610 resultaten.
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Ik dacht dat jij me kende
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 948 en zei dingen in je overmoed.…
Hybris
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 47 Verbazingwekkend
hoe diep die sonde
moet zijn gedaald
of zou zij
in al hun hybris
uiteengespat
zijn afgedwaald
of onwrikbaar
vastgeklonken
in het eeuwoud
roestig wrak
waar de duivel
hen kwam halen
om hen te straffen
voor hun dwaling
en hun onpeilbaar
goddeloze waanzin
en hun overmoed?…
in de storm
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 105 zag hoe hij
vastgehouden
door kracht
verlittekend
werd weggesmeten
versplinterd
in de aarde verdwaalde
zich door vogels
behoudend in een nest
liet verweven…
Haas
gedicht
2.0 met 26 stemmen 7.100 Ik had zoveel jeugd bij te benen,
angst stuwde op in mijn bloed,
kreeg snelheid, werd overmoed.
De wind hield zijn honden geketend.
Haas is een hartslag op lopers,
een springveer door hoepels van licht.
Ik liep. Ik zag niet de strik.…
Het zomert
gedicht
3.0 met 15 stemmen 6.314 Het zomert al een beetje.
Een dag in november
een grote stralende zon
heel veel zingende vogels.
Het gevoel
een jurkje aan te kunnen trekken,
een heel bloot jurkje
en te flaneren
tussen meneren
met dikke jassen
aktetassen
vol met winterboterhammen
en winterpaperassen.
Ook het stiekem tonen
soms ineens
van achterstevens.
------…
Zelfs wie de voorzichtigheid zelf is
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.531 .'
In overmoed heb ik met laten zien.
Ik lig in de greppel om mijn domheid te lachen,
het lukt me niet overeind te komen.
De voorbijgangers blijven, als ze tijd hebben,
grinnikend staan; zij prikken
met stokken in mijn flank.
'Spannend lange nagels heb jij!…
Langs de goot
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 31 ik zag
kou in
duizenden
kristallen
dwarrelend
vallen
waar stilte
vroeger
raasde
wagen zich
nu alleen
nog maar
patsers
op de weg
die glinsterend
hun lachende
bravoure
spiegelen
de gladde
toer fataal
afgebroken
in uitglijden
met val naar
bloedrood
dat sneeuw
in overvloed
doet smelten
het leven snel
laat verwelken
langs…
Sisyphus
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 542 Overmoed
waarvoor ik gestraft werd
zelfs door de goden vergeten
die rare gedaante die loopt
met gebogen hoofd in gesprek
met asfalt en grond
stoeptegels en afval
soms valt mee
steen te zijn
soms valt tegen
want,ziet u
die berg in onderwereld
ben ik ook.…
het liefste voor lief
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 in ingetogen evenwicht
verweven we de verhalen
van toen en nu met elkaar
zwijgend nemen we alles
het liefste voor lief
ware meesters in de beperking…
Streling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 Strelingen die mij raakten
op mijn gezicht
ogen die zoveel vroegen
warmte die straalde
in al mijn vertrouwen
vertrok ik overmoedig in de kou.
Loslaten is een kunst
ook het beste soms
nu voel ik slechts de warmte
het bloed dat stroomt
nachten die dromen
maar wat ik mis
de strelingen die mij raken.…
uitgestorven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 de nacht glijdt langzaam
langs de regenpijp omlaag
over straat tot waar het water
lonkt en soms ook plonst
vanwege een overmoedige wandelaar
al lang niet meer zo stabiel dus
als tweeduizend jaar geleden
en midden in het dorp
staat alleen nog een dode brievenbus…
Roze als de dageraad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 En word ik overmoedig,
ze houdt me bij de les,
ze kan zo goed doorgronden..
Maak ik haar steeds weer aan het blozen
dan maakt ze nooit een keer bezwaar.
ze is heerlijk, ik zit bij haar op rozen
Ze zegt "dat roze matcht zo bij mijn rode haar"..…
"DUIVELSKIND"
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 402 soms overmoedig soms heel zacht
jij wind
jij wind
jij "duivelskind"…
groen seizoen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 548 eindeloze regen wist de sporen
uit de zompige grond
spoelt de lach van je mond
maart is geboren
overmoedige bomen, kale struiken
barsten uit in roze, geel en wit
vensters openen behoedzaam de luiken
verblindend spel van donker en licht…
Omslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 723 Waardoor ik ben gebroken:
een overmoed die is opgestoken,
wond werd weer die oude kras.
Een splijting die me verwrong
me vervreemdde en verdrong
de man die ik feitelijk was.…
Vuurgeest
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 332 Zij is het vuur, hij de lucht
Zij is het hete gloeien
Waar hij vaak voor vlucht
Zijn angst om zich te schroeien
Wijkt hem van haar gloed
Die echter niet is uit te roeien
In haar warme overmoed
Blijkt zij heel gedreven
En straalt hem vurig tegemoet
Lucht moet hij haar wel geven
Voor haar vuur is uitgedoofd
Want zonder warmte kan hij…
Overweldigend
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 866 Gewikkeld in overmoed, in drang,
ben ik toch stiekem een beetje bang,
maar overspoeld door het onvoorspelbare,
zal ik toch deze weg bevaren,
en wie mij stoppen kan, zal niet bestaan,
ik zal hoe dan ook verder gaan,
verschrikking, verbazing en onenigheid zullen mij passeren,
maar ik zal dit moeten tolereren,
want ook geluk, blijheid en passie…
wacht tot het rode licht is gedoofd...
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 236 geduld is uit de gratie geraakt
merk ik bij regelmaat wanneer
ik een overweg passeer
haast is blijkbaar een manier
van leven geworden
overmoed maakt valse helden
en geeft en passant
nog veel verdriet
als je iemand er op aanspreekt
is goede wil dikwijls aanwezig
maar men heeft domweg de tijd niet
om te investeren in het leven…
Kracht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 149 Veel woorden
in liefde geschreven
veel mysteries verweven in het leven
ik ben dankbaar en sterk
in de stilte van mijn hart
huist mijn ware gezicht
en vind ik opnieuw mijn
eigen kracht...…
Diana
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 43 Zie ik Diana's ozonlaag
haar zwarte nighty negligé
ontwaar ik haar als luciféra
donkere maan in casa luna
Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen
gevolgd door maangodin lucina
opgejaagd in overmoed
bevrijd van duister nachtgewaad…
De mooiste onderdanen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 ze had zo
haar eigen
choreografie
limieten in tijd
een rekbare
spanningsboog
voor overmoedige
werelddagen
zij liep
de kilometers
waren haar
beloning zij
voelde zich
koningin
met de mooiste
onderdanen
showde haar
elegante energiek
dansende stijl
in lichte tred
alsof het haar altijd
voor de wind ging
vermoeidheid lag
te rusten…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 383 Met vlakke hand zoekt
ze mijn hart waarvan
ze het bestaan vermoedt
maar achter mijn ribbenkast
blijft het akelig stil
"Een metafoor", zegt ze
"IJskoningin", zegt ze
Uitdagend, overmoedig vraag
ik haar wat dat betekent
Haar antwoord is een
brandmerk op mijn geweten
haar zelfgedolven graf
"Je hart is ergens anders"
Nog voor…
Oogopslag
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.421 En precies
ditzelfde landschap zal zich tonen
wanneer mensheid als een dun maar
koppig laagje overmoed van de
eeuwigheid is afgeschraapt. Maar
om door wie te worden bekeken.
---------------------------------
uit: 'Onder de bomen', 1994.…
Toverstof
netgedicht
3.0 met 176 stemmen 32.032 De twinkeling in de lucht,
delicaat met rook verweven,
door strijklicht aangeraakt,
heeft je als kleding omgeven.…
Wortels in mijn ziel
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 806 Berust in mijn gedachten
achterwege de lange nachten
van achter de coniferen
mijn hoofd aan het verweren
wortels in mijn ziel
verstrikt als een debiel
verweven in lange melancholie
was ik maar als A. Jolie…
droge ogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 ik schrok niet meer
daarvoor was dit te algemeen
zoals een strakgesneden pak
beheerst, met mate
ik ontweek uit jouw aanwezigheid
liet me verstillen zonder
luisterend oor
was overbodig in ruime zin
dacht aan dronken nachten
uitgestelde overmoed
een rusteloos lichaam voor
het slapen gaan
er bleef een ontkenning
een spiegeling…
Waar heb ik het over?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 988 Als ik toen dan al zag
heb ik jaren uitgelachen
verprutste overmoed
kwijnt laf weg in hoekje -
waar heb ik het dan over?
Pasen valt vroeg dit jaar
het hagelt uit de hemel
het sneeuwt vol ongeloof
wie opstaat is een held -
wat heb ik nog over?
Ik hoop een goede dood.…
Vandaag plant ik viooltjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 229 gretig begin ik met wroeten
de tuin wordt weer geschoond
elk jaar weer die overmoed
met opgestroopte mouwen
na enkele meters onkruid
daver ik niet meer zo snel
het tempo zakt nu per minuut
de bank lokt in de zon
al kreunt mijn rug, knikt mijn knie
ik hou intens van groen geploeter…
is dit liefde ?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 135 jij slingert jezelf
als een ondeugend aapje
van tak tot tak en
hoog in de boom
daag je me uit
je vlooit de hond en de kat
je klooit met mijn gemoed
op een vreemde
manier voelt dat goed
want jouw jeugdige overmoed
zegt stoute ogen en
steels voorovergebogen
dat je weet wat mij beweegt
dan zeg ik amen
ja, dit is liefde…