Alle inzendingen over partituren

koester de zachte melodie in elke zin die je in inkt gedrenkt laat verzachten tot pastel alsof je de letters in minne doopt voor ze met voelsprietende precisie elegant mijn retina mogen bekoren ik proef de innerlijke klankkleur van een vibrerende intonatie die mijn sluimering aanwakkert hunkering voert de boventoon naar de volledige partituur…

dichterbij was hoorbaar hoe zorgvuldig partituur bewoog verderop kwam zij uit het zand in rood gewaad om zich heen haar blote voeten verborgen zich beurtelings in de zeewind het zwarte haar spartelde hoog boven het klavier, ik luisterde samen met het ritme van golven naar een verwaaide polonaise…

Partituren met afgunst, oorlogen, vrede en ruzie. Teksten die elkander zelfs niet kunnen verdragen. Zo’n valse gedwongen liefde die we ooit met elkaar begrootten. Doch; waarmee we uiteindelijk vaak ons aller leven verkloten.…

Ik hield van jou je was een god voor mij ‘k wilde alles met je delen je laten lachen, je begrijpen, je voelen en liefdevol strelen Maar gaandeweg ontstond er pijn door verschil in partituur er ontstonden dissonanten ondanks mijn verzet daartegen groeide een muur Ik heb ons concert zelf afgezegd we zijn nu uit elkaar maar nog steeds…

rond knotwilgen weegt het morgenlicht zwaarder zich verzamelend in twijgen hijgt wat wind morgenkinderen huilen doelloos rond mijn eigen kind -zo lijkt het, immer duurt de dag ik mag, ik weet het, zonnig wezen tussen nu en avond uur binnen het gezang van mezen ligt de partituur van haar verborgen lente zij bevat het eminente van een…

Bestookte jeugdige Tuur Aan de Côte d'Azur Dit gezinderd partituur. Gebaard in succes Ontstond toen mijn avontuur Onbekende bres! Veurne sproeit het ambrozijn Van de schaarse nes Tot Koning Boudewijn; Mee eert het orkest, Filharmonische fontein, Podia op hun best...…

De partituur van de familiebanden beschrijft de zoektocht naar een melodie die kruisend manoeuvreert tussen de mollen, dissonanten overstijgt om in majeur genomen levenskeuzes door te nemen wanneer aaneengeregen bogen onvermogen aan het licht doet komen in facetten van onoverkomelijke tonen de aangetrouwde kant opent een glansrijk…

los van jou lees ik als een uitgescheurde bladzijde vol ononderbroken zinnen over vrijheid van leven geïllustreerd met foto’s, wolkenluchten boven zee al weet ik zeker dat ik dat ben, je weigert mij te kennen dichtbij jou zong ik notenbalken vol eenzaamheid toonladders van wanhoop met hoge tonen liefdevol de partituren op de vloer - bewijzen…

narcissen Nu is het de beurt aan de bomen die weelderig groen zullen kleuren we genieten van de magnolia die haar bloemen heerlijk laat geuren en van het zonnige geel van de forsytia dan gaan roze en witte bloesems met overvloedige trossen weer bloeien zo heeft alles in de natuur z'n eigen tijd De lente, ze blijft ons boeien als een prachtige partituur…

heb mijn leven lang de instrumenten bespeeld die mij zijn toegewezen van trommel tot trompet hobo en klarinet tevens dirigeer ik mijn orkest alleen de kunst van samenspelen op het podium van leven is mij niet gegeven mijn partituren werden niet gelezen omdat ik ze te egoïstisch had geschreven de eerst viool strijk ik al lang…

Het kind zat naast mij in een zaal, tussen ons lag de partituur. Maat- strepen stonden stijf in stil geweld van inkt. Dankzij de muren en het dak werd dat geluid. Zoals bij ons de huid verdriet omspant, zei ik, en een voor een wees ik de instrumenten aan op het schavot. Zij is er niet. Als ik mijn ogen sluit ga ik haar zien.…

mijn orkest was klein toen het voor de eerste keer speelde twee violen wat trommels en een fluit voor het ijle geluid langzaam kreeg het meer gestalte met melodieën van beter gehalte ik arrangeerde de zwaarste composities mijn eerste viool maakte school hoe dikker de partituren hoe langer mijn concerten gingen duren ik dirigeer…

mijn viooltjes speelden vandaag hun bevroren muziek uit de eerste sneeuwwitte partituur van het jaar in een kleurig afstemmen moesten zij wel wennen aan hun nieuwe plaats op het seizoenpalet juist in de herfst waren het groentjes pas in de kou onder het vorstig winterblauw mochten zij kleur bekennen na stormachtige buien van…

gedachten met vragende borsten die bij iedere toon aanzwellen; naar nog meer aanraking dorsten mijn tenen strelen de houten pedalen alsof zij jouw voeten willen zoeken en jou op mijn liefde willen verhalen mijn lijf speelt een onvoltooide serenade gezeten op een kussen zo kwetsbaar als jouw buik ik speel al lang niet meer de partituur…

ik depte lente tranen met een zachte doek zij zochten een weg naar buiten toen regen én zon mijn geleide waren het was even luchten na een lange donkere nacht en mijn gevoel slechts eentonig de partituur kon bedwingen het was ingekapseld in een klank van afstandelijk dreunen ik depte overjarige tranen totdat het tere…

je loopt swingend de trap op de tredes zijn pianotoetsen steeds hoger klinken de tonen je nadert steeds dichter de wolken je staat alleen even stil bij het omdraaien van de partituur (van de bladzijden tegen de muur).…

in jouw nabijheid klonk muziek in alles wat de kleur van beweging maakte smaakte een kleine melodie die symfonisch harmonieerde met andere klanken van diverse kanten lichte tonen komen uit het mimisch gedeelte de wat gedragen stukken uit lichaamstaal niet ieder kan meteen de partituur lezen om preludes een goed aandeel…

zij heeft nu al de lyriek van een sopraan ik bas mijn partij daarvoor begon ik onderaan wij hebben een koor met tal van ontbrekende stemmen maar door de kracht van ons werk staan wij samen sterk we zijn niet elkanders dissonanten daarvoor hebben wij twee passanten die boven de partituur zitten te snuffelen en met hun…

ik danste met wit de gewone partituren samen kon aan touches geen bijzondere kleur of patronen ontlokken het was of zij niet wilde vonken omdat er te weinig spanning was om warmte te geven aan nieuw creatief leven ik heb uit duister het diepste zwart gehaald alleen haar subtiel witte hand kon zij mij bieden wij hebben schepping…

vandaag schallen hoorns zal koper blinken in de zon velden worden ontruimt teunisbloem en duindoorn een tafel dekken van verval de zee heeft zich geschikt wat minder zand te nemen ik ben slechts een waarnemer muziek door hen geschreven kruipt in alle holen en gaten geen partituur is voorhanden maar ligt voorpoten geschikt vandaag…

Pak aan hier is je partituur, begin maar waar je in kunt vallen. ---------------------------------- uit: 'Geen hand voor ogen', 2004.…

jij speelde muziek met hart en ziel toch bleef de toon van twijfel aan de strijkstok hangen iets dat je niet beviel waar anderen volgden in partituur en tijd kon jij de gevoelens van je uniciteit niet helemaal kwijt jij componeerde een lied waarbij je hart het ritme aan gaf en emoties de snaren subtiel deden trillen vibraties…

een maagdelijk schone partituur zijn hart is zwaar van verlangen onzichtbaar valt een haast tastbaar schild om hem heen het is zijn queeste om toondichters in tijd en ruimte te ontmoeten hoe blaast hij adem in de muziek een levende plek in de mensenziel hoe doorgrondt hij de gedachten hoe gebaart hij die aan het…

litanieën hebben heiligen met rozenkransen neergezet beelden gapen op pilaren ogen navelstaren en hun handen reiken naar de Heer de zon mat kleuren door het glas in lood, verlicht het bidden voor de dood stofjes dansen heel devoot in slierten rook van meer dan duizend kaarsen het orgel speelt een lied van ongeschreven regels die partituur…

Ik oefen partituren waarin de toon ontaard de noten balken jammeren omdat ze half vervaagd de wijs niet kunnen houden er komt geen einde aan de valsheid in geschrifte de strijkers nog aan zet laat ik als spechten tokkelen hun beeltenis mijn rust boomschors houd ik mij voor tot aan de generale de dirigent een kikvorsman zijn poel een…

ik kon niet langs het klassieke profiel van je gezicht waarvan het voorhoofd zijn afkomst al jaren wist in de neus en jukbeen partituur van voorgangers uit het eerste uur toch heb ook jij het avontuurlijk nomadische bloed en de onrust uit de volksverhuizingstijd waarin het leven zich op ruwe wijze presenteerde wat men…

voelen naar doen wil ze in gezouten vocht openbaren waartoe ik zo nu en dan of eigenlijk toch wel dikwijls naar neig om een verlichte schaduw alsnog met speeksel te verklaren ik zou van de berk met gewillige ranken de geaarde wortels teder kussen alsof hartstocht het smeulend vuur met droge lippen kan sussen en de bast niet de partituur…

Moet ik mij schamen zelf ik te zijn domweg iemand anders dan een kind worden, mijn gedachten zijn gewoon muzieknoten streepjes en lijntjes een ontroerende partituur.…

Ongeveer het omgekeerde van hoe een partituur werkt: niet eerst schrift en dan spel, maar eerst gespeeld en dan pijlsnel, vrijwel vergeefs, geschreven. Of een piano: de toetsen bewegen, en mijn handen zijn steeds, een fraktie maar, te laat. Te laat. Ik zat te doen of deze woorden de mijne waren. Ik bewoog wanhopig mijn lippen.…

Ooit zal God zelf zich buigen over partituur en strekking, wat wijzigingen aanbrengen, ach Gustav, de elfde bleef onvoltooid, en zeggen: Maestro, Musik! Dan zal de hemel even opengaan om angst, uit hoofden weggewaaid.…