevergeefs probeert Mee te komen in het tempo Van de tijd…

wat kan ik nu nog vragen van dit broze lichaam dat me te vaak verlaat en dat lief en langzaam tot op de laatste draad wel lijkt afgedragen?…

Drie mensen in mijn leven hebben mijn lichaam als goed ervaren: Mijn man die het genot ervan beleefde en mijn kindjes tot ik ze mocht baren. De eerste is reeds heen gegaan en de laatsten worden groot. Wie geeft mij nog reden voor bestaan hetgeen mij zekerheid bood. Ik plaats mijn lichaam voor de spiegel. Een wazig beeld verschijnt.…

mijn lichaam het is opeens zo stil alsof ik niks meer wil eenzaamheid weg? niet alleen meer is het pech? niet rustig teruggetrokken in een donker hoekje maar ook niet vrolijk of blij geen liefde en geen pijn?…

De kou trekt door haar lichaam Een nieuw slachtoffer gevonden Zij staart wat door het raam Haar lichaam vol met wonden De warmte is verdwenen En leeg is nu de stilte Haar witte, lange benen Zijn nu gehuld in kilte De kou trekt door haar lichaam Verdrijft nu elke kracht En starend door dat raam Had zij dat al verwacht Daar eenzaam en…

De zon verbleekt bij 't ochtendgloren en breekt de stilte in haar schoot - de kreet van 't kind dat is geboren De maan verwarmt het iele lijf.…

lichaam je onzichtbaar opwinderig lichaam je zonder schaamte aankomende lichaam je lawaaiig klaarkomende lichaam je zich naar mij omdraaiende lichaam je zich ook wel afwendende lichaam je mij nooit onwennige lichaam je mij nooit onbekende lichaam je mij nooit onbeminde lichaam je altijd aanwezige lichaam. ---------------------------…

Een mens is maar een mens en ieder heeft zo zijn grens probeer ook eens nee te zeggen ook al is het moeilijk om uit te leggen; zeggen ze dan 'doe niet zo flauw' luister naar je lichaam en blijf dat trouw.…

Voor anderen vanzelfsprekend Niet meer dan normaal Voor jou slechts een hoop aan het Einde van dit verhaal In de bloei van je leven Klinkt als een cliché Zoveel kansen zoveel ideeën Alleen je lichaam werkt niet mee Beperkt in je doen en laten Toch geef jij niet toe Het zoeken naar een balans Naar het wanneer en hoe Niet zielig…

Ons lichaam een tijdelijk voertuig voor onze ziel (?)…

Waar het lichaam heeft gelegen is het gras geplet takken zijn geknakt de plek wordt vergeten het gras zal herstellen de tragiek blijft…

Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Probeer me, vertrouw me mol me, herbouw me. Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Proef me, ruik me. Voel me, gebruik me. Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Open me, ontleed me. Laat me, vergeet me.…

lichaam wees lief voor mij wees bedding voor dit vreemd getwijnde leven wuif naar mij met armen vol schaterende bloemen zodat ik je zonder schroom een bondgenoot kan noemen bolster mijn stoutste dromen in vliezen van handgeschept papier zodat ze spelevaren tot in de bomen als ik de zonnewende vier en haal eindelijk eens de ploeg door…

Een lichaam geeft de woorden in stilte aan. Ogen laten zien wat er in je om gaat. Armen gaan open voor een omhelzing. Handen klaar om kracht te schenken. Hart vol liefde laat lichaamstaal spreken.…

Soms doe je niet wat ik wil en maak je mij van binnen even stil. Je laat me de diepte van het leven voelen. Niet makkelijk wat ze met verwaarloosde tuberculose bedoelen. Zal het ooit nog zo zijn? Alleen lachende dagen zonder pijn. Niet te bevatten maar toch blijven hopen bijna 8 jaar lang met opgeheven hoofd door gelopen. Bidden voor de wonderen…

lichaam waarom blijf je weigeren in mijn hoofd blijft het steigeren je doet mij geen plezier ik ben kwaad en vloek en ik tier pijn ging je maar weg luister toch naar wat ik zeg ik speel toneel met mijn lach maar ik heb nu een enorme terugslag heeft iemand een goede tip het duurt te lang deze pijnlijke dip…

Lichaam wat maak je mij kwaad Waarom ben je nu niet mijn maat Laat je mij stikken Dat hoef ik niet te pikken Stukje bij beetje Dat weet je Maar het ging zo goed Daar gaan we weer Een stapje terug dat moet Nee, ik wil niet klagen Maar je hebt zo van die dagen Accepteren Zal ik dat ooit leren!…

Denksels dwalen oeverloos Door het brein, bezetten Eiwitkabels die kronk´lend Door mijn schedel gaan - Gedachten gaan vruchteloos te keer, Zonder ooit de uitgang te vinden Waarnaar zij zo driftig op zoek zijn, Waarbij zij het lichaam vergeten; Eerst maar eens het vel voelen Waarmee mijn geest moet samenvallen Voor ik verder opga…

Als een boom zal dit lichaam blijven staan wachtend onomwonden tussen het spel van licht en schaduw tot haar vingertoppen sterven en zuchtend ophouden te bestaan de dans verloren...!…

Het overlijden van zijn moeder betekende de strop voor hem. Daar kon geen karatevuist tegenop. Als tiener vernam ik zijn overlijden via een oude radio op mijn zolderkamer en ik dacht werkelijk dat God was overleden.…

Toen hij over zijn overlijden las Schrok de professor zich wel even dood, Maar het betrof goddank een naamgenoot Die heel zijn leven lang corrector was. En de Jan Pen die niet was overleden Diende toen als corrector op te treden.…

Men deed het al in eeuwenoude tijden, Het was dus geen oorspronkelijk idee, Maar opa krijgt nu weer van alles mee, Wat men lang niet meer deed bij overlijden. Er worden zelfs mobieltjes ingepakt: “We hebben binnenkort wel weer contact.”…

Al weet ik niet wanneer ik overlijd, Ik weiger ‘proportioneel’ te sterven. Maar zij die in Qatar die werklui werven Verdienen in dat opzicht een verwijt. Die passen eerst de statistieken aan, Waarna je ’evenredig’ dood mag gaan.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Zo komt er dan weer een te overlijden Van wie je al een tijd niks had gehoord Succes is roemloos aan de hemelpoort Daar kun je je alvast op voorbereiden Maar toen Petrus maar wreef langs z’n kin Riep ze: zeur niet en laat me d’r in!…

Na een overlijden na een heengaan van een dierbare lijkt even alles anders dichter desolater droeviger erger groter leger maar niet mooier mooier komt niet in dit rijtje voor sterven is nooit mooi of het moet mooi verfilmd zijn…