Alle inzendingen over overmoed OR verwevenheid

Verbonden toch vrij Verweven in je leven Alles is liefde…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

in je ogen verandering, verwachting, overmoed en twijfel. Liefde voor je lief verbonden door dit kind   allebei ouder nu, samen een nieuwe rol in levens avontuur.…

ik sluit mijn ogen denk meteen aan jou en besef dan plotseling hoeveel ik van je hou je komt op mijn pad een vriendschap ontstaat onbegrijpelijk dat zoiets bestaat je zit in mijn hoofd je zit in mijn hart 't is het ongeloof wat mij zo verwart je bent nu verweven met mijn doen en laten dat vriendschap zo kan zijn had ik niet in…

Hij richt zich op en lacht heel even: "Daarvoor ben je met anderen teveel verweven."…

Het is raar gesteld met de doden, schuiven in je aan, zitten met hun holtes in je knieën, hun kootjes in je vingers een brief te schrijven, even sloom als jezelf, even beperkt op de hoogte van weerbericht en genade, twijfel en kostprijs en als het etenstijd, bedtijd, tijd is om de honden uit te laten, tijd om een kind te krijgen, een man te…

jij en ik twee levensdraden verstrengeld soms verweven nooit…

Ik pluk je uit de boom stop je in mijn rugzak sleep met slingerbenen overmoedig geworden verloren weldaad achter mij aan waar het muntje pas valt aan het eind van het gelopen pad…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

jouw draden met mij verweven samen één patroon voor ‘t leven…

Alweer gewonnen en voorlopig door Oranjevolgers worden overmoedig Ze roemen Onze Jongens overvloedig En het getoeter pijnigt mijn gehoor Al zal nog het gezond verstand teloorgaan Voor mij mag deze waanzin weken doorgaan…

Je gezicht In het late licht Met de zee verweven Door de tijd getekend In het eeuwige leven…

naar mijn zachte, warme handen naar mijn liefde en de banden die daarmee al samenspanden Ik, die nu naar jou blijf kijken, je blik niet meer kan ontwijken, door je haar moet strijken maar ongewild blijf vergelijken Met die ander die ik zacht riep en beloofde: één nacht zal ik bij je zijn, maar wacht op mij tot aan die nacht Hopeloos verweven…

Hij versiert haar bed met geuren van beminnen zijn kus valt lief geen bloemen of liefdesbrieven nooit leest hij Homerus voor Hij laat haar smeltend zijn stormen felle kleuren geel heeft hij nette fantasieën en houdt niet van extreem Hij huilt niet van geluk trilt nooit als hij haar ziet of valt smekend op zijn knieën hij ziet haar…

alles om je heen zoals die vrouwen, zij aan zij uit een ander land en werelddeel zo ingetogen in een kring gezeten de kruiken gevuld, zo zichtbaar gehuld in warme kleuren, steeds op dezelfde plek alsof ik ze voor het eerst hoor fluisteren, hun pure schoonheid nu pas zie vrouwen in schapenwollen kleren al jaren met elkaar verweven…

In spinnentouw verweven vlocht ik duizend draden puur van zilver met hier en daar een glinster gekleurder dan de morgenzon die met gouden haren onze liefdesweb bereiken kon het paradijsje van ons saam was behangen met romantiek dat wanneer de schemermaan door de takken scheen onze namen schreef op muren ondoorzichtig ik krijtte je…

Alleen maar een stukje realiteit Steeds voelbaar in ieder moment Je wilt me niet… maar ook niet kwijt Ja ik zweef op de achtergrond Tot het moment dat je me weerziet We hunkeren vol van verlangen En je weer intens van mij geniet Je noemt me niet je vriendinnetje Maar gek genoeg ook niet je ex Ik ben wie ik ben …samen met jou Onuitwisbaar Verweven…

horizon bijna sprookjesachtige sfeerbeelden en de maan was vannacht flonkerend zilverwit werd ik al vroeg overmand door het witte grasbeeld en door silhouetten van de magnolia die steeds meer vorm krijgen door de gesloten bloemknoppen is het buitengewoon decoratief een zichtbaarheid verschijnsel van perfectie in mijn tuin is dit verweven…

Wolken schilderen in de helder blauwe lucht een stiltemoment. Wat is het heerlijk om naar hemel te kijken en zien hoe wolken jou kleurenpalet met rijk geschakeerd assortiment schitterende tinten bieden: van volmaakt witte versie tot mat zwartgrijs met een gouden randje gemengd op blauwe achtergrond. Altijd in beweging, zo los en toch nog…

Waar ik ook ben Ik vrees geen enkel afscheid Jij blijft bij mij dat is verweven met de tijd…

door Hem gedragen Zijn boodschap is een kruisgang vastgezet in tijd verweven met gelovig de weg van het hart afstaan…

Diens drieste overmoed is niet te stoppen. Maar als een kat die negen levens heeft weet je toch nooit of hij het overleeft.…

in winterstilte adem je wolkjes je speelse overmoed ruimt plaats voor terughoudendheid -bewaar mijn lach- fluister je me toe alsof mijn schaduwen nog licht zullen zien zonder jou Lily May Parker…

Op een kei een meeuw een glimmend reusachtig ei vlakbij is de zee al meteen take off een overmoedig zwenken een borend gekrijs een schuimende zee een scheren op vier winden vermetele duik…

Van wie ik ooit hield in jeugdige dromen vol overmoed en energie Je woorden ademen vrijheid maar ook heden vol verleden nostalgie zonder toekomst Laat me maar dromen dromen zijn sterker dan elke dood…

Wanneer je schrijft en dicht met overmoed, dán slaat de bliksem in je pen*, voorgoed.…

Vouw het einde van de wereld wat op en leun, Leun overmoedig over de rand van vlezig geluk Laat krijtwitte vingertoppen glijden over het water van de eeuwigheid Doop Ik waad wel Hoor, het gezoem van de tijd Word maar warm…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…